تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۷ • چاپ کنید    

توفان شن در خوزستان، یادگار جنگ

اردوان روزبه
a.roozbeh@radiozamaneh.com

تا زمانی که این گفت وگو را می‌کردم، خوزستان در یک ماه گذشته بیش از چهل بار مورد حمله توفان و گرد و غبارها قرار گرفته بود. ادارات دولتی، بانک‌ها ،‌مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل شدند و میزان آلودگی هوا بیست برابر خد مجاز اعلام شد.

می‌گویند این توفان‌ها قابل کنترل است و در گذشته با وجود گیاهان کویری و درختچه‌های بیایانی جلوی این قبیل توفان‌ها گرفته می‌شده است. آیا باید در مورد ضعف مدیریت گفت یا تغییر اکوسیستم؟

‌برای دانستن اوضاع از نزدیک با یک شهروند خوزستانی گفتگو کردم. سعید هرمزی، اهل خرمشهر است. او در مرکز این حادثه بود.

خواستم آن‌چه را که دیده است برایم بگوید:

Download it Here!

این توفان امسال خیلی زیاد شده است. یعنی در طی هفته گذشته حداقل ما چهار پنج روز توفان شن داشتیم.

دلیلش چیست و آیا این توفان‌ها قابل کنترل است؟

اگر بتوانند در بیابان‌های ایران بوته‌ بکارند و یا جنگل‌کاری کنند و یا این‌که یک مقدار رطوبت آن‌جا را بالا ببرند، چه از سمت عربستان و یا عراق هم این کار بشود، قابل حل است.


خوزستان در یک ماه گذشته بیش از چهل بار مورد حمله توفانِ شن قرار گرفت

مثل سابق؛ قبل از جنگ اینجا همه‌اش درخت بود و توفان کمتر می‌آمد. ولی متاسفانه بعد از جنگ دیگر رسیدگی نکردند، مخصوصاً از سمت عراق و عربستان. این باعث می‌شود که چنین پدیده‌هایی پیش بیاید. البته یک پدیده دیگر هم خشکسالی است که به این مساله دامن زده است.

امروز (دوشنبه) هوا چطور است؟

از جمعه هوا خوب شد. اما پیش از آن، توفان قرمز رنگی آمد، چنان قرمز بود که ما نماز آیات خواندیم. ما گفتیم آخرالزمان شد. بچه‌ام گریه می‌کرد. آسمان قرمز قرمز شد. ولی خب، الحمدالله هوا خوب شد.

این‌جور مواقع مسوولین استان چه کاری انجام می‌دهند؟

مدارس و ادارها را تعطیل می‌کنند. توصیه می‌کنند که بچه‌ها و مریض‌هایی که آسم و این‌جور بیماری‌ها دارند، بیرون نیایند. در هفته قبل، سه روز مدارس تعطیل بود. مدارس ابتدایی، راهنمایی و همه را تعطیل کردند. روز‌های آخر هم که اداره‌جات را تعطیل کردند.

کار دیگری انجام ندادند؟

در رابطه با این مسایل هم مدام توضیحاتی در رسانه‌ها می‌دهند.

تیم‌های امدادی هم به منطقه اعزام شد؟

نه، چنین مسایلی نبود که تیم‌های امدادی بیاید. بیشتر توفان سمت آبادان و خرمشهر بود، چنین چیزی ما ندیدیم. فقط توصیه می‌کردند که بیرون نیایید و مدارس را تعطیل کردند.


فکر می‌کنید راه حل این مساله چیست؟

راه حل آن این است که بتوانند جنگل‌هایی مثل یزد درست کنند. یکی این حرکت را انجام بدهند و یکی هم بتوانند از یک طریقی با کشورهای همجوار صحبت کنند تا آن‌ها هم یک چنین حرکت مفیدی را انجام بدهند. بی‌شک وقتی جنگل بکارند، آب‌پاشی هم خود به خود انجام می‌گیرد و دیگر این مسایل پیش نمی‌آید. البته گفتم اگر بارندگی کم بشود، این مسایل زیاد است.

شما گفتید پیش از این همین شرایط بوده است؟

قبل از جنگ درخت این‌جا زیاد بود. زمانی که جنگ شد این درخت‌ها بر اثر جنگ از بین رفتند. هم سمت عراق و هم سمت ایران. آن موقع شلمچه که ما رفتیم، بیابان‌هایش اکثراً جنگل بود. درخت خرما و این‌ها بود. ولی زمانی که جنگ تمام شد دیگر عراق که اصلاً رسیدگی نمی‌کند و ایران هم که هیچ.

در منطقه‌هایی مثل خرمشهر و آبادان که به هرحال در طول سال‌های جنگ هم خسارت‌های زیادی دیده، آیا بودجه‌ای برای این کار در نظر گرفته شده است؟

اطلاع خاصی ندارم راجع به این مساله. اگر بتوانند چنین کاری انجام بدهند خوب است. به هرحال برای سلامتی مردم مفید است. برای آینده، خیلی خوب است. ولی البته امسال بیشتر این‌طور شد. سال‌های قبل به این شدت نبود.

شما اشاره کردید به خشکسالی. امسال آن‌جا از نظر آب و وضعیت خشکسالی چطور است؟

خوزستان که از نظر آب الحمدالله حرف اول را در ایران می‌زند. اگر البته بتوانند آب‌ها را درست مهار کنند.

Share/Save/Bookmark
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.

نظرهای خوانندگان

تغییر اکوسیستم و آب و هوا در مناطق جنوب یکی از بحران های پنهان است که با بی توجهی می تواند فاجعه ای در کنار سابر فجایع ایران باشد. تغییر وضعیت رود کارون هم چیزی مشابه همین است. ورود پس آب های کارخانه نی شکر هم و چیز هایی که کسی به آن فکر نمی کند. طبعیت با کسی شوخی ندارد. اما اشکال این جاست که ما آدم های جدی نیستیم.

-- بدون نام ، May 10, 2008

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)