Jul 2007


در نقد يک حرکت رسانه ای
حق تغيير محفوظ!

جمهوری اسلامی نيازی ندارد برای اثبات اينکه قانونمدار است و حقوق مردم مسلمان را رعايت می کند بيانيه های سازمانهای حقوق بشر را در اعتراض به ايران نقد کند و يکجانبه بشمارد و يا بگويد که حقوق بشر تابعی از فرهنگها و اديان و عرفهای گوناگون است و هر چه شما نمی پسنديد لزوما نقض حقوق نيست. جمهوری اسلامی کافی است فقط به يک سوال جواب دهد تا معلوم شود که حکومتی است که برای مردم ارزش و اعتبار و حق قائل است يا نيست. و آنهم اين است که آيا جمهوری اسلامی حق تغييردهی و تجديد نظرطلبی و تغيير انفس و تغيير اجتماعی را به رسميت می شناسد؟ آيا سنت و سيره آيت الله خمينی را برای دعوت مردم به تغيير اجتماعی معتبر می داند؟



ما نمی‌خواهیم یکی از انبوه مشتری‌های رسانه باشیم

یکی از ویژگی‌های دوست‌داشتنی «مهر» هفته‌نامه‌ی پرمخاطبِ حوزه‌ی هنری سازمان تبلیغات اسلامی، این بود که در آن سراغی از مثلاً «صفحه‌ی بزرگان کاریکاتور» نمی‌یافتیم؛ بلکه می‌دانستیم هر هفته با «صفحه‌ی نیک‌آهنگ کوثر» مواجهیم. این نویسندگان مهر ـ میرفتّاح، نبوی، افخمی، کوثر، جعفریان و دیگران ـ بودند که صفحه داشتند و ستون‌ها به عناوینی انتزاعی مثل «اندیشه»، «داستان»، «طنز» و چه و چه اختصاص نمی‌یافت. رسانه‌ی پیش‌رو در همین ایستگاه متوقّف نمی‌مانَد. چنین رسانه‌ای گامی پیشتر می‌گذارد و سعی می‌کند عرصه را وقفِ مصرف‌کننده کند. کاری که وبلاگ‌ستان عملی‌بودنش را به سادگی نشان‌مان داده است: وبلاگستان نشان داده که مکان فردی و نمایش عمومی در حوزه‌ی رسانه‌ای ممکن است. آدم‌ها این‌جا ـ آن‌طور که مهدی جامی نوشته بود ـ «موجودات بی‌شکلی به اسم مردم» ـ «انبوهه» ـ نیستند؛ آن‌ها «فرد»ند. «زمانه» به خوبی این آموزه‌ی وبلاگستان را به کار بسته است.



زندگی مان از آرامش و امنيت تهی شده است

احمد زیدآبادی: اگر كسي در اين دنياي پهناور فرياد من به گوشش مي‌رسد، از قول من به عنوان روزنامه نگاري كه بيست سال است در اين كسوت قلم مي‌زند، بشنود و به گوش ديگران هم برساند كه ما روزنامه نگاران ايران در معرض توهين و تحقير و فشار و ظلم و ستم دولتي قرار گرفته‌ايم كه صداي عدالت خواهي‌اش گوش فلك را كر كرده است. ما روزنامه نگاران ايران كه جرمي جز نوشتن و گسترش آگاهي نداريم، سالهاست كه مانند خانه بدوشان از اين روزنامه به روزنامه‌اي ديگر و از اين نشريه به نشريه‌اي ديگر در حال نقل مكانيم به اين اميد كه روي ثبات و امنيت در كارمان را تجربه كنيم.