تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۳۸۷ • چاپ کنید    
گفت و گو با شیوا نظرآهاری پیرامون سهمیه‌بندی جنسیتی در کنکور

«دلایل وزارت علوم برای سهمیه‌بندی قابل قبول نیست»

ایرج ادیب‌زاده
adibzadeh@radiozamaneh.com

Download it Here!

نزدیک به یک دهه است که دختران ایرانی، نسبت به پسران، سهم بیشتری در پذیرفته‌شدگان کنکور دارند. این روزها، بحث سهمیه‌بندی جنسیتی در کنکور و پذیرش داوطلبان در دانشگاه‌ها، بار دیگر مطرح شده است.

رییس سازمان سنجش آموزش کشور اعلام کرده است که در آزمون کنکور سراسری سال ۸۷، حداقل ۳۰ درصد پذیرفته‌شدگان هر رشته باید پسر و ۳۰ درصد باید دختر باشند که این امر با اعتراض دانشجویان، فعالان حقوق زنان، برخی نمایندگان مجلس و بسیاری دیگر مواجه شده است.

در این رابطه با شیوا نظرآهاری، فعال دانشجویی گفت و گو کردم و ابتدا از او پرسیدم آیا این سهم بیشتر، به خاطر شوق و علاقه‌ای بوده که دختران برای ورود به دانشگاه داشتند که در میان پسران کمتر بوده است؟


شیوا نظرآهاری

این مسأله هم هست. به هر حال سیستمی که در جامعه‌ی ایران وجود دارد و آن شرایطی که در جامعه حکم‌فرماست، باعث می‌شود که یک دختر در این جامعه، در خانواده‌ی سنتی، در جامعه‌ی سنتی، راه برون‌رفت از آن شرایطی را که درگیر آن است، این بداند که وارد دانشگاه بشود و تحصیل کند و بعد از آن بتواند یک کاری مناسب با آن رشته‌ای که خوانده و علمی که کسب کرده، در جامعه انجام بدهد.

این راهی است که دختران انتخاب می‌کنند؛ برای این‌که از آن دیدگاه سنتی و آن شرایطی که به آن‌ها در خانواده و جامعه تحمیل می‌شود، بتوانند خودشان را رها کنند. همین موضوع باعث شده که تعداد دخترانی که وارد دانشگاه می‌شوند در سال‌های اخیر افزایش پیدا کند.

البته موارد دیگری هم هست مثل شرایطی که در داخل ایران برای کار کردن وجود دارد، سیل عظیم بیکاران که باعث می‌شود که پسران هم برای درس خواندن بی‌انگیزه شوند و ترجیح بدهند که از همان ابتدا وارد بازار کار بشوند تا این‌که درس بخوانند و وارد دانشگاه بشوند.

به نظر شما که فعال دانشجویی هستید، این طرح چه عوارضی خواهد داشت؟

فکر می‌کنم که ما همیشه در جامعه به جای این‌که مسأله‌ای را حل کنیم، صورت مسأله را پاک می‌کنیم. استدلال‌هایی که وزارت علوم برای این‌که اعمال سهمیه‌بندی را توجیه کند، می‌آورد، به هیچ عنوان نمی‌تواند قابل قبول باشد. چون اگر که ریشه‌هایی که آن‌ها بیان می‌کنند واقعیت است، باید طور دیگری ریشه‌یابی بشود و از مرزهای دیگری به آن‌ها پرداخته بشود.

این‌که افرادی را که مستعد هستند و قابلیت آن را دارند که بتوانند تحصیل کنند و بعد از تحصیل‌شان هم شغل‌های مختلفی را در جامعه بتوانند به دست بیاورند، از تحصیل کردن محروم کنیم، باعث سرخوردگی آن جمع می‌شود و نمی‌تواند راهکار مناسبی برای مقابله با این معضلی که در حال حاضر وجود دارد، باشد.

و احتمالاً به این ترتیب برخی رشته‌ها در دانشگاه کاملاً مردانه خواهد شد.

بله؛ صد درصد. در حال حاضر هم این وضعیت وجود دارد. هر چند مثلاً در دانشگاه‌های دولتی نباشد؛ اما در دانشگاه‌های آزاد یک تعدادی از رشته‌ها مثل رشته‌های معدن یا عمران یا رشته‌هایی از این قبیل هستند که کاملاً مردانه هستند و اصلاً دختر در آن رشته‌ها پذیرش نمی‌شود. احتمال دارد که در سال‌های آینده در دانشگاه‌های دولتی هم شاهد باشیم که یک چنین اتفاقی بیفتد.

Share/Save/Bookmark
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.

نظرهای خوانندگان

وقتی زنان دین را راه نجات و آرامش روح ستم کشیده ی خود میکنند ستم مضاعفی را بر روح شان حاکم میکند و لذا زندگی نیز ستمی دیگر مرد را فرماندهنده ی او میکند و او ناچار بر اساس آموزه های دینی تسلیم میشود اما نظام کار مزدی بی رحم است و زن را به عرصه ی تامین معاش میکشاند ستم بر زن در اینجا نیز چندگانه است مزد نابرابر با مرد و ... روزی مطلبی خواندم که زنان در صدر مشروطه میخواهند در جلوی مجلس تظاهرات کنند آیت الله بهبهانی میگوید سیاست مربوط به رجال است بهتر است خانمها بروند . از همان اوج حتی مشروطه دین مانع حضور زن در عرصه های آزادی طلبی بود دین بیش از پنجاه درصد جمعیت ایران را بیست وپنج درصد میبیند اما مسئولیت هفتاد و پنج درصد را به روی دوش او میگذارد اگر مردان ایران جزئی از بی حقوق ترین مردان عالم باشند زنان ایران سه برابر بیشتر از مردان تحقیر میشوند . به امبد روزی که رابطه ی زن و مرد فقط عشق ورزیدن به یکدیگر باشد .نه جنگ و مخاصمه

-- فرهاد- فریاد ، Aug 6, 2008

اقا سربازی سربازی سربازی.مشکل سربازی .

-- محمد جواد ، Aug 8, 2008

خيلي از خانمها در دانشگاه درس ميخوا نند و جاي يك مرد را ميگيرند ولي بعدا سر كار نمي روند.

-- omid20004@yahoo.com ، Aug 8, 2008

تصور کنیم که فقط یک هفته تمام زنان ایرانی که تنها ملک مردان بحساب میآیند اعتصاب ضد مالکیت کنند. یعنی نه سرویس جنسی بدهند، نه به فرزندی که متعلق به مرد است و نام او را بر خود دارد برسد، نه خدمتکار باشد و نه پول آور خانواده.
فقط یک هفته وقت بگذارد وبه موجودیت خود بیاندیشد. چه دگرگونی بزرگی در خود و جامعه پیش خواهد آمد؟
واقعا که خودمان خواهان بندگی خودمانیم!
یک زن ایرانی

-- بدون نام ، Aug 8, 2008

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)