تجمع سکوت شیراز در اعتراض به خشونت‌ها

اردوان روزبه

از روز بعد از انتخابات که اعتراض ها آغاز شد، شهر های ایران نیز هم پای تهران اعتراض های خود را نسبت به وقایع انتخابات ابراز کردند. اگرچه که در شهرستان ها به دلیل کوچکتر بودن شهرها و شناخت بیشتر دستگاه های پلیسی و امنیتی از مردم حرکت ها به سختی صورت گرفت اما بی شک در این روزها خبر این کنش ها فقط محدود به تهران نیست.

از مشهد خبر می‌رسد که مردم علی‌رغم دست‌گیری یک‌باره در آن شهر که برخی جمعیت دست‌گیر شده گان را بالغ بر پنج هزار نفر می‌دانند، هنوز در سطح شهر درگیری های پراکنده ای دارند و بر بام ها الله اکبر می گویند. در شهر‌های مازندران و گیلان نیز به همین ترتیب است و حتا از شهر زاهدان که به دلیل انفجار مسجدی در این شهر هنوز امنیتی است، از درگیری مردم و عوامل لباس شخصی گزارش می‌رسد. به گفته منابع در این شهر، مردم با آرامش و الله اکبر های شبانه اعتراض شان را پی می گیرند. مسجد طالقانی زاهدان محل برگزاری مراسم عزاداری برای کشته شدگان در جریان ناآرامی ها بوده که شاهد حضور تعداد زیادی از مردم بوده است.

در ارومیه خیابان های امام خمینی و خیام، که در روز های اخیر محل برگزاری تجمع معترضان به نتیجه انتخابات بوده، تحت کنترل نیروهای امنیتی قرار دارند.
در این میان مردم شیراز نیز مستثنا نبودند. آن‌ها نیز به صحنه آمدند و اعتراض خودشان را ابراز کردند. در ابتدا بازداشت برخی از اعضای ستاد مرکزی میر حسین موسوی در شیراز آغاز گر تنش ها شد و بعد دانشجویان نیز با اعتراض به برخورد های امنیتی به عرصه این درگیری ها وارد شدند. اما عوامل امنیتی و گروه هایی موسوم به لباس شخصی چون سایر مناطق ایران این اعتراضات را بر نتابیدند و با حمله به آنان با ضرب و شتم آنان جو وحشت را در این شهر قالب کردند. گفته می شود در این درگیری ها یک نفر نیز کشته شد.

در شیراز در پی این درگیری ها بود که شایعه‏ی استعفای دکتر صادقی، رییس دانشگاه شیراز مطرح شد اما بعد این خبر تکذیب شد. پس از آن نیز مردم در محل شاه چراغ این شهر تجمع کردند. این تجمع که با نام تجمع سکوت در این شهر یاد می شود به صورت سمبلیک در برابر یک تابوت برگزار شد. برخی از شاهدان اشاره می کنند علی رغم این که حضور نیرو های پلیس کمتر به نظر می رسید اما مردم بسیاری از عوامل لباس شخصی را شناسایی کرده اند. یکی از حاضران نیز دلیل عدم برخورد عوامل پلیس در این اعتراض را هم جواری با مرقد شاه چراغ دانست. این اعتراض به دلیل رفتار خشونت آمیز پلیس با مردم صورت گرفته بود.

در همین مورد در روز پنجشنبه با یک روزنامه‌نگار در شهر شیراز گفت‌و گو کردم و از او پرسیدم:

اوضاع شیراز تا امروز چگونه بوده است، با توجه به این که شهرهای دیگر کشور در دو روز گذشته از جو آرام‌تری برخوردار بوده‌اند؟

شیراز هم همین‏طور است. بعد از ماجرای آن روز دانشگاه، تقریبا آرامشی نسبی حکم‏فرما شد. اما، هم‏چنان مردم شب‏ها، از ساعت ده شب، الله‏اکبر می‏گویند. امروز هم طبق بیانیه‏‏ی آقای موسوی، مردم شیراز در شاه‏چراغ تجمع کردند و نماز سوگواری برگزار کردند.

اشاره می‏کنم به سال ۷۶ که آقای خاتمی انتخاب شد و مردم شیراز بیشترین رأی را در ایران، به آقای خاتمی داده بودند. شهر شیراز در ایران، به شهر دوم خردادی معروف است. شهری که مردم آن اصلاح‏‏طلب هستند. با این وجود، مطابق اعلام وزارت کشور، در این دور از انتخابات، آقای احمدی‏نژاد بیشترین رأی را در شیراز آورده بود.

اما من در سطح شهر یا با فامیل و خانواده که صحبت می‏کنم، می‏بینم اکثریت مردم به آقای موسوی رأی داده‏اند. قبل از انتخابات هم مردم به شدت در صحنه بودند. در خیابان‏های اصلی و معروف شیراز، مثل خیابان چمران، بلوار ستارخان مردم حمایت خود را از آقای موسوی و ستادهای فعال ایشان در شیراز، نشان می‏دادند. به همین دلیل مردم معتقد هستند که در شیراز تخلف صورت گرفته است.

فکر می‏کنید حرکتی که شکل گرفته، می‏تواند در این شرایط خواسته‏های مردم را تامین کند؟

من ترجیح می‏دهم این پیش‏بینی و نظر را به صاحب‏نظران واگذار کنم. ولی شخصا، فکر می‏کنم، نمی‏توان هیچ پیش‏بینی در این‏باره کرد که آیا اعتراض مردم به نتیجه می‏رسد یا نه. چون بالاخره بزرگان نظام تصمیم‏گیرنده‏ی نهایی هستند. واقعیت‏اش، من هیچ پیش‏بینی در این زمینه، نمی‏توانم بکنم.

احساس من این است که مردم در این برهه از زمان، دلشان می‏خواهد صدای‏شان به گوش سران نظام برسد. آن‏ها هم توجه کنند و عکس‏العمل نشان بدهند. همان‏طور که شورای نگهبان اعلام کرد که آرا مجدداً بازشماری می‏شود و ابطال انتخابات دور از ذهن نیست. خُب، این جواب به مردم بود. من فکر می‏کنم، صدای مردم را شنیده‏اند و ممکن است اتفاقات خوبی بیفتد.