یادواره بزرگان

با گلچین گیلانی، همراه با ترانۀ باران

در پنجمین برنامه از مجموعه‌ی یادواره بزرگان و در آشنایی با گلچین گیلانی، می‌خوانیم: «او یکی از پیشروان شعر نو در ایران است. نفوذ شعر گلچین در میان اهل ادب و شاعران، جوان ساده و ملایم بود. نخستین اشعار خود را هنگامی سرود که دانش‌آموز دوره‌ی ابتدایی در رشت بود. او با شعر «باران» که در سال ۱۹۴۰ میلادی در لندن سرود و در مجله‌ی «سخن» چاپ شد، به شهرت رسید. بعدها این شعر به کتاب‌های درسی راه پیدا کرد و به طبع کودکان و نوجوانان سخت زیبا و خیال‌انگیز جلوه کرد.»

با محمد معین، از کلمه تا لغت‌نامه

در چهارمین برنامه از مجموعه‌ی یادواره بزرگان و در آشنایی با دکتر محمد معین می‌خوانیم: «او به‌عنوان یک محقق، فردی واقع‌بین و امانت‌دار بود و همیشه جانب اعتدال را رعایت و از غرض‌ورزی دوری می‌کرد. این خصیصه‌ی وی باعث شد که بسیاری از بزرگان ادب ایران همچون علامه‌ي دهخدا و نیما یوشیج ادامه‌ی جمع‌آوری، تدوین و چاپ آثار خود را به دست او سپردند. نیما یوشیج در وصیت‌نامه‌اش تاکید کرد که به جز معین که نمونه‌ی صحیح علم و دانش است هیچ‌کس حق ندارد به آثار او دست بزند و او را قیم آثار خود معرفی کرد.»

با محمدتقی بهار، از بازار تا دربار

در سومین برنامه از مجموعه‌ی یادواره بزرگان و در آشنایی با محمدتقی بهار؛ ملک‌الشعرا می‌خوانیم: برای شعر بهار، دو ویژگی کلی می‌توان در نظر گرفت: کیفیت شعر و مضامین متنوع و تازه. آثار شاعرانی که در دوره‌ی مشروطه و قبل و بعد از آن قرار گرفته بودند غالباً ترجمه‌ی شکایت‌های زمان و درد و دل مردم بودند. شعر بهار نیز از این قاعده خارج نیست با این تفاوت که بهار به عنوان یک ادیب با شناسایی گذشته و ادبیات ایران با زبانی محکم شعر می‌گفت.

محمد قاضی، از شازده کوچولو تا زوربای یونانی

در دومین برنامه از مجموعه‌ی یادواره بزرگان و در آشنایی با محمد قاضی، مترجم نام‌آشنای معاصر می‌خوانیم: از ویژگی‌های کار وی امانت‌داری در نگه داشتن سبک مولف در عین وفاداری به متن اثر است. این مساله با توجه به تنوع زیاد ترجمه‌های وی دارای اهمیت فوق العاده‌ای است. چرا که قاضی معادل فارسی سبک نویسندگان بیشماری از نیکوس‌کازانتزاکیس که نویسنده‌ای شوخ‌طبع و شیرین‌بیان است تا رومن رولان که نویسنده‌ای خشک و جدی بود را یافته بود.

عباس یمینی‌شریف،
نویسنده و نغمه‌سرای کودکان

عباس یمینی‌شریف نویسنده و نغمه‌سرای کودکان است. در نیم قرن اخیر میلیون‌ها تن از کودکان ایرانی اشعار و نوشته‌های او را در مدرسه و درخانه خوانده‌اند و با آن‌ها به خواب رفته‌اند. اعتقاد وی به نیاز به دگرگونی سبک آموزشی خواندن و نوشتن در ایران‌، منجر به تالیف کتاب کلاس اول ابتدایی به نام «دارا و آذر» شد. او با در نظر گرفتن احتیاجات و روحیات بچه‌ها در خلال اشعار خود با زبانی ساده و آهنگین درس‌های زندگی را به آنان می‌آموخت.

یادواره بزرگان

ماریا صبای مقدم در انگیزه‌اش برای کار گروهی «یادواره بزرگان» می‌گوید: از زمان کودکی، این پرسش با من بود که: «چرا این افراد مهم هستند؟» در پی یافتن پاسخی به این پرسش، شروع به جستجو کردم. نتیجه آن‌قدر برایم جالب بود که تصمیم گرفتم آن‌را با دیگران هم در میان بگذارم و آن‌ها را نیز تشویق کنم که به اتفاق و گروهی این‌کار را پیش ببریم. با دعوتی که در «روزنامه شهروند» کردم، عده‌ای از هم‌وطنان اظهار علاقه کردند و کار را شروع کردیم.