با این شرایط نخبگان منزوی می‌شوند

اردوان روزبه

علی ظفرزاده نماینده دور ششم مجلس بود. او هم با اتکا به مستنداتی از قانون انتخابات، رد صلاحیت شد. ظفرزاده دبیر کل حزب «تولیدگرایان» است. فرصتی دست داد تا با او درباره رد صلاحیت‌اش کمی صحبت کنم.

شما از حوزه انتخابی مشهد نماینده دور ششم مجلس بودید و برای مجلس هشتم هم کاندیدا شدید و البته رد صلاحیت. علت رد صلاحیت شما چه بود؟

علت رد صلاحیت من مثل دوره‌ی هفتم، که استناد به بند یک و دو ماده 28 قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی است، بود. بند اول عدم التزام به اسلام و بند دوم هم عدم التزام به قانون اساسی و ولایت فقیه بوده است. من هم مثل بسیاری از اصلاح‌طلبان، با تمسک به همین دو بند رد صلاحیت شدم.

یعنی در مجلس ششم درمورد شما چشم‌پوشی شده، یا این‌که چیزی در رویه شما تغییر کرده و یا این یک استراتژی برای برخورد با شما بوده است؟

من انگیزه‌های آنها را نمی‌دانم، ولی آنچه که مسلم است، تمام اصلاح‌طلبانی که من در کشور می‌شناسم، همه قانون اساسی را قبول دارند. چون همه به این قانون اساسی رای داده‌اند. اگرچه ضعف و قوتی هم می‌تواند در هر قانون اساسی باشد. لذا ما به قانون اساسی رای دادیم و تمام مواد مندرج در آن را ملزم به اجرا هستیم. نه تنها قبول داریم بلکه ملزم به اجرای آن هستیم.

حالا هر قانون اساسی اگر دارای ضعف‌هایی باشد باید از مجاری قانونی اصلاح شود. من بعید می‌دانم که کسی در یک کشور زندگی کند، بخواهد کار اجتماعی و سیاسی و اقتصادی کند و قانون اساسی کشور را قبول نداشته باشد. ممکن است ایراد داشته باشد ولی عقلن کسی نمی‌تواند از پذیرش قانون اساسی هر کشوری استنکاف کند. به هر حال هیچ اصلاح‌طلبی نمی‌گوید که من قانون اساسی را قبول ندارم و التزام به اسلام هم که به نظر من یک حربه کهنه است، ندارم.

اینک رد صلاحیت شد‌گان کسانی‌اند که در عرصه‌های انقلاب و دفاع از کشور حضور داشتند و در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی حضور دارند، به نظر می‌رسد که اینها از مومن‌ترین و کارآمدترین افراد هستند. منتها ایمان اینها ایمانی مبتنی بر خدمت به مردم و پذیرش اراده مردم است.
به هر حال بعید می‌دانم که کسی از اصلاح‌طلبان باشد که ملتزم به اسلام یا قانون اساسی نباشند.

به رای صادره اعتراض خواهید کرد؟

بله. طبق قانون من به عنوان یک شهروند ایرانی حق‌ دارم که کاندیدا شوم و این مردم هستند که به من رای می‌دهند یا نمی‌دهند. لذا من طبق همین قانون اساسی خودم را کاندیدا کردم.

فرض را بر این می‌گذاریم که رد صلاحیت گسترده‌ای که در جبهه اصلاحات انجام شده به قوت خود باقی بماند. آینده را چطور پیش‌بینی می ‌کنید؟

البته این شرایط گره‌ای از کار ملت باز نخواهد کرد. یک مجلس مقتدر و توانمند و متکی به آرای مردم می‌تواند مشکلات کشور را حل کند و انسجام ملی، اجتماعی و نشاط، شادابی، امید و ایمان به‌وجود بیاورد. اگر مجلسی به شکل مجلس هفتم باشد ولو 10 نفر هم آنجا باشند، آنها چه کاری ازشان ساخته است و چه کاری می‌توانند انجام دهند؟ لذا مجلس قطره چکانی که فرض کنید 20 یا 30 نفر را هم تایید کنند مشکلی از کشور حل نمی‌کند.

بحث ما بحث فرد نیست، بحث حقوق ملی است، حقوق آحاد مردم است. بحث ما بر سر این است که حکومت کردن بر مردم باید با رضایت مردم باشد. اگر بدون رضایت باشد و به هر شکلی بخواهیم مردم را از صحنه خارج کنیم، در آرا و احکام اسلامی به نظر من بحث هست. من نمی‌دانم که یک عده چگونه حکومت می‌کنند و از این راه ارتزاق و زندگی می‌کنند. تولیدمثل می‌کنند و بعد هم اسم مومن روی خود می‌گذارند. من معتقدم اولین آسیبی که چنین روشی می‌زند، به ملت ایران است و عقب‌ماندگی به‌وجود می‌آورد و باز هم اندیشه اسلامی با این عملکرد آسیب می‌بیند.

روش شما برای مواجهه با این شرایط چیست؟

نمی‌دانم. قاعدتا کسانی مثل آقای خاتمی باید تصمیم بگیرند. ولی آن چیزی که به‌ نظرم می‌رسد این است که به هر حال ما هر کدام وظیفه داریم که آگاهی بخشی کنیم و مردم را به رفتار دموکراسی دعوت کنیم و مصرانه از دولت و مسوولان بخواهیم که فضا را برای حضور مردم در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی و اقتصادی، باز کنند، در غیر این‌صورت خسارت جبران‌ناپذیری در کشور وارد می‌شود.
بر این اساس با توجه به سند چشم‌انداز که قرار بود در سال 1404 برترین شاخص‌ها را در منطقه داشته باشیم، قطعا کم‌ترین شاخص‌ها را در همه‌ی عرصه‌ها خواهیم داشت.

همان‌طور که می‌دانید نخبگان، افراد تحصیل‌کرده و باهوش، سرمایه‌گذاران و آنهایی که می‌توانند کارآفرینی کنند و اشتغال ایجاد کنند، امید و نشاط برای مردم به‌وجود بیاورند و کشور را آباد کنند، متاسفانه یا منزوی و خانه‌نشین می‌شوند و یا از کشور خارج می‌شوند و این واقعا به صلاح و خیر کشور و نظام نیست.