تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۳۸۷ • چاپ کنید    

«اعتراض حق جوانان است»

ایرج ادیب‌زاده
adibzadeh@radiozamaneh.com

چهارشنبه ۲۵ دی‌ماه در چند شهر اروپا، از جمله در مقابل سفارت جمهوری اسلامی در بروکسل، در هانور آلمان و در پاریس تظاهراتی توسط دانشجویان ایرانی و غیر ایرانی، جوانان و گروهی از چهره‏های سیاسی و دانشگاهی در پشتیبانی از دانشجویان دانشگاه شیراز برپا شده است.


عکس از ایرج ادیب زاده

در حالی که بازداشت و احضارهای امنیتی دانشجویان دانشگاه شیراز ادامه دارد و چندین دانشجو به خاطر شرکت در گردهمایی روز دانشجو، هم‏چنان در بازداشت به سر می‏برند، تظاهراتی هم در پاریس در پشتیبانی از این دانشجویان برپا شده است. از این تظاهرات که درمیدان تاریخی سوربون، مقابل دانشگاه سوربون برپا شده بود، گزارشی تهیه کرده‏ام.

در شعارهای حمل شده، از جمله، آمده است: «مبارزه‏ی شما، مبارزه‏ی ماست». جمله‏ای هم که برای دانشجویان شیراز مشکل آفرید، این‏جا هم نوشته شده است: «ما از سه چیز متنفریم: احمدی‏نژاد، احمدی‏نژاد، احمدی‏نژاد».

در قسمت دیگری از میدان، اسامی دانشجویان زندانی نوشته شده است. در کنار این اسامی، هم‏چنین نوشته‏اند: «ما را بگیرید، ببندید. زندان شما، باشگاه ماست».

اسامی دانشجویان دانشگاه شیراز روی پلاکاردی، به این ترتیب آمده است: لقمان قدیری گل‏تپه، عبدالجلیل رضایی، کاظم رضایی، محسن زرین‏ کبر، سعید خلعتبری‏، عباس رحمتی، عنایت تقوی، احمد کهنسال، امین درستی، حمدالله نامجو، محبوبه‏ی خادمی، نوید غفاری، افشین هوشنگ، آرش روستایی، امین کریمی، آلما رنجبری و…

این‏ها اسامی دانشجویانی است که یا در بازداشت هستند، یا از تحصیل محروم شده‏اند و یا برایشان احضاریه‏هایی آمده است.

Download it Here!

از فرصت استفاده کرده و با یکی از برگزارکنندگان این تظاهرات در مقابل دانشگاه سوربون، یاشار محتشم، گفت‌وگو می‏کنم. از او می‌پرسم دلیل این تظاهرات چه بوده است؟

«جوانان ایرانی آزاد پاریس»، «کمیته‏ی دانشجویی بروکسل» و «کانون ۶۷»، با یک‌دیگر یک «کمیته‏‏ی جوانان ایرانی در اروپا» را تشکیل داده‏ایم تا در جواب درخواست حمایت دانشجویان دانشگاه شیراز از فعالیت‏های‏شان در روزهای ۱۶ و ۱۷ آذر (هم‏چنین قبل از آن در نشست رییس مجلس و دانشجویان) که در پی آن احکامی برایشان صادر شد و بازداشت‏هایی صورت گرفت، به این شکل حمایت خودمان را از آن‏ها نشان ‏دهیم.

از یک دانشجوی ایرانی مقیم پاریس، علت شرکت‏اش را در این تجمع می‏پرسم:

الان دو سال و نیم است که در پاریس دانشجو هستم. سعی می‏کنم همراه دیگر دانشجویان در هر موقعیتی، با سازماندهی یا شرکت در چنین برنامه‏‏هایی، با مردم ارتباط برقرار کنیم و اتفاقاتی را که در ایران می‏افتد و صدای بچه‏های ایران را که شاید از سوی رسانه‏ها زیاد در اروپا پوشش داده نمی‌شود، برسانیم و به آن‏ها در ایران هم بگوییم که فراموش نشده‏اند، اگر در ایران سانسور می‏شوند، این‏جا ما صدای آ‏ن‏ها را بلند می‏کنیم و از طریق رسانه‏های دیگری که در ایران شنیده می‏‏شوند و رسانه‏های خارجی صدایشان را زنده نگاه می‏داریم.

در دانشکده‏ای که شما تحصیل می‏کنید، فشارهایی که بر دانشجویان ایران، به خصوص اخیراَ دانشگاه شیراز و دفتر تحکیم وحدت، وارد می‏شود، انعکاسی در میان دانشجویان فرانسوی دارد؟

متاسفانه خیلی بین دانشجویان فرانسوی شناخته شده نیست. رسانه‏های این‏جا بیشتر راجع به مسایل هسته‏ای و این‏گونه موارد در ایران صحبت می‏کنند. ولی ما دانشجویان ایرانی که در جریان هستیم و دیگرانی که در زمینه‏ی حقوق بشر فعال هستند، تلاش می‏کنیم این مسایل را به گوش همه برسانیم و نگذاریم سانسور رسانه‏ای باعث شود رژیم ایران هررفتاری که می‏خواهد انجام دهد.

خواهش می‏کنم شما هم به عنوان یک دانشجوی دختر که به پشتیبانی از دانشجویان شیراز در این مراسم شرکت کرده‏اید، نظرتان را کوتاه برایمان بگویید.

خیلی خوشحال هستم که دانشجویان مقیم در کشورهای اروپایی در کنار هم‏، این تجمع را در حمایت از دانشجویان شیراز که هم سن خودشان هستند و برای آزادی و خواسته‏هایشان مبارزه می‏کنند، برگزار کرده‏اند.

آقای باقر مومنی، نویسنده و پژوهش‏گر، هم این‏جا حضور دارند. از ایشان می‏پرسم که به چه منظور آمده‏اند.

برای پشتیبانی از مبارزه‏ی دانشجویان و برای این که نظرم را درباره‏ی جوانان گفته باشم. حق جوانان است که فعالیت کنند و به فشارهایی که به آن‏ها می‏آورند، اعتراض کنند.


عکس از ایرج ادیب زاده

از آقای نعمت آزرم، شاعر ساکن پاریس هم که در این جمع هستند. خواهش می‏کنم نظرش را بیان کند.

دانشجویان ایران در چهل پنجاه سال اخیر، در تحولات اجتماعی سیاسی جامعه‏ی ما نقش چشم‏گیری داشته‏اند. همواره پرچم تداوم مبارزه‏ی حقوق شهروندی در دانشگاه‏های ما، به ویژه در دانشگاه مادر، دانشگاه تهران، برافراشته بوده است و این پرچم نسل به نسل دانشجویی دست به دست گشته و تا امروز آمده است.

از روزهای نخست استقرار جمهوری اسلامی در ایران، از کانون‏هایی که در راه دمکراسی، آزادی که شعار اول انقلاب ایران بوده هرگز از تپش بازنایستاده، جنبش دانشجویی بوده است.

همه‏ی ما می‏دانیم، تشکیلاتی که امروز به نام «دفتر تحکیم وحدت» می‏شناسیم، اسم کامل‏اش در آغاز «دفتر تحکیم وحدت حوزه با دانشگاه» بوده است. اما از آن‏جا که جان جوان همیشه هشیاری‏ها و خواسته‏های جامعه را مثل یک آنتن دقیق می‏گیرد، تشکلی که در آغاز با حمایت خود جمهوری اسلامی به وجود آمد تا در جریان به اصطلاح «انقلاب فرهنگی» بازوی اجرایی نظام بشود، در درازنای این بیست و پنج شش سال تا امروز که کشیده شده است، دقیقا به عنوان یک پایگاه مقاومت جلوی خودکامگی‏های حکومت ایستاده است.

امروز هم به خصوص در اخبار دانشجویان در دانشگاه شیراز و دیگر دانشگاه‏ها، امیدهای فراوانی برای استقرار حقوق شهروندی در ایران، در همه‏ی ما ایجاد می‏کند. امروز من هم به عنوان کسی که خود در آن دانشگاه‏ها دانشجو بوده و هم به عنوان شاعر و یک ایرانی در تبعید در این‏جا حضور پیدا کرده‏ام که بگویم: متحد جان‏های شیران خدا

از یکی از خانم‏های ایرانی شرکت‌کننده در این تظاهرات که کارشان را رها کرده‏اند و به این‏جا آمده‏اند تا به این شکل از دانشجویان ایرانی حمایت کنند، نظرشان را می‏پرسم:

با وجودی که سرکار بودم و از نظر ساعت کاری ۲ بعدازظهر وقت خوبی نیست، اما لازم بود برای حمایت از دانشجویانی که دسته دسته دستگیر و زندانی می‏شوند، در این مراسم شرکت کنم. از این طریق سعی کردم حداقل کمکی کرده باشم که صدای آن‏ها به گوش جهانیان و حداقل در پاریس، جلوی دانشگاه سوربون به گوش مسئولین برسد تا شاید کمکی به حرکت آنان باشد.

از خانم دانشجوی دیگری، علت حضورش را در این مراسم می‏پرسم:

به عنوان دانشجویی که در پاریس درس می‏خوانم، وظیفه‏ی خود می‏دانم به دانشجویانی که در ایران هستند و جای ما پیش آن‏ها خالی است، بگویم که ما با شما هستیم، می‏فهمیم چکار دارید می‏کنید، ما هم فردا در کنار شما خواهیم بود.

در قطعنامه‏ای که در تظاهرات امروز صادر شده است و «کمیته‏ی جوانان ایرانی در اروپا»، جمعی از دانشجویان، فعالان سیاسی یا مدنی و پناهندگان جوان اروپا، آن را امضا کرده‏اند، آمده است:

«در کنار دانشجویان دانشگاه شیراز ایستاده‏ایم؛


ایستاده‏ایم تا در کشاکش دلاورانه‏ی آن‏ها با استبداد مذهبی، در کنارشان باشیم،
ایستاده‏ایم تا از سنگر مقاومت برای رهایی انسان دفاع کرده باشیم.
ایستاده‏ایم تا جامعه‏ی ایرانی چنین سترون نباشد،
ایستاده‏ایم تا معترض بمانیم در جدال با جنایت پیشگان،
ما در کنار دانشجویان دانشگاه شیراز ایستاده‏ایم.»

کسانی که از این میدان رد می‏شوند، فرانسوی‏ها، دانشجویان دانشگاه سوربون و… این نامه‏ها را امضا می‏کنند.

Share/Save/Bookmark
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.

نظرهای خوانندگان

شوخی می کنید؟؟‌اعتراض حق جوانان است؟؟‌در ایران هیچکس هیچ حقی ندارد. حرفهای خنده دار نزنید. ٣٠ سال است که با مردم مثل یک مشت آدم آهنی کوچک اسباب بازی برخورد می شود. همه جا. همه تحت کنترل.

-- بدون نام ، Jan 16, 2009

ما نفهمیدیم چرا در زمان خاتمی میگفتند ریسجمهور هیچ کاره است اما حالا شده همه کاره. گویا مردم فراموش کردند که ریسجمهور در ایران بدون اجازه رهبر اب هم نمیخوره!

-- .... ، Jan 16, 2009

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)