Apr 2010

روز کارگر و آماده‌سازی برای اتحاد

امین قضایی: هنگام بازگویی تاریخ‌چه و دلیل پیدایش روز اول ماه می‌ به‌عنوان روز جهانی کارگر، معمولا به مطالبه هشت ساعت کار کارگران و ریختن خون‌شان بر روی سنگفرش‌های خیابان شیکاگو در میدان Haymarket اشاره می‌شود. اما خاستگاه اصلی آن کنگره‌ی بین‌الملل سوسیالیستی در پاریس است که این روز را به عنوان روز جهانی کارگران، تعطیل اعلام کرد. در پشت این کم‌حافظگی اما، هدف روز جهانی کارگر پنهان می‌ماند.

باریک‌اندامی

امین بزرگیان: «لاغرى» و باریک‌اندامی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌از ارزش‌هاى مدرنیته متأخر است. مى‌توان گفت که لاغری یکى از مهمترین شاخصه‌هاى سبک زندگى در نیم‌قرن اخیر است. ارزش رو به افزونی لاغری در میان طبقه متوسط ایران نیز در چند سال اخیر و تشدید اهمیت گفتمان پزشکان تغذیه و جراحان لاغری که چربی‌ها را از بدن تخلیه می‌کنند، در رسانه‌های رسمی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌و مطبوعات و هم‌چنین گفت‌وگوهای هرروزه، به‌وضوح قابل مشاهده است.

گریختن از «داگ ویل»

بابک مینا: پیش از انقلاب هر گروهی «داگ‌ویل» خود را داشت. اگر یک نمونه از آن بگیریم؛ طبقه متوسط و روشن‌فکرانش خیالی را در آن سال‌ها می‌پروراندند، خیال فرودستان، کارگران، زحمت‌کشان و آنان که ما را نجات خواهند داد. کسانی که ساده‌اند و صمیمی؛ ‌و جهانی دیگر به بار خواهند آورد. البته در تحلیل‌‌های مارکس یا بسیاری دیگر دست‌کم در ظاهر اثری از این رمانتیسم نیست. اما آن‌چه در آن روزگار همه را مفتون کرده بود در واقع نه تئوری‌‌‌های مارکس یا فلان نظریه‌پرداز، که خیال سنگین «داگ ویل» بود.

شما «انكار» شده‌اید!

علی نوشين: سعید شریعتی بر اساس خط فكری بخش مهمی از اصلاح‌طلبان جواب بزرگیان را داده و این همان منطقه‌ای است كه بیش‌تر اصلاح‌طلبان برای برهم‌ نخوردن اتحاد تاكتیكی، از ورود به آن امتناع می‌كنند. اصلاح‌طلبان به لحاظ نظری از جنبش سبز خیلی عقب‌ترند و البته این عقب‌ماندگی را صرفا عمل سیاسی موسوی و كروبی تا امروز استتار كرده است. حضور خیابانی جنبش سبز هم هیچ ربطی به آنارشیسم مورد ادعای سعید شریعتی و وصله‌ی مجاهدین خلق ندارد.

تخم لق رانسیر بر دهان سوسیالیست‌های تخیلی ایران

سعید شریعتی: بی‌اعتمادی به دموکراسی نمایندگی، عدم اطمینان به نخبگان، حذف احزاب از میان توده‌ها و دولت و سپردن ظاهری تصمیم‌گیری‌های سیاسی به مردم همیشه در صحنه اتفاقا همان چیزی است که علت محدثه موج سبز علیه احمدی‌نژاد بود. حق اعتراض و اعتصاب از حقوق اساسی مردم است که از دستاورد‌های سیاست‌ورزی مدرن است، اما اعتراض و اعتصاب مردم را آن‌گاه می‌توان در چارچوب اقدام سیاسی معنا کرد که متکی به سندیکالیسم و پارلمانتاریسم باشد.

پاساژهای زنانه و سطوح شکسته شهری

آرمین مالکی: مجموعه‌ی نقاشی‌های خیره‌کننده ساغر دئیری، «فروشگاه‌های تهران» پژوهشی در اقتصاد بصری‌ این‌ «معبد‌ها»ست. دستی کنده‌شده، سری غایب… آینه‌ها تصاویر را نیمه یا مضاعف می‌کنند، بر آن‌ها شکن می‌اندازند و ‌اشیاء و آدم‌ها را از زوایایی نا منتظر بازمی‌تابانند. نقاشی‌های دئیری بیش از هر چیز جهان‌هایی از‌ آینه هستند که با موجواتی درخور مسکون شده‌اند. ارتباط «مد» و‌ آینه از همان آغاز عیان است.

نوستالژی جمعی؛ دهه‌ شصت

بابک مینا: فرض کنید لحظه‌ای که در آن هستید تا ابد تکرار می‌شد. آن‌گاه زندگی چگونه بود؟ زندگی بار سنگینی بود تا ابد بر دوش ما. اگر سال‌های شصت تا ابد تکرار می‌شدند، زندگی چگونه بود؟ تمام ستیز‌های سیاسی کنونی‌ ایران را می‌توان به ‌این پرسش تقلیل داد: معنای سال‌های شصت چیست؟ و‌ این‌جاست که می‌توانیم بگوییم که جهان ما کاملا هم بر اساس عدم بازگشت بنا نشده است.

خیابان و اضطراب امر نامحسوس

امین بزرگیان: نگاه لیبرال – اصلاح طلب به این مساله توجه ندارد که تمامی پروژه اصلاحی زاییده کنش مردمان طردشده‌ای بود که در مداخله‌ای همگانی و برابر، سیاست را به میان کشیدند. سال ۷۶، انتخابات این فرصت را برای آنان گشود و سال ۸۸ این فرصت را از آنان گرفت و به خیابان‌ها سرازیر کرد. در واقع گرچه دموکراسی پارلمانتاریستی داعیۀ نمایندگیِ کلیت جامعه را دارد، لیکن آن‌چه همواره در عمل اتفاق می‌افتد حذف بخش‌هایی از این کلیت از عرصۀ شهروندی است.

سیاست لیبرال؛ یا ممنون به خانه‌های‌تان بازگردید

امین بزرگیان: بدون وجود تفاوت میان حاکمان و محکومان، سیاست ممکن نیست. از این طریق است که محکومان، آن‌ها که «هیچ»‌اند، خود را به‌عنوان «کلیت» جامعه مطرح می‌کنند. سیاست راستین، مذاکره بین صاحبان قدرت که‌ در مورد تعیین مسائل باهم مذاکره‌ می‌کنند نیست، حتی اعمال قدرت نیز نیست: بل‌که‌ سیاست، لحظه‌ای است که‌ حذف‌شدگان و مطرودان جامعه، صدا پیدا می‌کنند.

محیط ‌‌‌بانان و حاشیه‌های قانون

آیدین پورخامنه: بخش بزرگی از حفاظت مناطق طبیعی ایران بر عهده‌ی محیط ‌بانانی است که حقوق انسانی آنان هم‌چون حقوق کاری‌شان پایمال می‌شود. هر محیط‌ بان مسئول حفاظت از ۱۲ هزار هکتار از محیط زیست ایران است، یعنی ۲ برابر استانداردهای جهانی. تجاوز، تعدی و شکار غیرمجاز شمار زیادی از افراد متخلف منجر به شهید شدن ۱۰۰ محیط‌ بان و قطع عضو بیش از ۴۵۰ نفر از آنان در سه دهه‌ی اخیر گردیده.

رد فقدان خانه‌ام، دروغی که هویتم است

مریم میرزا: می‌نشینیم. بازی شروع می‌شود. دروغ پشت دروغ. نوبت به دختر گرجی می‌رسد. می‌گوید یک بار در گرجستان مردی آمده به سمت‌اش، به نام صدایش زده، اما او هرچه‌قدر فکر کرده «هیچ‌ ایده‌ای نداشته» که او کیست. حالا راست است‌ این قصه یا دروغ؟ من می‌گویم راست. فکر می‌کنم می‌شود، شبی از شب‌ها مردی بیاید و در سرزمین مادری‌مان ما را به نام صدا کند و هیچ «ایده‌ای نداشته باشیم» که کیست.