آقای نبوی این مصاحبه را با زرافشان کردی که خودت را تطهیر کنی؟ که چه بشود؟ ما چکار کنیم که زرافشان نبوی را دوست دارد؟ تازه او گفته است که با افکار شماها فاصله دارد و برخورد می کند. یعنی حرف شماها را قبول ندارد، اما خب دشمنی شخصی هم ندارد. ما هم با کسی دشمنی شخصی نداریم، حتا با امام امت!
اما زرافشان اینجا یک هم به نعل می زند ، یکی به میخ. اینکه دشمن آنقدر زیاد است که دیگر با خودمان دشمنی نکنیم؟! معنی ندارد این حرف! کدام "خودمان"؟ جناب نبوی، گنجی و غیره، شما ها جزو "خودمان" نیستید، حتا اگر زرافشان تخفیف بدهد یا ندهد. شما ها باید در برابر یک دادگاه صالح قرار بگیرید و درباره ی همدستی و همکاری تان با رژیم حرف بزنید. باید حرف بزنید آقای نبوی و حساب پس بدهید، هیچ "زرافشانی" نخواهد توانست برای شما پارتی بازی کند... همه ی ما باید به آینده حساب پس بدهیم، اگر که دستهایمان آلوده باشد. راهی دیگری نیست آقای نبوی، تاریخ همین است!

باسلام
ما زرافشان را دوست داریم .ولی حقیقت را بیشتر .متاسفانه نظرات زرافشان متعلق به دهه چهل است.تک صدایی مارکسیم/استالینیسم.درست مشابه تک صدایی قدرت حاکم. متعلق به جامعه سنتی است.که درکی از آزادی.برابری.تنوع و تکثر ندارند.هرکس خود ونظراتش را حق وبقیه راباطل و نا درست میداند. متاسفانه!مدتهاست که تاریخ مصرف این نوع نظرات و برخوردهاگذشته است. و مردم ماهنوز چوب تک صدایی ها را میخورند.

من در آلمان پای صحبت های آقای زرافشان بودم و با وی نیز چند ساعتی گفتگو کردم. او را انسانی رک و دلیر با ویژگی های یک ایرونی نمونه دیدم که ضمن همه استقلال طلبی و جوانمردی در کارش عناصر از رندی هم به چشم می خورد. به هرحال، ضمن پاسداشت همه شجاعت ها و دلیری های پرهزینه ای که در راه آزادی و استقلال ایران از خود نشان داده است متاسفانه برداشتم از "سخنان" او (فارغ از شخصیت فردی تحسین برانگیزی که داراست) این بود که او تا حدی فرافکنی می کند. دو چیز را: یک تاکید بسیار زیادی که بر واژه "توهمی بودن" در رابطه با کار اشخاص و جریان های خارج از کشور داشت؛ تا حدی که من برای تست این نظریه اش به طور آگاهانه وقتی ارزیابی اش را در باره چند گروه و شخص مطرح که همگی در خارج هستند و با هم تفاوت های فکری و عملی آشکاری دارند را پرسیدم بی استثنا در مورد همه آن ها از همین واژه "توهم" استفاده می کرد. گویی علاقه شدیدی به این اصطلاح داشت. به عنوان یک ناظر برایم عجیب بود که او چطور شخصیت های مختلف فکری و سیاسی و ادبی خارج از کشور را همه با این برچسب روانشناسانه تحلیل می کرد.
دوم آن که او اصرار رادیکالی بر حضور در ایران برای مبارزه داشت. در گفتگو با او برداشتم این بود که به نحو نامطلوبی بین حق زندگی در آزادی و امید و امر حق دیگری به نام استقلال ایران دست کم در شرایط امروز تعارض قائل است. ولی او که جایزه حقوق بشری اتحادیه مهم قضات آلمان را داراست هیچ گاه روشن نکرد از دید حقوق بشری چرا میان اجرای دو حق باید تعارض قائل شویم؟ آیا کسی نمی تواند بگوید من هم زندگی در آزادی و سلامتی و نبود سانسور و زور را می خواهم داشته باشم و هم مبارز در راه استقلال و آزادی ایران هستم؟ تحلیلم این است که اندیشه/ایدئولوژی چپ رادیکال اجازه توضیح بیشتر را به وی نمی داد. در حالی که از دید اندیشه آزادی و حقوق بشر میان این دو حق تعارضی نیست. این حق هر کس است که محل مبارزه اش را انتخاب کند. اما این که ما همه خوبی های مبارزه برای استقلال و آزادی را به ماندن در داخل کشور ربط دهیم باز بی انصافی است. هجرت کردن و زندگی در هجرت اگر آگاهانه و با هدف باشد خودش از سخت ترین مبارزه هاست و ماندن در ایران و دچار روزمرگی، کزکردگی، یأس و بی تفاوتی و ستم پذیری روزانه شدن بدترین تجربه برای یک انسان آزادی خواه اهل مبارزه است. ضمن آن که هجرت یک سنت قدیم بشری و دینی است تا جایی که گاهی به قول دینداران به امری واجب بدل می شود. اگر تاریخ را هم بکاویم بسیاری از انسان های موثر تاریخ وقتی از محل مبارزه فاصله گرفتند توانستند بهتر شرایط را ببینند و موثرتر عمل کنند. از خود پیامبر اسلام گرفته تا دوگل تا خمینی تا ...
از دید معرفت شناسانه هم هیشه این طور نیست که نزدیک بودن به حادثه موجب آگاهی بیشتر است بلکه نزدیکی زیاد گاهی باعث نزدیک بینی مضر به سلامتی روانی و مغزی آدمی می شود. پس این استدلال آقای دکتر زرافشان عزیز که بوی مطلق اندیش دارد نه با تجربیات تاریخی می سازد و نه قواعد آگاهی. البته من هم می توانم درک کنم که در داخل در شرایطی عرصه شدیدتر و واقعی تری برای مبارزه فراهم است اما از این گزاره مشروط اخلاقاً و و منطقاً نمی توان به ترجیح حضور در ایران در هر شرایطی رسید. برای این که بحثم جنبه عینی تری بیابد؛ آیا اگر اولین ریئس جمهور آقای بنی صدر در خارج نیود آیا اصلاً الان زنده بود یا این که پرونده میکونوس که ماهیت رژیم را برای اولین بار به نحوی محکمه پسند به جهانیان نشان داد به جایی ختم می شد یا این که جریان معامله ریگان و آقای خمینی بر سر گروگان ها به این تفصیل فاش می شد و...؟

تا آنجایی که به خاطر دارم این اولین باری است که جمله‌هایی خاص از یک گفتگو «درشت» وسط متنی آورده می‌شود. سلیقه‌ی آقای نبوی که نمی‌تواند باشد!! جمله‌ی«کسی که می‌خواهد کاری بکند، باید ایران باشد» از همه باحال‌تر است!!!

آقای نبوی، در این مصاحبه مظلوم نمایی کرده ای. آقای محترم شما یک طرف دعوا هستی و در اکثر نوشته هایت نفرت شدید از چپ آشکار است. وقتی شما احمدی نژاد را چپ می دانی بزرگترین اهانت را به چپ ها می کنی که هزاران نفر از آنها در دوران مدیرکلی شما در وزارت کشور اعدام شدند. مگر چپ چه می خواهد که این انداره مورد تنفر شماست؟ خواستن حکومتی که مدافع منافع اکثریت ونه اقلیت جامعه باشد گناه کبیره است؟ منصف باش.

باسلام ،
علاقه مندم که دو مورد را با اقای زرافشان در میان بگذارم و امیدوارم که ایشان نیز به این موارد کمی بیاندیشند !.
اول : فرموده اید » اگر کسی یک جرعه آب این مملکت را خورده باشد، حالا وقت این است که فکر سرنوشت و آینده‌ی تاریخ مردم و کشورش باشد. « و بزعم انچه هم پیشنهاد میکنید باید هم که در ایران باشد ! و با مسائل نیز در انجا و از نزدیک مبارزه کند ! و تمام خطرات ان را نیز بجان بخرد ! و لابد هم به همانگونه که قربانیان پیدا و ناپیدای قتلهای زنجیره ئی و مشابه انان به شنیعترین وضع ممکن با جان خود پرداختند انان نیز با اهدای نوامیس و اعصای خانواده هایشان به قربانگاه مردوکان زمان دین خود را به کشور ادا نمایند !!.
هموطن عزیز ما یهودیان قطعه ئی در تجلیل از خداوند داریم که همواره ان را در دعا های روزانه مان تکرار میکنیم و در ان به خداوند یاد اوری میکنیم * این زنده گانند که تو را تمجید میکنند ! یعنی بزبان امروزه و کمی خودمانی به ان ذات کبریائي میفهمانیم که : כל הנשמה תהלל יה הללויה ! ببین اگر که میخواهی نامت ابدی بماند و از منافعت ! هم درست و حسابی حفاظت و حمایت شود باید ما را زنده نگه داری که کشته مرده ما بدرد تو نمیخورد .
وطن برای تغییر و ترمیم و دوباره سازی احتیاج به ادم زنده دارد ! اب انجا را نوشیده ایم و برای عزت ان هم بسیار حرمت قائلیم ! و انچه که از دستمان هم بر بیاید برای نجات او از این فاجعه ئی که به ان گرفتار امده در خارج از کشور انجام میدهیم ! اما هرگز هم با بازگشتمان به انجا خودمان را با دست خود در چنگال بیرحم انان ( که حد اقل شما و اقای نبوی کمی از طعم تلخ ان را چشیده اید ) قرار نمیدهیم !.ولی همچنان هم مانند همیشه از تمام فعالان سیاسی و اجتماعی کشورمان که در بندهای مختلف زندانهای مخوف این رژیم سفاک به اسارت و خفت و تحقیر گرفتار امده اند پشتیبانی میکنیم و برایشان دل میسوزانیم !.
دوم فرموده اید :
.» مردم در داخل چیزی به اسم ایران برایشان مطرح است ( مانند انکه برای ما که در خارج فعالیت داریم مطرح نیست !! ) ، و این را تفکیک می‌کنند از نظام سیاسی حاکم بر ان . بیش از همه آن استقلال، آن هویت، آن تمامیت، در خطر قرار گرفته است و ایجاب می‌کند که همه چشم‌شان را ببندند و صمیمانه در جهت مبارزه‌ و مقابله با آن خطر حرکت کنند.«.
اقای زر افشان لطفأ بفرمائید * قبل از انکه ایران و استقلال و هویت و تمامیت ان مورد تهدید دول خارج قرار گیرد ؟! که با دسیسه و توطعه ورشکستگان انقلابی در داخل که انرا شدیدأ برای ادامه بقای رژیم و خود لازم میدانند پی ریزی شد !! ایا اثرات اسیبهائي مانند سقوط استقلال سیاسی ، حذف ازادیهای فردی و اجتماعی مردم ، رشد بی رویه جمعیت ، کمبود عمدی مواد غدائي ، رفاه اجتماعی ، بهداشت عمومی ، اموزش مدرن ، بذل و بخششهای ۱۲۰ میلیارد دلاری بی جهت و بی رویه به کسانیکه بعنوان متحد کشورمان اما از بد نام ترین و منفورترین رهبران در جامعه جهانی میباشند ، حملات وحشیانه به خوابگاههای دانشجوئی و ایجاد رعب و وحشت بین زنان و دختران و پسران کشور در کنترل پوشش و ارایش و رفت و امد و تحصیل و بازداشتهای دلهره اور فعالان نهادهای دانشجوئی و حقوقی و غیره که توسط گردانندگان بی لیاقت امور کشورمان که با دسیسه و توطعه ورشکستگان سیاسی / افتصادی کارتلهای از پول سیری ناپذیر جهانی همواره همراه بوده بر ما وارد اورده شد کمتر از ان اولیست ؟! که تازه مردم هم بیایند و بخاطر حس وطن پرستی و ایران دوستیشان * حساب این فرصت طلبان رژیم را با بخطر افتادن مملکت که نیت اصلی انان در ادامه بقایشان است قاطی نکنند و بگذارند تا خرشان را همچنان برانند ؟!؟!* . یکبار این یکی ترفند انان در جریان جنگ ۸ ساله با عراق مردم را به دام خود کشید و شد انچه نباید میشد !! فکر میکنیم که اگر هوس بود همان یک دفعه بس بود !!.
با تشکر ،
داوید.

ممنون میشوم بفرمائيد ، چرا از چاپ کامنت من خود داری کرده اید!!.
داوید.

آقاى ناصر زرافشان اطلاعات تاريخى كمى از مبارزات ايرانيان در خارج كشور دارد... بهمين سبب از توهم صحبت ميكند و نه از واقعيت ... چه خوب بود ايشان بجاى گفتگو با دوستان و رفقاى قديمى كمى هم با ايرانيان غير آشنا گفتگو ميكرد تا دچار توهم نشود...
بچه هاى داخل كشور شايد توصيه هاى موهوم زرافشان را گوش كنند... اما در خارج كشور زرافشان مشكل رهبرى پيدا خواهد كرد، پس بايد فورى راهى وطن شود... ايشان در ايران مجاز نيست حتا با دوستان خود رابطه آزاد داشته باشد و هر آن در وحشت دستگيرى دوباره هستند... پس چگونه مى تواند براى ميهنش مفيد و منتقدى بى توهم باشد.... ديكتاتورها آب و هواى ويژه خود را مى سازند و آقاى زرافشان مجبور به تنفس هواى آلوده ديكتاتور و نوشيدن جرعه هاى آب از سرچشمه ديكتاتورى هستند... ايشان در گره تاريخ ٤٠ سال پیش قفل شده است... بايد اين گره را بدون توهم باز كند... تا شايد حرفى براى امروز داشته باشد.

ای بابا! بازهم همین احمدی نژاد خودمان، اقلا سی سال است اگر تجاوزی هم هست، قتلی هم هست، تیربارانی هم هست،به دار کشیدنی هم هست، سیصد هزار تنفروشی هم هست، معتاد و مریض و بیکار،و این سیلاب گند وگه و عفونت لجام گسیخته و خونین و خانمان بر باد ده جمهوری اسلامیی هم که جان و مال و ناموس ملتی را بر باد داده هست، خوب خودمانی است! داخلی است! و برادرانه و خواهرانه است، اسلامی است و نه آمریکائی.

آقاى زرافشان چشمتان را نبند٬ تا بدانيد که در خارج کشور چه تلاشهاى براى لغو اعدام٬ دفاع از حقوق زنان٬ کارگران٬ دانشجويان٬ معلمان و خود شما که در زندان بوديد شده. شما همه را فرا مى خوانيد که "وطن" برگردند اما با اقاى نبوى اينقدر سرگرم شده ايد يادتان مى رود که دليل برنگشتن ما نه اين است که نخواهيم برگرديم و در داخل کارى کنيم در راه رفاه و آسايش مردم ايران٬ بلکه دليل برنگشتن ما يک حکومت قرون وسطايست که زندانهايش دست کمى از کوره هاى آدم سوزى هيتلر ندارد٬ از آقايان گنجي و نبوي بپرس حتما خلاصه اي از قتل عامهاى دهه شصت را خدمتتان عرض خواهند کرد. آقاى زرافشان ما جرعه که چه عرض کنم هزاران ليتر اب ايران را نوش جان کرده ايم٬ اما نسلى از کمونيستهايم که به چيزى کمتر از سرنگونى انقلابى جمهورى اسلامى قاىل نيستيم. چرا نمى شود هم عليه جنگ بود هم عليه جمهوري اسلامي٬ اين چه سياستيي است که تا به دست اندازى مي رسد خودش را کنار حاکماني که ٢٨ سال است جنايت مي کنند قرار مي دهد.

آقای زرافشان در پاسخ به میلانی نشان داد که چیزی از روحیه استبدادی حاکم بر جمهوری اسلامی کم ندارد و حتی از آنها هم افراطی تر است. در حالیکه امروز در جمهوری اسلامی کسی مسوولیت انقلاب فرهنگی را نمی پذیرد زرافشان از اخراج میلانی از دانشگاه اظهار خشنودی می کند به استالینیست هایی همچون زرافشان همانقدر می توان دل بست که به احمدی نژاد