کرتیک میرزا سعید آقا حنایی کاشانی به زمانه و داریوش خان آشوری

بگيريد و بشنويد

میرزا سعید آقا حنایی کاشانی صاحب بلاگ فل سفه که درس فلسفه اش بالنسبه مشهور و علی رغم زیرنقشیی که دارد، وجیه المنظر و صاحب صوت ذوباندتین و از این جهت مقبول النساء و التله فیزیون است، در زاویه خود بنای اعتراض به درالصوت زمانه و داریوش خان آشوری صدرالادبا را گذاشت که از قرار یک رساله ای از مشارالیه درخصوص فیلسوف شهیر صاحب شارب نیچه آلمانی را آنجا نشر داده و این جناب آشوری همان مترجم کبیر آثار میجر نیچه است. علی ایحال میرزا سعیدآقا به این سبب کرتیکاً مختصری درباب آن جناب و عقایدش نسبت به طایفه نسوان جمع حاضر را مستفیض فرمود که چون درک و حفظ آن کلمات مهمه و مغلقه از عهده این خفیه نویس کم بنیه خارج است از راپورت آنها غمض عین، طالبین مختارند که به وبلاگ معزی الیه رجوع، کمال فایده را ببرند.
لاکن در مقدمه، جناب میرزا سعید آقا یک کرتیکی کرد به دارالصوت زمانه به جهت آنکه جناب داریوش خان آشوری صدرالادبا را "متفکر ایرانی" معرفی کرده و گفت این خیلی سخیف بوده که ایشان را اینطور معرفی کرده و مثل این است که برای مخاطبان بریطانیایی، شکسپیر شهیر را ادیب بریطانیایی معرفی کنند و خوب نبوده.
که البته عجیب می نمود چون مسبوق به سابقه نیست بین متفکرین ما که یک نفر این اندازه بجهت احترام یکی دیگر بیتابی کند، سهل است اصلا بسبب تفکر زیاد، قائل بحفظ چیزی مسمی به حرمت باشند؛ لاکن بلادرنگ که میرزا سعید آقا گفت شاید منظور دلالت بر نوع بوده و متفکر ایرانی بودن داریوش خان آشوری از جنس فارسی بودن سینماتوگراف های ملقب به فیلم فارسی باشد؛ و قلنبه منتظره را صادر نمود، اسباب تحیر مرتفع گردید!

دیگر آنکه حامد اوغلی قدوسی معتمد التجار، به یک مرض صعب العلاجی دوچار که که این مرض غالبا عارض به جنابان بلاگرین که یک مدتی ساکن در فرنگ و از ممالک محروسه دورند می شود. لاکن اکثرا آن را کتمان کرده بلکه اصلا منکر وجود چنین مرضی می شوند. و این مرض که حامد اوغلی یحتمل بنقل اطبا حاذق "سندرم ناشی از تنهایی" نام کرده به یک نحوی است که مبتلا به آن، بتدریج از معانی مفهومه و قابل ادراک تهی، حافظه وی هم بسبب غربت طولانی، از ممالک محروسه و معضلات و مسایل جاریه آن پاک می گردد و در همان جا به بریدن و دوختن بجهت خود در تعیین تکلیف برای رعایای ساکن در ممالک محروسه مشغول می شود.
اللهم اشفع کل مریض و رد کل غریب.

دیگر آنکه یک چندیست که در وبلاگستان، علی الخصوص در ناحیه زنانه آن، یک فتوگرافی را یداًبید چرخش می دهند از یک دختری را که روی عارض مشالیها چند خطی مشهود است و مدعی اند که وی چون با رفیق پسرش مشغول به گپ و گفت و تبادل دل و قلوه جات بود، ماموران حکومتی وی را گرفته، با تیغ و تیزی بجهت تنبیه، روی مشارالیها را خراشیده اند و از قرار اخبار، کمافی السابق یک طوماری بجهت اعتراض بکل حکومت تهیه، این فتوگراف را به آن الصاق و برای امضا به بعضی بلاگرین، علی الخصوص نسوان بلاگره رسانده اند و قاعدتا کمتر کسی از خوف اتهام به همدستی با تیغ زنان و علی الخصوص داشتن عقاید ضدزنی جرات ان قلت در آن را نمود. لاکن زهرا بانو که یکی بلاگرات لطیفه و حتی عکس عروسک و الوان صورتی و بنفش و ترکیبات زنانه مکش مرگ مایی در عمارت وبلاگش به وفور دارد و ضمنا از سابقون وبلاگستان هم هست بنای اعتراض به این را گذاشت و گفت فتوگراف که مخدوش است بماند، ای بسا خود اینجانبه که در شوارع طهران هر روز رفت و آمد می کنم، گپ و دل و قلوه که هیچ، بوسه و ای بسا فرنچ کیس – یعنی بوسه ای که از لبان تا زبان و بلکه انتهای حلقوم را هم درگیر می کند!- به کرات دیده ام و کسی نیامده حتی از گل نازکتر اظهار کند پس چطور می شود یکی را بجرم گپ و گعده گرفته بعد هم روی صورتش با تیغ خط بیندازند؟ علی هذا این مجعول است.

تمت. هشتم اسفند 1385 جلالی مطابق بیست و هفتم فوریه 2007 سال مسیحی
میرزا محمود، خفیه نویس دارالصوت زمانه