جايزه‌ی آيور نوولو برای يوسف اسلام

پرويز جاهد

يوسف اسلام، خواننده‌ی مسلمان بريتانيايی، جايزه‌ی آيور نوولو (Ivor Novello) را به عنوان بهترين آهنگساز برای مجموعه آهنگ‌های يک فنجان ديگر (An Other Cup) دريافت کرد. اين جايزه که از سوی آکادمی آهنگسازان و ترانه‌سرايان بريتانيا (British Academy of Composers and Songwriters) به يوسف اسلام اهدا شد، يکی از مهم‌ترين جوايز موسيقی بريتانيا محسوب می‌شود که هر سال به آهنگسازان و ترانه‌سرايان برتر جهان در ژانرهای مختلف اهدا می‌شود.

يوسف اسلام

يوسف اسلام قبل از اينکه مسلمان شود و نامش را از کت استيونز (Cat Stevens) به يوسف اسلام تغيير دهد، يکی از محبوب‌ترين خوانندگان موسيقی پاپ در اواخر دهه‌ی شصت و اوايل دهه‌ی هفتاد بود. اسلام در ميان ابراز احساسات گرم و پرشور علاقمندانش به روی صحنه رفت و پس از دريافت جايزه گفت که بر آن است برداشت صلح‌طلبانه‌اش را از مذهب خود ارائه دهد. وی پس از گرويدن به مذهب اسلام در 1977 برای هميشه از دنيای موسيقی فاصله گرفت و اينک بعد از 28 سال با آلبوم جديد خود به دنيای موسيقی بازگشته است. اسلام در يکی از گفت‌وگوهای اخير خود درباره‌ی علت کناره‌گيری‌اش از دنيای موسيقی گفت: «صدها دليل برای ترک دنيای موسيقی وجود داشت نه فقط به اين دليل که من آنچه را از نظر معنوی جست‌وجو می‌کردم، پيدا کردم.»

اسلام بعد از تنش‌های اخيری که بين مذهب او و غرب بوجود آمد تصميم گرفت نخستين مجموعه آهنگ‌های خود را منتشر کند. يک فنجان ديگر شامل آهنگ‌هايی است که وی پس از کناره‌گيری از دنيای موسيقی آنها را ناتمام رها کرده بود و اينک آنها را تکميل کرده و انتشار داده است. آهنگ‌های جديد با همکاری تهيه‌کننده‌ای به نام ريک نوولز (Rick Nowels) که تهيه‌کننده خوانندگانی چون دايدو (Dido) و راد استوارت (Rod Stewart) است، منتشر شده است.

موفق‌ترين آلبوم يوسف اسلام که در سال 1970 منتشر شد Tea for the Tillerman نام داشت که شامل ترانه‌هایThe First Cut is the Deepest ، Father and Son، و Wild World بود. به دنبال آن وی آلبوم Teaser and the Firecat را منتشر کرد که شامل ترانه‌های مشهور Moonshadow و
Morning Has Broken بود. ترانه‌ای که بچه‌های مدرسه در گردهمايی‌ها می‌خواندند.

پيتر گابريل

کسانی چون التون جان، مدونا، و پيتر گابريل از رقبای يوسف اسلام برای دريافت اين جايزه بودند. جايزه‌ی آيور نوولو برای يک عمر فعاليت يک آهنگساز به پيتر گابريل، آهنگساز سرشناس انگليسی، تعلق گرفت. گابريل کارش را به عنوان خواننده و نوازنده‌ی فلوت گروه راک Genesis شروع کرد و بعد از جدا شدن از اين گروه به فعاليت‌های مستقل و تجربه‌گرايانه‌ی خود در آهنگسازی ادامه داد. گابريل در سال‌های اخير بر روی موسيقی ملل ديگر از جمله موسيقی منطقه‌ی خاورميانه و آفريقا متمرکز شده و با بهره‌گيری از تم‌ها و ملودی‌های موسيقی اين مناطق، به کارهای تجربی و متفاوتی دست زده است. او در زمينه‌ی موسيقی فيلم نيز فعال بوده و ساختن موسيقی فيلم «آخرين وسوسه‌ی مسيح» يکی از بهترين کارهای او به حساب می‌آيد.
پيتر گابريل در کنارکارهای هنری‌اش همچنين درگير فعاليت‌های انسان‌دوستانه و ضدجنگ نيز بوده است.

آيور نوولو در اُپرای Perchance to Dream

جوايز موسيقی آيور نوولو به ياد ديويد آيور ديويس ملقب به آيور نوولو، آهنگساز و خواننده‌ی ولزی، و يکی از محبوب‌ترين خوانندگان بريتانيا در اوايل قرن بيستم نام‌گذاری شده است. آيور نوولو علاوه بر خوانندگی بازيگر سينما هم بود و در فيلم‌های مستأجر (Lodger) و سرازيری (Downhill) هيچکاک نيز بازی کرده است. او همجنس‌گرا بود و روابط جنجالی و پرسروصدايی با برخی از چهره‌های سرشناس ادبی و هنری بريتانيا مثل بابی اندروز و زيگفريد ساسون داشت. مرگ ناگهانی نوولو در سال 1951 در سن 58 سالگی به دليل سکته‌ی قلبی اتفاق افتاد. تئاتر استرند (Strand) لندن نيز در سال 2005 به ياد او که در طبقه‌ی بالای آن سکونت داشت به تئاتر نوولو (Novello Theatre) تغيير نام داد. جرمی نورتم در فيلم گاسفورد پارک ساخته رابرت آلتمن، در نقش او ظاهر شد. تعدادی از ترانه‌های او نيز در همين فيلم اجرا شد.

کوئينسی جونز

جايزه‌ی ويژه‌ی بين‌المللی آيور نوولو نيز به کوئينسی جونز (Quincy Jones) خواننده و نوازنده‌ی بزرگ موسيقی جاز اهدا شد. کويئنسی جونز يکی از بزرگ‌ترين نوازندگان زنده‌ی ترومپت دنياست. او تهيه‌کننده‌ی بسياری از کليپ‌های مايکل جکسون از جمله کليپ مشهور تريلر (Thriller) است و در سال 1968 جايزه‌ی اسکار بهترين موسيقی فيلم ارژينال را برای موسيقی فيلم «در کمال خونسردی» ساخته‌ی ريچارد بروکس دريافت کرد.

گروه The Feeling.

برندگان جوايز آيور نوولو در زمينه های ديگر عبارتند از:
جايزه‌ی بهترين موسيقی فيلم به موسيقی فيلم «عصريخ-ذوب» (Ice Age the Meltdown) ساخته‌ی جان پاول.

جايزه‌ی بهترين ساوند ترک تلويزيونی به ملکه‌ی باکره Virgin Queen ساخته‌ی مارتين فيپز.

جايزه‌ی بهترين موسيقی کلاسيک به جان روتر.

جايزه‌ی بهترين آلبوم موسيقی سال به آلبوم Whatever People Say I am, That’s What I am Not ساخته‌ی گروه Arctic Monkeys.

جايزه‌ی بهترين آهنگ معاصر به ايمی واين هاوز (Amy Winehouse) برای اجرای ترانه‌ی Rehab.

جايزه‌ی بهترين ترانه‌ی بين‌المللی به مدونا برای ساختن شعر و آهنگ ترانهSorry .

جايزه‌ی بهترين ترانه‌سرای سال به گروه The Feeling.

جايزه‌ی The most performed work نيز به التون جان برای نوشتن و ساختن آهنگ I don’t feel like Dancin که به وسيله‌ی گروهScissor Sisters اجرا شد.