معرفی وبلاگ «میکدۀ کوهستانی»

راههای مشهور شدن در وبلاگستان
لازم به ذکر است که مانند هر چیز دیگری، پشتکار بیشتر می‌تواند برای شما موفقیت بیشتری به‌همراه داشته باشد. این نوشته طنز نبوده و کاملا جدی می‌باشد.
ـ تا می‌توانید به دیگران گیر دهید. به‌ترتیب از یکی تعریف کنید و از دیگری نقد. این نشان می‌دهد که چیزی حالی هستید و راهی خاص دارید. این دیگران می‌توانند، دوستان شما، دشمنان شما، رژیم حاکم بر آنجایی که زندگی می‌کنید، آب و هوا، وضعیت معده و نشیمنگاه‌تان باشد. لازم نیست چیزی از خود بنویسید. همیشه از دیگران و اطرافتان بنویسید.

ـ به این و آن لینک دهید. مهم نیست این و آن چیست و کیست. از ح. د. و ا. م. گرفته تا اینیشتین و ویتگنشتاین. توجه کنید که سخاوت نشان داده و زرتی مثل آن بابا نگویید که «حاضرید که تبادل لینک کنیم؟». بروید به وبلاگ آنهایی که لینک داده‌اید و پیغامی دهید. آن فرد حتما به وبلاگ شما رجوع خواهد کرد و اولین کارش جستجو کردن لینک وبلاگ خودش خواهد بود. آنوقت سخاوت شما کار خواهد کرد.

ـ کامنت‌دانی را فعال کنید. و گاهی به خود کامنت‌های بی‌ربط بدهید. مردم دوست دارند بدانند که به شما فحش داده شده و یا تمجید شده است، یا چه. اصولا مردم به کامنت‌های داده شده بیشتر از نوشته‌های شما علاقمندند و مدام آنها را چک می‌کنند.

ـ برای مدتی به وبلاگ‌های مشهور سر زده و مدام کامنت دهید.

ـ مدام حرف‌های عجیب و غریب خلاف جریان موجود بزنید. استدلال‌های بی‌خود بیاورید تا نگهبانان وبلاگ‌ها به ارشاد شما بپردازند. تا آنجا که می‌توانید از رو نروید و با کامنت‌گذاران بحث کنید. مردم دوست دارند ببینند که چه کسی برنده شد. بازنده‌بودن بهتر از برنده بودن است؛ چون به مردم این اجازه را می‌دهد که کامنت دهند و شما را ارشاد کنند. و هر روز به بهانۀ ارشاد بیشتر شما، به شما سر خواهند زد. نگران نباشید این باخت‌ها را می‌توانید به‌نوع دیگری جبران کنید.

ـ هر چقدر بیشتر فحش بلد باشید به همان میزان، خوانندۀ بیشتری خواهید داشت. خصوصا فحش به وبلاگ‌نویسان مشهور. لینک نوشته را هم در کامنت‌دانی‌شان بگذارید. مجبور به جواب دادن خواهند شد و شما خواننده پیدا خواهید کرد.

ـ هر از گاهی نام آلات تناسلی را همینطور ببرید. لازم نیست که جایی و دلیلی داشته باشد یا نه. همۀ ملت در اینترنت اول دنبال همین چیزها می‌گردند.

ـ از گذاشتن عکس و موسیقی غمگین خودداری نکنید.

ـ شمارنده بگذارید و آدرس خود را فیلتر نکنید تا صد بار که در عرض یک روز به وبلاگ خود رجوع می‌کنید؛ عدد بالا رود. دانستن اینکه وبلاگ شما خوانندۀ زیادی دارد خواننده را به وبلاگ شما خواهد کشاند. هر چند که بدانند چیز به‌درد بخوری پیدا نخواهد کرد. اصولا مردم ببینند که ملت جایی جمع شده‌اند، جمع خواهند شد؛ هر چند ندانند که چه خبری است.

ـ از خودتان بنویسید. از مصیبت‌هایی که بر شما می‌رود. از اداراتی که می‌روید و فحش‌هایی که می‌شنوید. شعر هم اضافه کنید. حس همدردی مردم را فعال کنید. در این صورت عاشق هم پیدا خواهید کرد.

ـ گاهی عکس یک چشمتان را و یا عکس چشم زیبایی را بگذارید. مردم از طریق چشم بیشتر عاشق می‌شوند. اگر دخترید، عکس لب خوشگل فراموش نشود.

ـ به خود بباورانید که واقعا آدم بزرگی هستید.

ـ ساعت هشت و نه شب بهترین وقت برای منتشر کردن نوشته‌تان است.

ـ اگر نوشتۀ تازه‌ای نداشتید مدام خود را پینگ کنید. نگران نباشید، مردم فکر خواهند کرد که آدمهای بیکار و علاقمند به وبلاگ شما این کار را کرده‌اند و موجب سرافکندگی برایتان نخواهد شد.

ـ دوستان اگر راههای دیگری بلد بودند مرا در جریان بگذارند.
[از وبلاگ: میکدۀ کوهستانی]

* * *

معرفی «میکدۀ کوهستانی» را در [اینجا بشنوید]
برنامۀ پیشین وبلاگ‌خوانی را هم در [اینجا]

«وبلاگ میکدۀ کوهستانی» را در [اینجا بخوانید]