«مذاکره با کارفرما؛ اتهام ۹ فعال سندیکای شرکت واحد»

حسین علوی

دیوان عدالت اداری در ایران احکام ۹ تن از فعالان سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران را که به جرم فعالیت‌های سندیکایی قبلاً توسط کمیته‌های انضباطی صادر شده بود، تایید کرد.

در این زمینه با رضا شهابی، از اعضای هیات مدیره این سندیکا گفت‌ و گو کردم. ابتدا پیشینه و چگونگی صدور این احکام را از وی جویا شدم:

ما دیروز از این موضوع مطلع شدیم. متاسفانه به تعدادی از فعالان هیات مدیره حکم اخراج دادند. دیوان عدالت اداری متاسفانه در این پرونده‌ها به هیچ وجه لایحه‌های دفاعی که ما نوشتیم را رسیدگی نکرد.

با توجه به مسائلی که آن‌جا عنوان شد، کمیته‌های انضباطی‌ای‌ که آن زمان در شرکت واحد تشکیل شده بودند، غیر قانونی بوده‌اند. حتی شورای اسلامی کار هم اعضای خود را به اداره‌ی کار معرفی نکرد که بگوید این افرادی که آن‌جا نشستند و برای این افراد حکم بریدند و کمیته‌ی انضباطی برگزار کردند؛ طبق مواد قانونی که ما در آن لایحه هم اشاره کردیم، نبودند.

آیا در پرونده اتهاماتی علیه این ۹ نفر مطرح بوده یا صرفا به خاطر این‌که کمیته انضباطی حکم اخراج صادر کرده، در این مورد تصمیم گرفتند؟

در پرونده هیچ‌گونه اتهاماتی وجود نداشت. فقط در رای کمیته‌ی انضباط کار که آن‌جا آمده، اخلال در نظم و اخلال در محل کار آمده است. اینها اتهاماتی است که خود کمیته‌ انضباطی زده و به هیچ‌کدام از فعالان سندیکایی این حکم‌ها را ندادند.

به هرحال ما این احکام را توسط وزارت کار گرفتیم و غیرقانونی هم بود. این افراد هیچ‌گونه اتهامی مرتکب نشدند. آن‌ها به‌جای این‌که به لایحه‌ی دفاعیه‌ای که ما نوشتیم، اشاره و توجه کنند، متاسفانه نفوذهایی که امنیتی‌ها داشتند را انجام دادند.

الان اقدام بعدی سندیکا از لحاظ حقوقی چه خواهد بود؟

در حال حاضر ما منتظر هستیم که احکام از طریق دیوان عدالت اداری صادر شود و بر طبق آن احکامی که صادر می‌شود، در نهایت برای تجدید نظر دوباره به آن‌جا شکایت خواهیم کرد. با تجدید نظر و دیوان عدالت اداری بتوانیم این پرونده را دوباره دنبال کنیم.

باید ببینیم که دیوان چه رایی را بعد از تجدید نظر به ما می‌دهد. در غیر این صورت اگر در این‌جا هم موفق نشویم، ممکن است به دیوان بین‌المللی شکایت کنیم. در راستای دفاع از حقوق‌مان با هر قانونی که بتوانیم در جهت دفاع از بازگشت به کار و آزادی همکاران‌مان، به هر مرجعی مراجعه می‌کنیم.

چه مدتی است که این ۹ نفر از سندیکا اخراج شدند و در این مدت آیا هیچ‌گونه حقوقی دریافت کردند؟

آن‌ها از اولین اعتصاب سندیکای شرکت واحد که در سال ۸۴ اتفاق افتاد، بیکار هستند تا امروز و در این مدت هم هیچ‌گونه حقوقی از طرف شرکت واحد دریافت نکردند. آن‌ها در وضعیت بد معیشتی زندگی می‌کنند. با توجه به تورم و گرانی که امسال به‌صورت سرسام‌آور در تمام اجناس است، واقعا زندگی را برای این همکاران و خودمان مشکل کرده است.

اگر پارسال با یک میلیون در نهایت در حاشیه‌ی تهران، صد تومان، دویست تومان می‌خواستید یک‌جایی را اجاره کنید، یک آپرتمان ۵۰ متری را پیدا می‌کردید. الان دیگر نمی‌توانید با ۵ میلیون و ماهی دویست و پنجاه تا سیصد هزار تومان خانه اجاره کنید.

متاسفانه کاری از دست همکاران‌مان برنمی‌آید. آن‌ها از تهران خارج شدند و مثلا به رباط کریم و اسلام‌شهر رفتند. آن‌ها از لحاظ معیشتی و مالی در وضعیت بدی هستند. حداقل طبق قانون تا زمانی که احکام صادر نشده‌اند، باید حقوق این‌ها را بدهند، ولی کسی گوش نمی‌کند به این حرف‌ها.

چه تعداد از فعالان سندیکایی الان در بازداشت هستند، غیر از آقای اسانلو و وضعیت آن‌ها چگونه است؟

دو نفر از سندیکای شرکت واحد که یکی آقای منصور اسانلو است و دیگری آقای غلامرضا حسینی، عضو سندیکا که در ماه گذشته در جهت ملاقات با شهردار محترم، یک مراسمی هم در استادیوم آزادی گذاشته بودند؛ متاسفانه اجازه‌ی ملاقات به او ندادند که هیچ، الان هم نزدیک به ۴۰ روز است که در زندان است.

در این مدت ۴۰ روز هم که آقای غلامرضا غلامحسینی به هیچ عنوان هیچ تماس و ملاقاتی با خانواده‌اش نداشته است. واقعا این خلاف قانون و حقوق شهروندی است. انسانی که ۴۰ روز در زندان باشد با داشتن سه بچه، مستاجر در حاشیه‌ی تهران که در این ۴۰ روز بارها صاحب‌خانه آمده در خانه‌ او که این‌جا را خالی کنید...

ما از این نظر هم آن‌ها را واقعا محکوم می‌کنیم. اعضای سندیکا جرمی مرتکب نشدند. جرم او چه بوده؟‌ مذاکره با کارفرمایش بوده و مشکل خودش را می‌خواسته با کارفرمایش حل کند... با وجود این‌که من اجازه‌ی بازگشت به کار دارم، در حین این‌که اجازه‌ی کار به من نمی‌دهند، این جرم محسوب می‌شود.