تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۳۸۵ • چاپ کنید    

شانه‌هایت را برای گریه کردن . . .

شانۀ تو آرامگه سر دوستی است که چشمان اشک‌بار دارد و گفتی‌های بی‌شمار برای گوش‌های تو فراهم کرده و پای خسته‌اش را توان ادامۀ راه نیست. ارزش اعضاء در سهمی‌ست که در فراهم کردن آسایش و آرامش برای دیگران ایفا می‌کنند، نه در آرامشی که برای ما به ارمغان می‌آورند.

وبلاگ ایران من

از اینجا بشنوید! Share/Save/Bookmark

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)