خانه > ایرج ادیب زاده > گفتگو > جای خالی محققان ایرانی در کنگره «نگاه اروپا به شیعه» | |||
جای خالی محققان ایرانی در کنگره «نگاه اروپا به شیعه»ایرج ادیبزادهadibzadeh@radiozamaneh.comروزهای ۲۵ و ۲۶ سپتامبر شهر استراسبورگ فرانسه شاهد برگزاری کنفرانسی با عنوان «نگاه اروپا به شیعه» بود. پاشا مبشر که از مبتکران برگزاری این همایش بوده، در مورد حضور پژوهشگران مختلف و مباحث مطرح شده در این همایش به سؤالات من پاسخ داده است.
کنگره با حضور محققین چند کشور و در چه فضایی برگزار شد؟ ۱۵ محقق اروپایی از کشورهای هلند، اتریش، فرانسه، انگلستان و آلمان در این کنگره حضور داشتند. اکثر کسانی که در این کنگره شرکت کردند، مسلمان نبودند؛ ولی با گروههای مسلمان عراقی، ایرانی یا ترک در ارتباط بودند. مطالب مطرح شده هم دربارهی سنت و آداب رسوم شیعیان در اروپا بود. مهمترین نکاتی که در مورد مذهب شیعه در این کنفرانس مطرح شد، چه بود؟ مذهب شیعه به عنوان یک اقلیت اسلامی در اروپا شناخته میشود. تعداد فرقهها و گروههای این اقلیت هم زیاد است. اولین مطالبی که عنوان شد، نشناختن این اقلیت مذهبی در اروپا، کمبود کارهای دانشگاهی و تحقیقات اجتماعی دربارهی این گروه برمیگشت. دربارهی پیامدهای به وجود آمدن یک حکومت شیعه در ایران هم صحبتی شد؟ این کنگره بیشتر درباره شیعیان در اروپا بود. اما در مورد کشورهایی مثل ایران، ترکیه، افغانستان، عراق هم که مهاجران از آنها راهی اروپا میشوند، صحبت شد. اما جنبهی سیاسی زیاد مطرح نشد. شکی نیست که در افکار، جمهوری اسلامی همیشه در نظر بوده است. به مسائل اجتماعی و سیاسی شیعیان در اروپا هم اشارهای شد؟ دو تا از مراسم شیعیان، عاشورا و ماه رمضان مطرح شده بود. راجع به حسینیهها صحبت شد که یکی از فرقهای شیعیان با سنیها در اروپا است. به سنتهایی اشاره شد که مهاجران ایرانی و عراقی با خود آوردهاند. آیا از مراسم قمهزنی شیعیان هم که گاه در تلویزیون دیده میشود، صحبتی به میان آمد؟ بله، سوژهی خانمی از دانشگاه وین، سمبولیسم شیعه در مطبوعات اروپا بود و صحنههایی را که مربوط به عاشورا بود، نشان دادند و تأکید کردند که این صحنهها بیشتر در عراق دیده میشود و در ایران بسیار کم است.
اما تصاویری که برای اروپا، مشکل به نظر میآید، تصاویری است که از عراق میآید. به این مسأله اشاره شد که شیعیان بعضی مسایل خرافی را با خود به اروپا آوردهاند؟ هنوز تحقیقات تا آن حد پیشرفت نکرده است. تعداد مقالات نشان میداد که گروههای مختصری توانستهاند به شیعیان دسترسی داشته باشند. سازماندهی شیعیان در اروپا مثل سنیها نیست و محققین هنوز دسترسی به گروههای شیعیان ندارند. به خصوص در کشورهایی مثل فرانسه که شیعیان مثل سنیها دارای سازماندهی بزرگی نیستند که محققین اشانتیون (نمونه) برگی برای انجام تحقیق داشته باشند. علت غیبت پژوهشگران ایرانی در این کنفرانس بینالمللی چه بود؟ این موضوع باعث تعجب است. چون برگزارکنندگان گفتند ما از دانشگاهها و سفارت جمهوری اسلامی در پاریس برای حضور در این کنفرانس دعوت کردیم که هیچ کدامشان در این کنفرانس شرکت نکردند. حال باید پرسید آیا در ایران محققی آشنا به زبان خارجی برای شرکت در این کنفرانس وجود نداشت؟ آیا دولت جمهوری اسلامی مانع حضور محققین در این قبیل نشستها میشود؟ غیبت در این کنگرهها برای فرهنگ و فلسفهی شیعه - ایرانی مضر خواهد بود چون نمیشود دیدگاههای شیعه فقط از طریق کشورهای همجوار مثل عراق، افغانستان، ترکیه یا سنیها معرفی شود. بالاخره روزی محققین ما باید در این گفتوگوی دانشگاهها شرکت کنند و امکان پیشرفت بحث را بدهند. سخنرانیهای کنگره به صورت مکتوب در خواهد آمد؟ بله، کتابی در خواهد آمد. امیدواریم این کتاب که مثل هر کنگرهای شش ماه تا یک سال طول میکشد تا چاپ شود، به انگلیسی و فارسی هم ترجمه شود. قرار شده است که این کتاب برای محققین اسلامشناس ایرانی هم که در آمریکا حضور دارند، فرستاده شود که شاید این حرکت باعث شود که محققین ایرانی بیشتر در این قبیل کنفرانسها شرکت کنند.
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
نظرهای خوانندگان
شخصی به نام روزبه یک کامنت بسیار هوشمندانه ای در زیر مطلب قبلی شما گذاشته بود که خوب است اینجا هم منعکس کنید. واقعاً نکته گیری مهمی کرده است. لطفاً از تشکیل دهندگان این کنفرانس سؤال کنید که جوابشان به این کامنت چیست:
"دوستان کامنت گذار زیاد اعصاب خود را ناراحت نکنند. این سمینار ها با پول سازمانهای اطلاعاتی غرب برای آشنائی بیشتر کارگزاران آن سازمانها با فرهنگ و معتقدات مناطق پر تنش جهان تشکیل می شود. صدها مشابه این سمینار در باره فرهنگهای مذهبی و غیره کشورهای جهان سوم به صورت سالانه هست که چون ما نسبت به آنها حساسیت نداریم خبرش در رسانه های ما نمیآید و کسی مطلع نمیشود. طبعاً این وسط نانی هم گیر چند جهان سومی نیازمند که در مؤسسات شرق شناسی و خاوردور شناسی دست خود را به طریقی بند کرده اند میآید. فکر نکنید در این سمینارها کلمه ای به نفع مذهب مورد بحث گفته میشود یا یک تحقیق علمی صورت میگیرد . تمام توجه بانی های این کنفرانسها به همان معتقدات عوامانه است که از نظر روانشناسی اجتماعی برای برنامه ریزی قدرتها مهم است. و گرنه از این خنده دارتر حرفی نیست که در دنیائی که محققین ایرانی مثل دکتر سید حسین نصر و پرفسور حسین مدرسی طباطبائی بزرگ ترین حضور را در دانشگاه های طراز اول و "شبکه های علمی" دنیا دارند و در سمینار های علمی بزرگ دعوت میشوند کسی یک کنفرانس علمی در مورد تشیع تشکیل دهد و بگوید "متاسفانه محققین ایرانی در شبکههای علمی بینالمللی و اروپایی فعالیتی ندارند و در این کنگره شرکت نمیکنند!!"
-- عزیز ، Sep 28, 2008سمیناری که تکیه اش روی قمه زنی و صحنه های عزاداری عراقی ها باشد از اول معلوم است چه هدفی را دنبال میکند. محققین اسلامشناس ایرانی هم که در آمریکا حضور دارند حتماً ماهیت این سمینار را درست تشخیص داده اند و از قبول شرکت در آن خودداری کرده اند و گرنه ماهی نیست که ما در امریکا خبر کنفرانس و سمیناری در مورد اسلام و شیعه در دانشگاه های بزرگ را نخوانیم و همیشه هم محققین ایرانی گل سرسبد و سخنرانان اصلی این کنفرانسها هستند و ماشاءالله مثل آفتاب هم میدرخشند. ولی خوب حتماً شرکت خودرا در این سمینار به خاطر سطح پائین آن موجب سرشکستگی و دون شأن خود دیده اند.
-- بدون نام ، Sep 28, 2008جناب ادیب زاده در آگهی منتشره از سوی برپاکنندگان این همایش هیچ اشاره ای به اینکه یک انجمن ایرانی در برپایی آن دخالت داشته است دیده نمی شود و معلوم نیست اساسا چرا با آقای مبشر در این خصوص مصاحبه ای صورت گرفته است حال آنکه ایشان و انجمن ایرانی وابسته به ایشان در استراسبورگ نقشی در این سمینار نداشته اند و همانطور که در آگهی آن هم دیده می شود یک ارگان فرانسوی مطالعاتی همکار اتحادیه اروپا آنرا سازمان داده است.
-- سارا امیدوار ، Sep 29, 2008با سپاس از شما خانم سارا امیدوار
-- ایرج ادیبزاده ، Sep 30, 2008انجمن فرانسوی ایرانی آلزاس آن طور که مدیر آن آقای پاشا مبشر به رادیوی ما گفت، فکر و ایده ی برپایی این سمینار را داده بود و با کمک و بودجه ی همان ارگان فرانسوی که شما به آن اشاره کردید برگزار شد
برای من به عنوان روزنامه نگار زمانه در فرانسه جنبه ی خبری آن مهم بود چه با آن مخالف باشم یا موافق. زمانه تنها رادیوی فارسی زبانی بود که به آن پرداخت چون به نوعی با مسایل امروز ایران ارتباط داشت انجمن مربوطه و برپاکننده و بودجه و در مرحله ی بعدی اهمیت قرار داشت که البته در گفت و گو با آقای مبشر درباره ی آن ها هم پرسیدم و در متن گفت و گو وجود دارد که هیچ جا خود را بر پاکننده ی سمینار معرفی نکرده اند
با سپاس دوباره از توجه شما