خانه > پرویز جاهد > هفت هنر > کدام شهر شهر زندگی است؟ | |||
کدام شهر شهر زندگی است؟پرويز جاهدشهرها چهره سياره زمين را تغيير میدهند. بر اساس آمار سازمان ملل بيش از پنجاه درصد جمعيت جهان هم اکنون در شهرها زندگی میکنند، در حالی که در يک قرن پيش تنها ده درصد ساکنان سياره زمين در شهرها زندگی میکردند و به پيش بينی اين سازمان، جمعيت شهری جهان تا سال 2050 به 75 درصد خواهد رسيد. بنابراين بررسی پيامدهای رشد جمعيت شهری در کلان شهرهای بزرگ دنيا و تاثير آن بر زندگی اجتماعی و محيط زيست امری بسيار لازم و حياتی است. نمايشگاه شهرهای جهانی(Global Cities) که اخيرا در گالری تيت مدرن لندن برپا شده و تا 27 اگوست ادامه دارد، چنين هدفی را دنبال می کند. اين نمايشگاه يکی از بزرگترين نمايشگاههايی است که تا کنون با موضوع شهرهای بزرگ و رابطه آن با جمعيت، معماری و محيط زيست در لندن برپا شده است. اين نمايشگاه، شهر، زندگی شهری و رابطه انسان با شهر را در ده شهر بزرگ و پرتحرک جهان از ديد هنرمندان، عکاسان و معماران برجسته امروز به نمايش می گذارد. به گفته ريکی بردت مدير هنری اين نمايشگاه، نمايشگاه شهرهای جهانی يک نمايشگاه پيشگام در زمينه هنر و معماری است که با الهام از بی ينال(دوسالانه) سال گذشته معماری ونيز برپا شده است. اين نمايشگاه شامل مجموعه ای بسيار زيبا، متنوع و چشمگير از عکس ها، مدل ها و نمونه های شهری، اينستاليشن ها و ويدئوهاست و پيرامون پنج تم اصلی يعنی اندازه، سرعت، شکل، تراکم و تنوع برپا شده است. شهر لندن در مرکز توجه اين نمايشگاه قرار دارد و در کنار آن به جنبه های مختلف شهری شهرهای بزرگ ديگری چون مکزيکوسيتی، قاهره، شانگهای، لوس آنجلس، توکيو، سائوپولو، مومبايی، ژوهانسبورگ و استانبول نيز پرداخته شده است. Mixtacity عنوان پروژه جذاب و ديدنی نايجل کوتز (Nigel Coates) معمار برجسته انگليسی است که بر روی تنوع زندگی در حاشيه رود تيمز لندن متمرکز شده و با رويکردی فوتوريستی در قالب اينستاليشن و با استفاده از مدل هايی انتزاعی و اغراق آميز از بناهای مسکونی، صنعتی و هنری آينده، فرهنگ ها و سبک های مختلف زندگی نژادها و اقوام گوناگون را در کناره رودخانه تيمز به نمايش میگذارد. رودخانه ای که شرق و غرب لندن را به هم می پيوندد. ضحی حديد و پاتريک شوماخر نيز در مدل تخيلی و پارامتريک خود از رودخانه تيمز به عنوان بستر تحول شهری در لندن استفاده کرده اند. به علاوه هنرمندان و عکاسان ديگری چون حسين آلپتکين، فرانسيس اليس، عثمان بوزکورت، آندرياس گورسکی، درايدن گودوين، نائويا هاتاکياما و ماها مامون نيز با عکس ها و ويدئو های خود تصوير و پرسپکتيو عينی تری از کلان شهرهای جهان به نمايش گذاشته اند. عکس ها که در ابعاد بسيار بزرگ و غول آسا چاپ شده اند، وسعت، عظمت، شلوغی و هرج ومرج زندگی در شهرهای بزرگ را بهتر نشان می دهند. خصوصا تصاويری که از بالا به صورت هلی شات گرفته شده، علاوه بر فرم های انتزاعی زيبايی که خلق کرده، گستردگی و تنوع ناحيه های شهری را به خوبی نشان می دهد. عکس اليويو باربری از شانگهای که با هلی کوپتر يا هواپيما از بالا گرفته شده، شاهراهها و اتوبان های بزرگ و پيچ درپيچ شانگهای را نشان میدهد که درهم تاب خوردهاند و در کنار آسمانخراشهای بلند، فرمهای دلپذيری ايجاد کردهاند و يادآور نقاشیهای آبستره جکسون پولاک اند. همينطور عکس فرانچسکو جودايس از سائوپولو. در يکی از ويدئوآرتها در يک اتاقک تاريک بر روی دو ديوار مقابل هم دو ويدئو نشان داده میشود که يکی از آنها دختر جوان ژاپنی ای را در حال نرمش نشان میدهد. ويدئوی ديگر مربوط به تصوير شهر توکيوست که با دوربين سوبژکتيو فيلمبرداری شده است. دوربين در خيابان حرکت می کند و ريتم تصوير بر اساس ريتم نرمش دختر جوان تنظيم شده و در واکنش به حرکات او تغيير میکند. مثلا وقتی دختر سريع تر نرمش میکند، دوربين و به تبع آن شهر شتاب بيشتری می گيرد و با متوقف شدن دختر، تصوير شهر نيز بدون حرکت میماند. زمانی که دخترک رو به دوربين فوت می کند، تاثير آن به صورت طوفانی بر شهر
اندازه شهرها مرکز رشد جمعيت، سرمايه، فرهنگ و اطلاعاتاند. در طی 30 سال گذشته، نقش شهرها به عنوان مراکز فرماندهی مالی گسترش يافته و باعث ايجاد نوع جديدی از بی نظمی و تراکم شهری شده است.
سرعت سرعت رشد شهرهای جهان تاثير عميق و تعيين کننده ای بر ساختار فيزيکی و اجتماعی آنها گذاشته است. شهرهای قاهره، استانبول، لندن، لوس آنجلس و شانگهای سرعت رشدهای متفاوتی را تجربه می کنند.
شکل اين بخش مربوط است به فرمهای شهری کاملا متمايز 5 شهر بزرگ جهان يعنی لندن، استانبول، ژوهانسبورگ، بمبئی و توکيو. تصاوير ماهوارهای که اين شهرها را از آسمان نشان میدهد، بيانگر تاثيرات متنوع و پيچيده فعاليت انسانی بر اين شهرهاست. در اين تصاوير شکل تراکم ساختمان ها، عرض خيابان ها، توزيع فضای سبز در محدوده شهری و همجواری با رودخانه ها از شهری به شهر ديگر فرق می کند. هر پنج شهر محدودههای شهری تعيين شده و برنامه ريزی شده ای دارند اما نواحی شهری غير رسمی نيز در حاشيه آنها گسترش يافته اند. بسياری از شهرهای بزرگ و مدرن بر اساس مدل های يکسان بين المللی به وجود آمدهاند. در نتيجه هويت بومی خود را از دست داده اند. اين شبيه سازی، ساختارهای فردی و ويژه اين شهرها را در نظر نمیگيرد و آنها را بی قواره ساخته است. تراکم تراکم به معنی تعداد افرادی است که در هر کيلومتر مربع زندگی میکنند. آگاهی از تراکم شهری میتواند جلوی توسعه بی رويه شهرها را بگيرد. مقايسه سطح تراکم شهر لندن با شهرهای قاهره، بمبئی و مکزيکوسيتی در اين بخش نشان میدهد که مديريت و برنامه ريزی دقيق و حساب شده شهری مثل لندن چگونه توانسته تراکم جمعيت شهری را کنترل کند. لندن با 4500 نفر در هر کيلومتر مربع منبسط ترين شهر در ميان اين شهرهاست. تراکم جمعيت در مکزيکوسيتی 5800 نفر ، قاهره 36500 نفر و مومبايی 34000 نفر در هر کيلومتر مربع است. تنوع در يک بستر شهری، تنوع معمولا به عنوان ترکيب بندی نژادی و قومی در نظر گرفته می شود. اما تنوع شاخصههای ديگری هم دارد مثل سن، درآمد، سطح تحصيلات، کار، شهروندان قديم و مهاجران جديد. از سوی ديگر میتواند تا همين حد باعث تفکيک نژادی بين گروههای مختلف قومی و نژادی که به طور جداگانه در مناطق ويژه خود زندگی میکنند، شود. گروههايی که ظرفيت و آمادگی درگيری و کشمکشهای اجتماعی را دارند. شهرهای مختلط که بر اساس امکانات مشترک مثل پارکها و سيستمهای حمل و نقل عمومی طراحی شدهاند میتوانند به نيازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حوزههای متنوع شهری پاسخ بهتری دهند. در اين بخش تجربههای متفاوت شهرهای بزرگی مثل لندن، ژوهانسبورگ، لوس آنجلس، سائوپولو و شانگهای در اين زمينه به نمايش درآمده است. ژوهانسبورگ با 73درصد جمعيت سياه، 16 درصد سفيد، 6 درصد مخلوط و 4درصد هندی و آسيايی، يکی از متنوع ترين شهرهای جهان است. يک سوم شهر لندن را اقليت های غير اروپايی تشکيل میدهند و 95درصد از کسانی که از 1995 به لندن مهاجرت کرده اند، غير بريتانيايی اند.
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|