تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۳۸۵ • چاپ کنید    

حراج نامه های ساموئل بکت در لندن

پرويز جاهد

هفته گذشته مجموعه‌ای از نامه‌های ساموئل بکت نمايشنامه‌نويس بزرگ ايرلندی و از پيشگامان تئاتر ابزورد (پوچی ترجمه دقيقی برای اين مفهوم نيست) در حراج سوث بای لندن در معرض فروش قرار گرفت به مبلغ ۲۴۳ هزار و ۲۰۰ پوند به فروش رفت.



آثار ساموئل بکت حاوی پاردوکس غريبی است: عدم امکان هرگونه معنا در جهان از يک سو و نياز به بيان يک مفهوم از سوی ديگر.
بکت درباره توانائی‌ها و مهارت‌های انسان بسيار بدبين بود. او يک بار به ويراستار کتابش گفـت می‌خواهد هنرش با «بيانی» سروکار داشته باشد که در

« آن هيچ چيزی برای بيان کردن نيست، هيچ چيزی که بشود با آن بيان کرد نيست، هيچ چيزی که از آن بتوان بيان کرد نيست، هيچ قدرتی برای بيان کردن و هيچ ميلی برای بيان کردن نيست، در حالی که اجبار برای بيان کردن وجود دارد.»

عليرغم اين موانع فلسفی و ايدئولوژيک، بکت در نامه‌نگاری و فرستادن کارت پستال بسيار فعال بود و در طول چندين دهه در سطح وسيعی نامه‌نگاری کرده است. او يادداشت‌های کوتاهی به تهيه کنندگان، کارگردانان و بازيگران تئاتر، ويراستاران، ناشران، چهره‌های ادبی و فرهنگی و طرفدارانش در سراسر جهان نوشته است.

بخشی از مکاتبات او با آلن شيندر تحت عنوان « هيچ نويسنده‌ای بهتر خدمت نکرد» که شامل ۵۰۰ نامه بود درسال ۱۹۹۹ منتشر شد.
بکت هر روز صدها کارت پستال به نقاط مختلف جهان می‌فرستاد، جلسات و ملاقات‌هايش را تنظيم می‌کرد، اخبار کارهايش را منتشر می‌کرد و تبريکات و لعن و نفرين‌هايش را به مناسبت‌های مختلف به اين و آن می‌فرستاد. بعد از دريافت جايزه نوبل در ۱۹۶۹ و رسيدن بکت به شهرت جهانی، مردم به هر بهانه‌ای به او نامه می‌نوشتند تا او با دستخط خود جواب تشکر آنها را بدهد.


نامه‌نگاری‌های ساموئل بکت

مجموعه نامه‌هائی که از بکت در لندن به حراج گذاشته شد در واقع مهمترين نامه‌هائی است که از اين نويسنده بزرگ باقی مانده است. نامه‌هائی که بکت طی ۴۰ سال از پاريس، دوبلين، لندن و اشتوتگارت به دوستان نقاش‌اش هنری و ژوزف هايدن نوشت. اين نامه‌ها، نوشته‌هائی کوتاه و شتاب زده‌اند که بکت به زبان فرانسه درباره کارهای روزمره، سلامتی، خانواده و کارهايش نوشته است.

دوستی بلند مدت او با خانواده هايدن به دوره‌ای مهم از زندگی اش يعنی روزهای پراضطراب جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۳ بازمی‌گردد، زمانی که او و همسرش سوزان دژاوودامز نيل از دست نازی‌ها و نيرو های گشتاپو در فرانسه می‌گريختند. آنها با خانواده هايدن در روسيلون دآپت ملاقات کردند و دوستی عميقی بين آنها بوجود آمد. بعد از پايان جنگ جهانی دوم، بکت به خاطر مبارزات‌اش عليه فاشيسم و همکاری‌اش با نيروی مقاومت فرانسه در زمان حکومت ويشی به مدال افتخار دست يافت.

درحراج لندن، علاوه بر نامه‌های بکت، نسخه‌های قديمی از نمايشنامه‌های در انتظار گودو و آخرين نوار کراپ تا ۲۸ هزار پوند به فروش رفته است.
ساموئل بکت در ۱۹۸۹ در پاريس درگذشت.

Share/Save/Bookmark

منبع: ايندپندنت
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)