معرفی وبلاگ «خانوم حنا»

«من تو زندگیم مشکلات کم نداشتم. از پونزده سالگی پدرم رو از دست دادم. هیچ‌وقت دایی یا عمو یا برادر بزرگتری کنارم نبود که بتونم بهشون تکیه کنم و جاهایی که احتیاج به داشتن یا بودن یه مرد بود من همیشه خودم بودم که جای خالی‌شو پر می‌کردم. مامانم همیشه من رو مستقل و آزاد گذاشته بود که به دلخواه خودم زندگی کنم. با وجود ساپورت‌های عاطفی که بهم می‌داد و توقع احترامی که ازم داشت، اما هیچ‌وقت دست و پای منو نمی‌بست.


برای همین من یاد گرفتم که خودم از پس مشکلات بربیام. یاد گرفتم که برای خودم زندگی کنم. یاد گرفتم تو جامعه‌ای که پُر از تبعیض هست، گلیم خودم رو از آب بکشم بیرون. یاد گرفتم چه جوری توی یه کارگاه پُر از کارگر مرد کار کنم و مجبورشون کنم به حرف‌هام گوش بدن. یاد گرفتم از زیر نگاه هیز همکارهای مَردم با زرنگی دربرم. یاد گرفتم حقم رو از محیط مردونه بگیرم، بدون اینکه بخوام از شرافتم مایه بذارم. باید زرنگ باشی تا بدونی چه جوری هم به خواسته‌های خودت برسی، هم از نجابتت مایه نذاری و هم اینکه حقت رو بگیری.


این که میگم مسایل فرهنگی و اجتماعی‌ که توی ایران هست من رو انقدرها اذیت نمی‌کرد برای اینه که من یاد گرفتم به قید و بندهایی که جامعه برام تعیین می‌کرد فقط تا جایی که ناقض قانون نباشم اهمیت بدم و در بقیه موارد بی‌خیال همه اون قید و بند های الکی بودم. حرف فامیل و دوست و آشنا برام تا جایی اهمیت داشت که احساس می‌کردم توش خیرخواهی هست؛ تازه اون‌هم هیچ وقت چشم بسته قبول نمی‌کردم. . .»
[از وبلاگ خانوم حنا]


معرفی وبلاگ «خانوم حنا» را از [اینجا] بشنوید!
برنامۀ پیشین «جُنگ صدا» را هم در [اینجا]


وبلاگ «خانوم حنا» را در [اینجا] بخوانید!