من ازطرف شهروندان ایران به آقای منصور فرهنگ بعنوان یک شهروند آمریکایی اخطارمی کنم که در امور سیاسی کشور دیگری که تصمیم گیری هایش نه بر مبنای منافع کشور آقای فرهنگ و امتدادش اسراییل ، بلکه برپایه منافع ملی ایران استوار است دخالت نکنند. از آنجاییکه ایران جزو امضاء کنندگان ان پی تی است و این مجمع حق غنی کردن برای رفع
صلح آمیزاحتیاجات سوخت رابه همه کشورها از جمله ایران میدهد، لذا ایران نمی تواند و نباید به زیاده خواهی های اوباما که از طرف لابی یهودیان به ایشان حقنه شده و هیچ رابطه ای با منافع آمریکا – چه الیت و چه مردم آمریکا – ندارد جواب مثبت دهد. سازمانهای امنیتی آمریکا هم دردسامبر 2007 با صدای بلندبه دنیااعلام کردند ایران برخلاف اسراییل که روی حداقل دویست بمب نشسته و ان پی تی را هم امضاء نکرده است - برنامه سلاح اتمی ندارد.بنابراین همانطوریکه اکثر روشنفکران آمریکایی الاصل از اوباما خواسته اند که این بهانه های بی ارزش و دور از منافع آمریکا را هرچه زودتر بدور ریزد و حق غنی کردن اورانیوم ایران را که آژانس هم خلافی ندیده و مرتب زیر نظر است بدون توجه به بحران سازی های صهونیسم برسمیت شناسد عمل کرده و ماموران آزانس را بطرف اسراییل برای بازرسی و از بین بردن بمب های در قفسه چیده و گذاشتن این برنامه تحت بررسی مکرر آزانس گسیل دهدتا خیال دنیااز بمب ها ی اسراییل، کشوری که هردو سال جنگی برای توسعه زمین و نفوذ خود در منطقه راه میاندازد آسوده گردد.
http://www.dissidentvoice.org/2009/01/us-must-

back-down-on-iranian-uranium-enrichment/

من ازطرف شهروندان ایران به آقای منصور فرهنگ ... ؟!!!

آیا اوباما میتواند تغییر دهد ؟ ما چطور؟
امروز دومین روز ریاست جمهوری اوباماست . تقریبا کلیه خبرگزاریها سرخط خبرهای خود را به اقدامات جدید او اختصاص داده اند و تقریبا در کلیه کشورها غیر از ایران و بعضی از کشورهای مشابه، که حکومتهایشان اصلا دوست ندارند صحبتی از تغییر در کشورشان به میان آید، این اخبار در راس خبرها قرار میگیرند . باور بعضی از ما این است که آنچه فعلا از آمریکا منعکس میشود با واقعیت اختلاف فراوان دارد . و دلایل مختلفی هم وجود داشته و دارند که میتوانیم به آنها استناد کنیم . حال فرض کنیم نظر ما در اینخصوص درست باشد . و آقای اوباما در ادعاهای خود صادق نباشد ، آیا انکار صداقت او کمکی به ایجاد تغییر در سیاست آمریکا میکند ؟ و یا این انکار میتواند موجب ارتقاء قدرت ما در مقابله با سیاستهای غلط آنها گردد ؟ ما زمانیکه صحبت از تعلیم و تربیت ویا امر به معروف و نهی از منکر میکنیم به موضوع تشویق و تنبیه به عنوان اصلی مهم و بسیار تاثیر گذار می نگریم . حال اگر ما در این موقعیت به عناد ورزیدن ادامه دهیم وهمه جا فریاد بزنیم که دروغ میگویند و هدف گردانندگان اصلی آمریکا تسلط و استعمار است و به دادن شعارهای تند و مبارزه جویانه خود ادامه دهیم همان بهانه های همیشگی را برای آنها فراهم نمیکنیم ؟ حال اگر بعکس بتوانیم به حرفهای مردم پسند او که در همه جا با استقبال روبرو شده و خیلی ها را امیدوار کرده است روی خوش نشان دهیم و در تشویق از او همان شعارها را در اینسوی کره زمین هم فریاد بزنیم وهر روز این شعارها را زنده نگهداریم و رفتارمان را هم همان رفتاری بگردانیم که خودمان در طول انقلاب شعارش را میدادیم ، آیا آنها میتوانند به آسانی زمینه لازم برای پیاده کردن اهداف استعماری فراهم ببینند ؟ در دنیای امروز اگر آنها واقعا هم بخواهند دنبال سلطه بر دیگران بروند ابتدا باید زمینه لازم را در افکار عمومی ایجاد کنند . و بهترین بهانه ها برای اینکار تاکنون همان شعارهای تند تو خالی و بعضی اقدامات خرابکارانه بی ارزش بوده است که هر وقت هم کافی نبوده خودشان موثرتر از آنها را ترتیب داده اند و به علت وجود زمینه آنرا به گردن ماها انداخته اند . آیا همه اینها تاکنون خامی و ساده اندیشی ما بوده است یا حیله های برآمده از آنها و یا هردو؟ آیا حرف اوباما که خطاب به ماها میگوید گرفتاریهای خود را به غرب نسبت ندهید خالی از هر گونه حقیقت است ؟ آیا خود ما در آنچه از طرف غرب ویاشرق بر ما تحمیل شده مقصر نبوده ایم ؟ اگر ما با هوشیاری لازم شعارهای انقلاب را حفظ میکردیم و رفتارمان را هم با آن هماهنگ میکردیم اوضاع بگونه ای دیگر رقم نمیخورد ؟ ولی متاسفانه دیگر ما نمیتوانیم شعار مردم پسند سر دهیم . اصلا زبان ما زبان خودمان در دوران انقلاب نیست . چرا که حکومت حاکم برما زبانش زبان مردم نیست و اصلا این حکومت بویی از حکومت مردمی نبرده است . متاسفانه زبان حکومت ما همان اوائل انقلاب عوض شد .همان وقت که آقای خمینی شروع انقلاب دوم را اعلام کرد . ما هم آنقدر ساده و خام و سرسپرده بودیم که از خود سوال نکردیم مگر انقلاب اول چه ایرادی داشت که باید انقلابی دیگر آنرا پشت سر بگذارد . آنروزها اغلب فکر میکردند که انقلاب دوم مکمل انقلاب اول است و متوجه نبودند که ضد آن انقلاب میشود . و فرزندان انقلاب را میخورد و ناخلفان را جایگزین میکند . آیا تاسف آور نیست که ما با شعار " آزادی" خود را از سلطه دیگران رها کردیم ولی مدتهاست که نبودن آزادی در کشور بهترین وسیله سوء استفاده دیگران شده و کشور را در پرتگاه سقوط قرار داده است ؟ و اشک مردم ما باید در مشاهده صحنه های اعمال دموکراسی در کشورهای دیگر جاری شود و هیچ شور و هیجانی از اینکه میخواهد در کشور انتخابات انجام گیرد وجود نداشته باشد ؟ واینهمه به خاطر آنست که انقلاب مردم از مسیرش منحرف و به ضد انقلاب تبدیل شد . آیا ممکن است دوباره به خود آییم و پرچم سربلند آزادی را دو باره به دست گیریم و موقعیتهای مناسب جهانی را برای ایجاد تحولات اساسی در دنیای خود غنیمت شماریم و بیچاره وار نظاره گر تحولات جهانی نباشیم و خود را برای هر اقدامی دست بسته نبینیم؟

من هم با نظر مریم موافقم. آمریکا گرگ درنده ایه که هر از گاهی بنا به مصلحتش ماسک روباه مکار خندان به چهره اش میزنه ولی در هر حال هدف نهایی اش به دام انداختن و پاره کردن گوسفند فربه است. تجربه ی 60-50 ساله ی اخیر مردم ایران دست آمریکا رو به خوبی برای آنها رو کرده و به هیچ صورت حاضر نخواهند شد برای خوشایند دشمنشون از حقوق قانونی خودشون بگذرند. رهبران ایران هم اگر بخواهند برای حفظ خودشون در قدرت با آمریکا معامله کنند باید پاسخگوی مردم ایران باشند.

از طرف شهروندان ايران؟
از طرف خودتان كامنت بگذاريد!
من يكي كه شخصا ميترسم ايران فعلي در حدي توانايي اتمي داشته باشد كه بتواند بسادگي به بمب دست يابد، ايراني كه تا تقي به توقي ميخورد تهديد به غرق كردن ناو در تنگه هرمز ميدهد يا تهديد ميكند در صورت حمله فلاني به بهماني حمله ميكند! چه تضميني هست كه يكهو شور حسيني پيدا نكند و يك كار وحشتناكي نكند؛
البته الان ديگر كار ازينها گذشته و كشوري مانند پاكستان كه از جهاتي بسيار بدوي تر و قبيله اي تر از ايران ميباشد نيز رسما بمب دارد و چه ايران بمب دار بشود چه نشود بايد دير يا زود منتظر حذف دشمنان اسلام به شكل وحشتناك آن بود!
نكته قابل توجه در اين ميان اين است كه همان سازمانهاي جاسوسي در مورد پاكستان هم همينها را ميگفتند ولي بزودي ديديم كه پكها بمبشان را آزمايش كردند
ايران هم هرچند شايد اكنون در زير ذره‌بين نگاههاي خصمانه كمي قانونمند بشود ولي بدون شك دلش براي بمب قلقلك ميرود و ضمنا بدون شك وجود چند بمب را وزنه اي براي افزايش امنيت حكومتي خود (بهمان شيوه اگه منو بزني منم يكي ديگرو ميزنم!) ميداند
جدا از همه اينها رويكرد امريكا هم صرفا و كاملا براي جلوگيري ايران از رسيدن به بمب نيست و مثلا اگر همين فردا ايران بگويد غني نميكنم بعد بايد يك پله پايينتر را به مذاكره بنشيند و در واقع اين رويكرد يك رويكرد چند بعدي است از سوي امريكا براي افزايش فشار به ايران، ايجاد احساس خطر نسبت به ايران، قرار دادن ايران در شرايط "غير عادي"، ايجاد احساس انتظار دائمي براي مورد حمله قرار گرفتن ايران و الخ
اين خيلي برداشت ساده ايست كه 1-فكر كنيم امريكا اگر مطمئن شود ايران بدنبال بمب نيست بيخيال ميشود 2-كه ايران بدنبال بمب نيست!

من وسوسه مي‌شوم كه كمابيش با بعضي نظراتِ مريم موافق باشم (شما فهميديد چي شد؟). نظري محافظه‌كارانه‌تر از اين نتوانستم بدهم چون سلطنت‌طلب‌هايِ دوآتشه كه در زمانِ حكومت‌شان نحوه‌ي برخوردشان را با روشن‌فكران يادمان است الآن يك دل نه دو دل عاشقِ دمكراسي شده‌اند و گويا معتقدند اگر مجدداً بر سر كار بيايند ايران بهشت مي‌شود. براي همين هم همه‌چيزِي كه در جمهوريِ اسلامي اتفاق مي‌افتد يك جوري بد است. دروغ‌هايِ سيستم‌هايِ اطلاعاتي امريكا و انگليس را در حمله به عراق ديديم و حالا داريم كم كم فراموش مي‌كنيم.