زنگ مدرسه فمینیستی به‌صدا در آمد!

«زنگ مدرسه‌ی فمینیستی» نام رسانه‌ایی‌ست به‌زبان فارسی که از چندی پیش روی شبکه جهانی اینترنت منتشر می‌شود.
با مریم یوسفی، فعال حقوق بشر مقیم پاریس، در باره آغاز کار این سایت جدید گفت‌وگویی داشتم و از او پرسیدم: این رسانه جدید در معرفی جنش زنان ایران چگونه است؟

ـ من چندی پیش یک ایمیل از طرف خانم‌های ایران، یعنی خانم‌های متعددی که از فعالین زنان در ایران هستند، دریافت کردم که خبر از به‌وجود آمدن یک سایت جدید به نام «فمینیست» می‌داد. این سایت را نگاه کردم. سایت فوق‌العاده زیبایی‌ست که روی آن بسیار کار شده؛ و ثمره کار زنانی است که فعال زنان در ایران هستند؛ و همچنین مردانی که با این زنان کار می‌کنند و در واقع دارای برابری حقوقی هستند.

این سایت برای همه‌ی زنان ایرانی است. حالا نمی‌دانم آن‌هایی که در ایران هستند، می‌توانند به آن دسترسی پیدا کنند یا نه؟ زنان و مردان ایرانی، و به‌خصوص کسانی که برای برابری حقوق زنان و مردان، تلاش می‌کنند و مایل هستند، سایت بسیار جالبی است.

چطور می‌شود این سایت را پیدا کرد؟

ـ آدرس سایت www.feministschool.com است. روی هر اینترنت و هر موتور جستجویی نام خانم ناهید کشاورز، جلوه جواهری، سارا امجدیان و یا وشین احمدی خراسانی هم زده شود؛ این سایت بیرون می‌آید.

البته این اولین تجربه فعالین زنان ایران نیست. هنگامی که کمپین یک میلیون امضا به‌وجود آمد، ـ کمپینی که برای برگزاری برابری حقوقی، به‌خصوص در قوانین ایران که زنان حکم شهروندان درجه دوم را دارند به‌راه انداخته شد ـ یک فیلدی به‌وجود آمد که چندین و چند بار فیلتر شد.

پس از یک سال مبارزه feministschool سایت جدیدی است که به‌وجود آمده و به نظر من نشان می‌دهد که مبارزات زنان ایران یک تحول کیفی کرده است. برای این‌که هم مطالبی که در این سایت هست مطالب بسیار جالبی هست. مطالبی است که راجع به فمینیست و مشکلات زنان ایران و کارهایی که زنان ایران می‌کنند، صحبت می‌کند و چیزهای مختلفی از مطالب فکاهی و کاریکاتور و مطالب تئوریک هم دارد.

در همین شماره می‌بینم خانم جلوه جواهری نوشتند که با رنج بسیار، با یک بند انگشت پیشرفت در سال. چرا فکر می کنید یک بند انگشت پیشرفت بود؟

ـ مبارزه زنان در ایران بسیار بسیار مشکل هست؛ و من فکر می‌کنم که الان رژیم ایران مبارزات زنان را برای خود دشمن اصلی می‌بیند. مبارزات زنان یک جنبش اجتماعی است ولی رژیم ایران سعی می‌کند که این مبارزه را بیشتر به صورت یک مبارزه ضد امنیت ملی جلوه دهد.

زنانی که برای برابری حقوق اجتماعی و حقوق قضایی‌شان مبارزه می‌کنند؛ یعنی در واقع خواهان برابری حقوقی هستند، به جرم از بین بردن و به خطر انداختن امنیت ملی دستگیر می‌شوند. از جمله خانم جلوه جواهری که به تازگی از زندان آزاد شده.

به نظر من الان رژیم، خطر را بیشتر از جانب زنان احساس می‌کند. من همیشه معتقد بودم که در ایران باید نافرمانی مدنی وجود داشته باشد و فکر می‌کنم الان نافرمانی مدنی از جانب زنان ایران است که پیش می‌رود.

شما و خانم‌های دیگری که مدافع حقوق زنان در خارج از کشور هستند، در مورد این فعالیت‌های زنان ایران، و انعکاس آن به محافل فرانسه یا کشورهای دیگر اروپایی چکار می‌کنید؟

ـ مطالب این سایت اکثرا به فرانسه ترجمه می‌شود البته مطالب تئوریک به آن صورت نه. به‌خاطر اینکه این مطالب در کشورهای اروپایی مطرح است. پس از این نوع مطالب بیشتر یک خلاصه‌ای از آن گفته می‌شود؛ ولی اکثر مطالب این سایت‌ها و به‌خصوص مبارزات زنان ایرانی، فشاری که روی آنها هست و دستاوردهای جنبش زنان ایران به فرانسه ترجمه می‌شود، دوستان در سایر کشورها به زبان همان کشور ترجمه می‌کنند و برای پارلمان اروپا و انجمن‌های زنان و نمایندگان مجلس فرستاده می‌شود.

آیا پژواکی هم دارد؟

ـ تقریبا الان تمام سازمان‌های حقوق بشری، خیلی از نمایندگان مجلس فرانسه، خیلی از نمایندگان پارلمان اروپا، جنبش کمپین یک میلیون امضا را می‌شناسند و از مبارزات زنان ایران دفاع می‌کنند، به‌طوری‌که وقتی خانمی دستگیر می‌شود، بلافاصله شروع به اقدام می‌کنند و به سفارت ایران در کشورهای مختلف نامه نوشته می‌شود. یکی از دستاوردهای آن این بوده که پارلمان اروپا در قطعنامه‌ای، جنبش کمپین یک میلیون امضا را به رسمیت شناخت.