خانه > اردوان روزبه > گفت و گو > «خواسته دانشجويان دانشگاه بابل، صنفي است» | |||
«خواسته دانشجويان دانشگاه بابل، صنفي است»اردوان روزبهa.roozbeh@radiozamaneh.comاز روز یکشنبه بیست و سوم فروردین ماه، شش تن از دانشجوبان دانشگاه صنعتی بابل به دلیل عدم رسیدگی به خواستههای صنفی خود، دست به اعتصاب غذا زدند. اگر چه برخی از گزارشها اشاره دارد که در روز بعد این دانشجویان تهدید شدهاند؛ اما این اعتصاب ادامه یافته است. همچنین به این دانشجویان اظهار شده است که آنها به دانشگاه ممنوعالورود شدهاند. از سویی دیگر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه مازندران روز چهارشنبه بیست و هفتم فروردین ماه با صدور بیانیهای از خواستههای صنفی دانشجویان متحصن دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل حمایت کرده و از مسئولین این دانشگاه خواستهاند با رفع فشارها و تهدیدات بر فعالین دانشجویی بابل، قبل از وقوع رخداد ناخوشایندی برای سلامتی این دانشجویان، باعث خاتمهی این فشارها، تحصن و اعتصاب غذا شود. انجمن اسلامی خواستار بررسی فشار «نهادهای درون و بیرون دانشگاهی» بر دانشجویان شده است. انجمن اسلامی دانشجویان مازندران در بخشی دیگر از بیانیهی حمایتی خود به پلمپ دفتر انجمن اسلامی و تعطیلی شورای صنفی این دانشگاه اشاره داشته است. همچنین در خبرهای روز پنجشنبه نیز آمده بود، رئیس دانشگاه بابُل اعتراضات دانشجویی در این دانشگاه را به دخالت عوامل خارجی نسبت داده است. شکرالله شکری کجوری، رئیس دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در استان مازندران، طیفهایی از داخل و خارج از کشور را مسئول سازماندهی حوادث اخیر آن دانشگاه عنوان کرد. به گزارش خبرگزاری فارس، رئیس دانشگاه بابل با اعلام اینکه مسائل داخلی توسط کمیته انضباطی دانشگاه بررسی شدهاست، از پیگیری «فعالیتهای سیاسی و ارتباط دانشجویان با خارج از کشور» توسط مراجع قضایی خبر داد. یکی از اعتصاب کنندگان احمد محمدنیا، دانشجوی این دانشگاه است که با وی گفتوگویی کردهام.
دلیل این اعتصاب چه بوده است؟ دلیل اعتصاب غذا همانطور که ما در بیانیههای مختلف خودمان هم گفتهایم، از چندین ماه قبل به دنبال خواستههای صنفیمان بودیم. راههای مختلفی را هم بررسی کردیم و با مسوولین دانشگاه هم مذاکره کردیم. متاسفانه جواب مذاکرات ما را ندادند و راه های دیگری را هم امتحان کردیم و با اساتید و هیات علمی دانشگاه مذاکره کردیم و خواستههای خودمان را که از جملهی آن میشد به باز شدن درب انجمن که از زمان روی کار آمدن دولت آقای احمدینژاد پلمپ شده و هم چنین برگشتن ۱۷ حکم انضباطی که برای یازده نفر از اعضای انجمن صادر شده و از تعلیق خارج کردن شورای صنفی اشاره کرد، متاسفانه جواب ندادند و مجبور شدیم که به راه آخر که اعتصاب غذا است روی بیاوریم.
اما نمایندهی نهاد رهبری در دانشگاه شما اعلام کرده که این فعالیت شما غیرقانونی است؟ متاسفانه روز قبل نمایندهی نهاد رهبری در دانشگاه در جمع بسیجیان بعد از نماز ظهر اعلام کرده که فعالیت این بچهها کاملاً غیر قانونی است و آنها با نهادهای خارجی در ارتباط هستند و مطمئنا ما با آنها برخورد قاطعانه خواهیم کرد. به نظر من فعالیت ما کاملاً قانونی است و ما به دنبال خواستههای صنفی خودمان هستیم و حتی قبلا با ایشان هم مذاکره کردیم تا به خواستههای ما توجه شود، اما واقعاً هم راهی جز این نبود. ما قبل از این هم خطاب به تمام دانشگاههای کشور بیانیه دادیم که برابر فشار و سرکوب که جلوی فعالیت دانشجویان را میگیرد، باز نایستند و شروع به فعالیت کنند و خود نیز از شنبهی این هفته شروع به اعتصاب غذا کردیم. اما بعضی از فعالان بسیج دانشجویی اعلام کردند که ریشهی این اعتصاب غذای شما در بین دانشجویان دانشکدهی امیرکبیر هست. آیا شما این مورد را تایید میکنید؟ خیر این صحبتها از نشریات وابسته به بسیج شروع شده که در نشریات خودشان برای خراب کردن حرکت ما، گفتهاند که ما به دانشجویان امیر کبیر وابسته هستیم. ما در تریبون آزادمان به آنها گفتیم که دوستانتان در دانشگاه امیر کبیر، تمامی فعالان سیاسی را بازداشت کردهاند و کسی نمانده که به ما خط بدهد.
میتوانم از شما خواهش کنم گزارشی از وضعیت روز چهارم این اعتصاب در دانشگاه صنعتی بابل به ما بدهید؟ ما ساعت دوازده روز سهشنبه جلسهای را در ساختمان برق دانشگاه شروع کردیم که با حضور بیش از ۲۵۰ دانشجو همراه شد و در پایان هم بچهها خواستههای صنفی خودشان را مطرح کردند. مشکلات خوابگاه، مشکلات غذا و مشکلات دیگر دانشگاه را مطرح کردند. بچههای شورای صنفی هم با یادداشت کردن این مشکلات به همراه بچههای انجمن و نمایندهی دوستان اعتصابکننده با به همراه داشتن امضاهایی که در حمایت از ما اعتصاب غذا کنندهها که حدود ۵۵۰ امضا بود به سمت اتاق رییس دانشگاه رفتند تا بتوانند مطالبات خودشان را در آنجا اعلام کنند. متاسفانه رییس دانشگاه حاضر به مذاکره با بچهها نشد و قول داد که ساعت ۴:۳۰ دقیقهی عصر روز سهشنبه، فقط با نمایندگان بچهها صحبت کند و در جمع حاضر نشد و نمایندگان بچهها هم ساعت ۴:۳۰ دقیقه رفتند و تا ساعاتی این جلسه ادامه داشت. آنگونه که ما فهمیدیم گویا رییس دانشگاه حاضر به پذیرفتن هیچ یک از خواستههای ما نشده است. میتوانم بپرسم این اعتصاب تا چه زمانی ادامه پیدا خواهد کرد؟ ما از روز اول، اعتصاب غذای خودمان را نامحدود اعلام کردیم. یعنی تا وقتی که به خواستههای خودمان نرسیم اعتصاب غذای ما ادامه دارد.
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|