آمیزه‌ای از موسیقی کلاسیک، دیسکو و هوی متال

پرویز جاهد

این برنامه را از اینجا بشنوید.

‌ ‌ ‌

«راکی» به کارگردانی جان جی اویلدسن و با بازی سیلوستر استالونه، داستان مشت‌زن جوان و آماتوری است به نام راکی بلبوئا که برای رسیدن به مقام قهرمانی در بوکس در مسابقه‌ای سخت و هیجان‌انگیز با آپولو کرید قهرمان سیاه‌پوست مشت‌زنی، شرکت می‌کند.

سیلوستر استالونه در نقش «راکی»

فیلم‌نامه این فیلم نوشته خود استالونه است و ایده آن بعد از دیدن مسابقه بین محمدعلی کلی و چاک وپنر به ذهن او رسید. کمپانی یونایتد آرتیست بعد از خواندن فیلمنامه تصمیم گرفت آن را با شرکت جیمز کان یا برت رینولدز بسازد؛ اما استالونه ساخته شدن آن را منوط به حضور خود به عنوان بازیگر نقش اول کرد.

سرانجام یونایتد آرتیست با بازی استالونه در نقش اصلی موافقت کرد و فیلم راکی با بودجه‌ای نسبتاً اندک در مقیاس هالیوود (چیزی نزدیک به ۱.۵ میلیون دلار) ساخته شد؛ اما بیش از ۱۲۰ میلیون دلار فروش کرد و به سه جایزه اسکار به عنوان بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین تدوین دست یافت.

موفقیت عظیم راکی در گیشه باعث شد که قسمت‌های دیگری نیز بر اساس همین شخصیت و ماجراهای او ساخته شود که آخرین آن، راکی بلبوئا محصول ۲۰۰۶ است.

راکی محصول دهه هفتاد است. یعنی دوره‌ای که فرانسیس فورد کاپولا، وودی آلن، مارتین ریت، سیدنی پولاک، مارتین اسکورسیزی و آلن جی پاکولا موج تازه‌ای در سینمای آمریکا راه انداخته‌اند. رئالیسم و فضای تا حدی سیاه آن، متاثر از فضای غالب بر فیلم‌های سینماگران جوان و روشنفکر و معترض این دوره است. موفقیت آن در برابر فیلم‌هایی چون «شبکه» و «راننده تاکسی» واقعاً حیرت‌آور بود و الهام‌بخش بسیاری از فیلم‌های ورزشی این دوره و دوره‌های پس از خودش شد.

سیلوستر استالونه در نقش «راکی»

راکی یک قهرمان سنتی و یک گلادیاتور نیست؛ بلکه آدمی معمولی است با تمام نقطه ضعف‌های یک آدم معمولی. او بی‌نزاکت و تا حدی احمق است و آرمان‌های کوچکی در سر دارد. بر خلاف گاو خشمگین، راکی فیلمی درباره افسوس‌ها، حسرت‌ها و فرصت‌های از دست رفته است.

موسیقی فیلم راکی ساخته آهنگ‌سازی به نام بیل کونتی است. وی یکی از موفق‌ترین آهنگ‌سازان سینما و تلویزیون آمریکا در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ است.

کونتی کارش را در سینما در اواخر دهه ۶۰ با ساختن موسیقی فیلم ایتالیایی کاندید شدن برای قتل شروع کرد. بعد از آن برای فیلم‌های «بلوم عاشق» و «Harry a Tonto» ساخته‌های پل مازورسکی، موسیقی نوشت؛ اما با موسیقی راکی بود که نامش سر زبان‌ها افتاد.

کارهای کونتی در تلویزیون بسیار موفق بود و چندین بار جوایز تلویزیونی امی را برای موسیقی سریال‌های موفق و محبوب هالیوود مثل «شمال و جنوب» و «سرنوشت» به دست آورد.

موسیقی فیلم‌های «فقط به خاطر چشمان تو» از مجموعه جیمز باند، «آبی بزرگ» ساخته لوک بسون، «گلوریا» ساخته جان کسه ویتس و «ماجرای توماس کراون» از ساخته‌های دیگر بیل کونتی است.

در سال ۱۹۹۵ انجمن آمریکایی آهنگ‌سازان، مؤلفان و تهیه‌کنندگان سینما، جایزه «ساوند ترک طلایی» را به خاطر یک عمر فعالیت هنری بیل کونتی در سینما و تلویزیون به او اهدا کرد.

بیل کونتی، آهنگ‌ساز «راکی»

تم اصلی فیلم راکی آهنگی با عنوان Gonna Fly Now است که در تمام قسمت‌های مجموعه راکی شنیده می‌شود. این آهنگ در سال ۱۹۷۷ در صدر جدول آهنگ‌های پرفروش سال قرار گرفت.

آهنگی ملودیک با تمی حماسی و شورانگیز که آمیزه‌ای از موسیقی کلاسیک، دیسکو و اندکی هوی متال است و یکی از بهترین قطعاتی است که برای یک فیلم ورزشی ساخته شده و به خوبی هیجان فزاینده و روح مبارزه در صحنه‌های مبارزه قهرمانی راکی را به تماشاگر منتقل می‌کند.

بخش مهمی از انرژی و تحرک فیلم راکی و روح حماسی آن مدیون این قطعه موسیقی زیبا و پرهیجان است.

علاوه بر تم اصلی، ساوند ترک فیلم راکی متشکل از برخی ترانه‌های مشهور راک است که خوانندگان و گروه‌های مشهور راک دهه‌های ۷۰ و ۸۰ اجرا کرده‌اند.

یکی از این گروه‌ها، گروه موسیقی Surviver است که در سال ۱۹۷۷ به وجود آمد و اعضای آن جیم پتریک و فرانکی سالیوان بودند. آهنگ «Eye of the Tiger» یا چشم ببر، یکی از مشهورترین آهنگ‌های این گروه است که در قسمت سوم راکی شنیده می‌شود.

این گروه آهنگ دیگری نیز با عنوان «Burning Heart» یا قلب سوزان اجرا کرده‌اند که در راکی چهار (۱۹۸۵) استفاده شده است.

جیمز براون، آهنگساز و خواننده سرشناس موسیقی راک اندرول، سول، آراند بی و فانک است که سال قبل درگذشت. او را پدر موسیقی سول و فانک نامیده‌اند.

بیل کونتی، آهنگ‌ساز «راکی»

آهنگ «Living in America» که در فیلم راکی چهار شنیده می‌شود، آهنگی از جیمز براون است با شعری از چارلی وید نایت.

راکی فقط فیلمی درباره ورزش و مسابقه بوکس نیست؛ بلکه داستان رمانتیک و عاشقانه‌ای نیز در کنار آن بین راکی بلبوئا و معشوق او ادرین جریان دارد. این وجه رمانتیک و لطیف فیلم باعث تعدیل فضای خشن و مردانه آن می‌شود.

برخی از آهنگ‌ها و ترانه‌های فیلم بیان‌گر این عشق است؛ از جمله آهنگی که جان کفرتی در فیلم می‌خواند با عنوان «Hearts on Fire» یا قلب‌ها در آتش. جان کفرتی از خوانندگان سرشناس راک در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ و خواننده گروه راک بیور براون است.

وینسن دی کولا که شعر این آهنگ را سروده، آهنگ‌ساز، نوازنده، شاعر و از چهره‌های خلاق و نوآور موسیقی راک در آمریکاست. آهنگ نبرد (War) نشان‌گر خلاقیت و نبوغ او در این زمینه است. این آهنگ نیز هماهنگی دقیقی با صحنه‌های مبارزه راکی و حریفان او دارد. شعر آن هم از بیل کونتی است.