معترضان ایرانی در مالزی هم سرکوب شدند

اردوان روزبه

این روزها در سرخط عموم رسانه‏های بین‌المللی، ایران تیتر یک است. خبرهایی از اعتراض‏ها، شایعات، اخبار تایید شده و نشده، حضور موسوی، عدم حضور موسوی، بیانیه‏ها، کروبی، کرباسچی و‏‏… انگار این روزها، دنیا فقط اخبار ایران را دنبال می‏کند.

دامنه‏‏ی اعتراض‏هایی که روز جمعه آغاز شده است، از شهرهای ایران به خارج از کشور کشیده شد و بعد از فراخوانی که اعلام شد، اکثر شهرهای مرکزی کشورهای مختلف، محل اعتراض ایرانیان مقیم آن کشور بود. در شهر کوالالامپور نیز وضعیت به همین ترتیب بود. از روز شنبه، اعتراض جزیی که در ابتدا آغاز شد، در ادامه رنگ و بوی تازه‏ای به خود گرفت. بعد اعتراضی به صورت ناهماهنگ روبروی سازمان ملل آغاز شد. سپس به محل سفارت ایران کشیده شد. سفیر ایران در مالزی، فقط به تبریک به اقتدار ایرانیان در انتخاب رییس جمهور، بسنده کرد. اما این اعتراض‏ها ادامه پیدا کرد. یک شنبه شب نیز جمعی شمع به دست در برابر سفارت ایران، تجمع کرده بودند. آن‌ها با هماهنگی با دفتر سازمان ملل برنامه جدی تری را تدارک دیده بودند.

اما خبری که در روزنامه ها و رسانه های مالزیایی منتشر شد این بود:
روز دوشنبه، در شهر کوالالامپور، اعتراض ایرانیان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری، به خشونت کشیده شد. پلیس با شلیک هوایی و گاز اشک‏آور، به معترضین حمله کرد.

ایرانیان مقیم مالزی پس از سه روز پیگیری، عصر دوشنبه پانزدهم جون توانستند مجوز برپایی تظاهراتی اعتراض آمیز را دریافت کنند، اما این مجوز به نظر می رسد برای پلیس مالزی چندان قابل قبول نبوده است. چرا که پس از گذشت ساعتی از برپایی این اعتراض پلیس ضد شورش مالزی اقدام به متفرق کردن ایرانیان متحصن در برابر سازمان ملل کرد.

در ابتدا این اعتراض به عدم صحت خبر تلوزیون های مالزی در مورد آرای ایرانیان در مالزی بود. شیکه های این کشور علی رغم این که تعداد آرای میر حسین موسوی در مالزی نزدیک به هشتاد و سه درصد آرا را به خود اختصاص داده بود، اعلام کرده بودند که بیش از هفتاد درصد رای ایرانیان در مالزی به آقای محمود احمدی نژاد بوده است. در شنبه عصر با اطلاع رسانی برخی از دانشجویان بنا شد ایرانیان با حضور در برابر دفتر سازمان ملل مراتب اعتراض خود را اعلام کنند. این حرکت خود جوش در برابر این سازمان شکل نگرفت اما منتهی به آن شد که ایرانیان در برابر سفارت ایران تجمع کنند و تقاضای دیدار با سفیر را داشته باشند.
برخی عوامل سفارت در بیرون سفارت حاضر شدند و اعلام کردند سفیر نمی تواند ملاقات کند چرا که از سفارت بیرون رفته است. اما اعتراض کنندگان با طرح شعار به حضورشان ادامه دادند که باعث حضور عوامل پلیس مالزی در محل شد. پلیس ابراز می کرد به دلیل شکایت سایر سفارت خانه ها در محل و عدم داشتم مجوز نسبت به متقرق کردن مردم اقدام خواهد کرد.

حاضران هم با انتخاب چند نفر به عنوان نماینده گان خود محل را ترک کردند. این نمایندگان نیز با حضور در داخل سفارت در نهایت با جواب تلفنی سفیر که حضور مردم را حماسه بزرگی برای آقای رئیس جمهوری دانسته بود روبرو شدند. اما شخص خندق آبادی سفیر ایران در مالزی اظهار کرد، مکاتباتی شده است و خبر گزاری فارس منبع اظهار شده این رقم، خبر خود را اصلاح خواهد کرد.

به نظر می رسد این تمام خواسته ایرانیان مالزی نبوده است چرا که ایرانیان مالزی با رایزنی همان نمایندگان اجازه تحصن در برابر سازمان ملل را یافنند و بنا شد ساعت چهار روز دوشنبه بیست و پنچم خرداد این تحصن ادامه یابد. باید اظهار کرد این بار به نظرمی رسد شبکه های دیجیتالی و پیامک های ارسالی و راه هایی از این دست باعث شده است که کار بهتر از پیش هماهنگ شود، چرا که از ساعاتی پیش از آغاز برنامه در محل «ویسما یو ان» جمعیت زیادی حاضر شدند.

در ساعت پنج و سی دقیقه عصر جمعیتی را که من دیدم نزدیک به یک هزار نفر بود. ایرانیان در خیابان های اطراف و جلوی سازمان تجمع کرده بودند. آن ها شعار هایی در اعتراض به نحوه برگزاری انتخابات سر می دادند اما این حرکت نیز دیری نپایید. با ورود پلیس ضد شورش و نیروهای ویژه به صحن این سازمان اعلام شد که زمان برای اجرای این اعتراض به سر آمده است و آنذها باید سریعن محل را ترک کنند. در دقایق بعد این تهدید شکل خشن تری به خود گرفت و نیروهای ضد شورش با کوبیدن باتوم خود بر سپر هایشان با ایجاد صدا و اعلام آمادگی برای حمله و هل دادن مردم از محل ساختمان سازمان ملل به بیرون، آن ها را به خیابان هدایت کردند که این باعث شد شعار ها رنگ تند تری به خود بگیرد.

اما اعتراض ها ادامه یافت

این برخورد تهدید آمیز در خیابان اما نتوانست مردم را متفرق کند. این جمعیت به خیابان های اطراف حرکت کردند که این جریان به نظر می رسد برای پلیس مناسب نبود چرا که پلیس با حمله به سوی ایرانیان با شلیک گلوله های هوایی سعی در متفرق کردن آن ها کرد اما این نیز کار ساز نبود. پلیس بار دیگر با یورش به سوی این جمعیت بالغ بر هزار نفر با شلیک گاز اشک آور به سوی تظاهر کنندگان آن ها را متفرق کردند.

از یک جوان پرسیدم امروز، این‏جا چه خبر است؟
مردم جمع شده‏اند که حق‏شان را بگیرند.

حقشان چیست؟
حقشان این است که رییس جمهور منتخب‏شان، ریاست را بر عهده بگیرد. رأی‏ها را عوض کرده‏اند. حتا نمی‏گویم رأی آقای احمدی‏نژاد هفت هشت میلیون است، شاید هفده هیجده میلیون هم رأی داشته است ولی این رأی‏گیری و تقلبی که در آن انجام شده است، باعث می‏شود اعتماد مردم به رژیم و حکومت از بین برود.

دیگر کسی اعتماد نمی‏کند. فردا در هر موردی هم بگویند، فلانی رأی آورده، همه می‏گویند، این‏ها همه تقلب است. اگر نمودارهای اعلام رأی را نگاه کنید و شیب پنجاه درصد را ببینید، تقلب آن‌قدر واضح است که حتا یک بچه‏ی دبستانی هم می‏فهمد تقلب شده است. مطابق نظرسنجی‏های ایسنا، احمدی‏نژاد ممکن بود تا هفده هیجده میلیون رأی بیاورد و دور دوم با موسوی رقابت کند. شاید هم بتواند موسوی را شکست بدهد. ولی با این تقلب بزرگ، دیگر هیچ‏گونه اعتباری برای این حکومت باقی نمی‏ماند.

محمد رضا ش یکی از حاضران جدی است که از ابتدا در این اعتراض بود. از او پرسیدم:

تجمع شما الان در کجا برگزار می‏شود؟
روبری سازمان ملل در کوالالامپور. هدف‌مان این است که دولت مالزی، ریاست جمهوری احمدی‏نژاد را به رسمیت نشناسد و از دولت ایران بخواهد که رأی‏ها بازشماری شود. اما پلیس مالزی می‏گوید، یو.ان (سازمان ملل متحد) به شما مجوز داده، ولی ما مجوز نمی‏دهیم.

آیا یو.ان (سازمان ملل متحد) زمان مشخصی را تعیین کرده بود؟
نه، یو.ان هیچ زمان مشخصی را تعیین نکرده بود. ولی ما قرار گذاشتیم که ساعت چهار به این‏جا بیاییم و یو.‏ان هم آن را تایید کرد.

این اعتراض‏ها امروز، در برابر سازمان ملل شکل گرفت. گفته می‏شود این اعتراض‏ها با مجوز رسمی از دولت مالزی و سازمان ملل بوده است. اما ظاهرا، همه چیز به خوبی تمام نشد. امروز در شهر کوالالامپور، ایرانی‏ها با باتوم، پلیس ضد شورش و گاز اشک‏‏آور پذیرایی شدند.

از خانمی که از محل دور می شد پرسیدم چرا می رود اشاره کرد:
گاز اشک‏آور زدند. مالزی با سفارت خوب است. مالزی با حکام ایران خوب است.

یکی دیگر از تظاهرکنندگان می‏گوید:
نگذاشتند حرف بزنیم. گفتند بشینید، نگاه کنید. می‏گویند سفارت ایران تماس گرفته و خواسته که ما را متفرق کنند. می‏گویند بشین، بعد هم برای ما شاخ و شونه می‏کشند؛ سه دقیقه وقت دارید بروید: یک، دو، سه… همه معتقدند باید از سوی ایرانیان توجه بیشتری شود.

- تیراندازی است، تیر هوایی شلیک می‏کنند و تعدادی از دانشجویان هم که شعار داده‏اند و رأی‏شان را از آقای موسوی خواسته‏اند.

اگر چه این حرکت با شلیک گاز اشک آور متفرق شد اما چند مورد را باید یاد آوری کرد:

در برخورد‌های پلیس مالزی این بار حضور همان افرادی که در ایران به نام «لباس شخصی ها» یاد می‌شود کاملا مشهود بود.

فیلم برداری از تظاهر کنندگان و هم چنین عکس برداری از چهره های آنان نیز مورد توجه بود.

گروهی دیگر نیز که دست بر قضا پارسی زبان هم بودند از برخی افراد سوالاتی داشتند و مایل بودند بدانند از کجا آمده اند و در مالزی ساکن هستند یا خیر.

در نهابت باید در نظر داشت منافع مالی مشترک در بازار های نفتی و حجم بالای مبادلات اقتصادی دو کشور، مالزی را کشوری کرده است که رغبتی به ایحاد فرصت برای معترضین نسبت به دولت ایران نداشته باشد، به خصوص نگرش حاکم بر بنیاد گرایان مالزی را نباید فراموش گرد.

شلوغ کنید بیرونتان می کنیم

روز بعد این اعتراض دولت مالزی مواضع خود را شفاف تر ابراز کرد: این دولت جندان رغبت ندارد که در مالزی کسی شلوغ کند.
آقای حشام الدین تون حسین وزیر داخله مالزی اشاره کرده است که در تظاهرات هفت‌صد نفری ایرانیان، پلیس با مماشات رفتار کرده است و این بار برخورد شدید‌تر خواهد بود. تهدید به ابطال ویزا یکی از حرکت های انقباظی این دولت بوده است.

از روز چهارشنبه هفدهم ماه جون در بسیاری از کالج طی اطلاعیه رسمی این تهدید ابلاغ شده است.
جناب حشام ظاهرن در راستای احتمال ادامه این اعتراضات در مالزی علاج واقعه قبل از وقوع کرده.

برخی به دو دلیل ساده اشاره می کنند:
شریک خوب تجاری را چه کسی رها می کند.

دوم این که، به نظر برخی اشتراک های این دو ملت کم نیست: لذا بد آموزی دارد…