| خانه > ایرج ادیب زاده > گزارش > روز جهانی گفتن «نه» به حکم اعدام | |||
روز جهانی گفتن «نه» به حکم اعدام۱۰ اکتبر روز جهانی گفتن «نه!» به حکم اعدام بود. بیش از صد کشور جهان حکم اعدام را لغو کرده‌اند، اما هنوز در کشورهایی مجازات اعدام اجرا می‌شود. در صدر همه‌ی آنها ایران و چین قرار دارند. در ایران طی ۹ ماه بیش از ۲۱۰ نفر اعدام شده‌اند. یک رکورد! با فراخوان گروه فرانسوی اتحاد جهانی برعلیه حکم اعدام در بعدازظهر روز چهارشنبهُ ۱۰ اکتبر در میدان مشهور باستیل که بیش از دو قرن پیش در زندان مخوف آن حکم اعدام صورت می‌گرفت، تظاهرات گسترده‌ای برپا شد که در آن نمایندگان احزاب فرانسه، فعالان اجتماعی سیاسی ایرانیان پاریس حضور داشتند. نماینده‌ی حزب سوسیالیست فرانسه، دبیرکل حزب سبزها، انجمن‌های حقوق بشری در فرانسه، نماینده گزارشگران بدون مرز، گروه‌های سیاسی و حقوق بشری ایران در پاریس، فعالان حقوق زنان، اعضای سازمان مجاهدین خلق با پارچه نوشته‌ها و عکس اعدام‌شدگان حاضر بودند. در اعلامیه‌هایی به حکم اعدام دو روزنامه‌نگار کرد ایرانی نیز اعتراض شده بود. حال شما را به گوشه‌ای از این تظاهرات علیه حکم اعدام در جهان می‌برم. ابتدا از آقای معینی نماینده سازمان گزارشگران بدون مرز دربارهی این تظاهرات می‌پرسم: دو پیام اصلی این مجموعه را اگر ما بخواهیم بگوییم، یکی همبستگی افکار عمومی با قبیح‌بودن، با بدبودن اعدام در ایران و محکوم کردنش است و از سوی دیگر حمایت از تلاشهایی‌ست که روشنفکران و روزنامه‌نگاران و فعالین حقوق بشر در ایران می‌کنند. از این زاویه اهمیت داشت که ما نیز در کنار این مجموعه، در کنار انسان‌های مدافع حقوق بشر و نهادهایی که اینجا بودند باشیم و در این تظاهرات شرکت کنیم. - مریم یوسفی هستم، فعال زنان از جناح لاییک. سال‌هاست است این انجمن مبارزه با حکم اعدام را می‌شناسم. این انجمن خیلی خوب در مورد ایران کار می‌کند. تقریبا هرسال جلوی سفارت یا جاهای مختلف تظاهرات می‌گذارد و امسال خیلی خوشحالم که می‌بینم تعداد ایرانی‌ها خیلی زیاد است. در برنامه‌ی امروز احزاب فرانسوی شرکت کرده‌اند، نماینده‌ی حزب سوسیالیست بود، دبیرکل سبزها بودند و از انجمن‌های مختلف حقوق بشری نیز حضور داشتند. سازمانهای زنان در فرانسه... من خودم با یک لابی اروپایی کار می‌کنم که سی‌هزار انجمن اروپایی زنان عضوش هستند. در فرانسه نزدیک به صد انجمن زنان هست و در مورد ایران خیلی خوب کار می‌کنند. مثلا وقتی روز ۸ مارس ۳۰ خانم دستگیر شدند، خیلی از این انجمن‌های فرانسوی که عضو این لابی و نیز توی سازمان ملل هستند، خیلی فعالیت کردند که این خانمها آزاد بشوند و بی‌سروصدا کار خودشان را در مورد زنان انجام می‌دهند و هر زمان که قرار است اعدامی در ایران صورت بگیرد، کافی‌ست که برایشان فقط یک ایمیل فرستاده بشود. همه‌شان امضا می‌کنند. جدیدا یک توماری را امضا کرده‌اند که در آن هفتصد امضا هست. همین لابی اروپایی، تمام انجمن‌هایش این تومار را علیه سرکوب زنان در ایران امضا کردند. یکی از متدهای انجمن‌های زنان مثل همین چند وقت پیش که خانمی را می‌خواستند توی ایران اعدام بکنند، این است که مرتب به سفارت ایران زنگ زدند، به حدی که تقریبا تلفنخانه‌ی سفارت ایران از کار افتاده بود. - نادر وهابی هستم. محقق در جامعه‌شناسی سیاسی و مسئول سایتی در مورد پناهنده‌های ایرانی. آخرین کتابم که بیرون آمد، دربارهی جامعه‌شناسی مجازات بود در دوران گذار که در بخشی از آن دربارهی اعدامها در ایران صحبت کرده‌ام. من علاقمند بودم ببینم که به اصطلاح وقتی می‌گوییم دوران گذار، یعنی تغییر یک رژیم دیکتاتوری به یک رژیم دموکراتیک، آنوقت با مقامات رژیم قبلی باید چه کار کرد. بنابراین در همین کتابم جامعه‌شناسی مجازات در دوران گذار که سر محاکمه‌ی صدام حسین شروع شد، تلاش کرده‌ام که مدل جمهوری اسلامی را از ابتدای حاکمیت مطالعه بکنم. در تحقیقاتم، هفت دوران اعدام را در ایران از ابتدای حاکمیت جمهوری اسلامی بررسی کرده‌ام که اعدامهای سری اول اعدام مقامات رژیم شاه بود. اعدامهای سری دوم اقلیت‌های قومی بودند مثل کردستان، سنندج و الاآخر. اعدامهای سری سوم اقلیت‌های مذهبی بودند و بعد اعدامهای سری چهارم است که بعداز برکناری آقای بنی‌صدر شروع شد که این اعدامها تعدادشان خیلی زیاد بود. آمارهایی که حداقل من دیده‌ام و ثبت‌شده است، بین ۱۲تا ۱۵هزار اعدام را نشان می‌دهد. اعدامهای مرحله‌ی پنجم که بسیار بسیار شدیدتر بود و توسط فتوای سال ۶۰ خمینی و بعد از آتش‌بس انجام شد، یعنی تابستان. در رابطه با این اعدامها نیز باز بر اساس آمارهایی که من مطالعه کرده‌ام و آمارهای ثبت‌شده، با نام و مشخصات بین ۵ تا ۶هزارتا اسامی اعدام‌شدگان هست. در حال حاضر هم ما در دورانی هستیم که احمدی‌نژاد بر سرکار آمده و در این دوران حداقل در چندماه گذشته آنچه رسما رژیم اعلام کرده، تعداد اعدام‌شدگان ۲۵۰ ۲۱۰ نفر بوده است. به همین دلیل است که امروز اینجا جمع شده‌ایم، به این دلیل که سازمانهای حقوق بشر در فرانسه برای اولین‌بار در این کشور، تا جایی که من می‌دانم، این ابتکار را در دست گرفتند و در این روز جهانی علیه اعدام قاطعانه خواستار لغو اعدام در ایران شدند. این سوال را می‌شود مطرح کرد که چرا تعداد اعدامها در ایران زیاد است؟ من فکر می‌کنم این یک مشکل ساختاری هست، این جناح یا آن جناح. ما یک مشکل ساختاری داریم، ساختار ولایت فقیه که در راس این ساختار ولایت فقیه یکنفر هست که تصمیم می‌گیرد. او فکر می‌کند که نماینده‌ی خدا روی زمین است. به همین دلیل در هرجایی، در هر نظامی وقتی تصمیم‌گیرنده یکنفر باشد، تعداد اعدامها بالاست. عکس‌های این تجمع: اعدام نکنید! 
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
||
 |
