آیا اصلاح طلبان ناچار از ائتلاف بزرگند؟

حسین علوی

در حالیکه کمتر از 2 هفته تا انتخابات مجلس هشتم باقی است، گرایشهای اصلاح‌‌طلب نظام برای مقابله با عوارض رد صلاحیت‌های گسترده از احتمال وجود تعداد قابل توجهی کاندیدای مشترک در فهرستهای خود سخن می‌گویند. اسماعیل گرامی مقدم، سخنگوی حزب اعتماد ملی که یکی از جریانات سیاسی عمده شرکت کننده در انتخابات است و تاکنون بر شرکت مستقل این حزب در انتخابات تاکید داشته، در مورد امکانات این حزب و مجموعه اصلاح‌طلبان از نظر تعداد کاندیداها به رادیو زمانه می‌گوید:

کاندیداهای ما آمادگی این را داشتند که برای یک انتخابات تمام رقابتی وارد عرصه انتخابات شوند به همین دلیل هم به صورت فراگیر برای 290 کرسی، آمادگی این را داشتیم که حضور پیدا کنیم و به‌طور قطع هم می‌دانستیم که تقریبا بیش از دو سوم کرسی‌ها را از آن خودمان خواهیم کرد. ولی در مرحله اول تعیین صلاحیت ها 34 کرسی تنها برای ما قابل رقابت بود.

اما با پیگیری‌ها و مذاکراتی که آقای کروبی با مقام رهبری و همچنین با اعضای شورای نگهبان داشتند، نهایتا تا به امروز 150 کرسی الی 160 کرسی برای مجموعه اعتماد ملی و اصلاح‌طلبان قابل رقابت هست و ما تنها برای پنجاه درصد کرسی‌ها می‌توانیم رقابت کنیم و برای پنجاه درصد دیگر عملا ما از رقابت خارج و حذف شده ایم.

به این ترتیب اگر 150 کرسی امکانی است که مجموعه جریانات اصلاح طلب در انتخابات دارند، آیا ائتلافی بین حزب اعتماد ملی و دیگر جریانات اصلاح‌طلب صورت خواهد گرفت؟

بله. ائتلاف دیگر به صورت طبیعی می‌شود. چون عملا در شهرستان‌ها و استان‌ها که تعداد افرادمان کم است قاعدتا یک لیست خواهد بود و در تهران و شهرهای بزرگ هم همین‌طور، چون کسی را نداریم.

قاعدتا در تهران مثلا 25-24 نفر تایید شده اند. ممکن است بین دو سه نفر به لحاظ برخی مسائل اختلاف باشد ولی مجموعا بیش از هشتاد درصد از لیست حزب اعتماد ملی و ائتلاف اصلاح طلبان یا هر گروه دیگری که لیست را می‌خواهند بدهند، مشترک خواهد بود.

یعنی در تهران هم بین حزب اعتماد ملی و ائتلاف اصلاح‌طلبان فهرست مشترک ارائه خواهد شد؟

این طبیعی هست. چون اکثر افراد رد صلاحیت شده اند، آنچه که توشه اصلاح‌طلبان در تهران هست همان سه چهار پنج تا هست.


با توجه به اینکه نقش افراد و چهره‌ها در وضعیت سیاسی ایران بسیار مهم است و چهره‌های شاخص رد صلاحیت شدند فکر می‌کنید که کارایی این اقلیت در مجلس آینده با توجه به اختلافات و گرایش‌های مختلفی که بین اصولگرایان پیش آمده، در چه حدی خواهد بود؟

من فکر می‌کنم با توجه به اینکه افرادی که الان به هر حال در لیست اصلاح‌طلبان هستند، چهره‌های خوبی حضور دارند که به هر حال توانایی دفاع از اندیشه‌های اصلاح‌طلبی را دارند و تنها منتظر رویکرد مردم هستند.

ما با توجه به ناکامی‌هایی که دولت نهم در زمینه اقتصاد بدست آورده و مردم بشدت روی‌گردان شده اند و در افکار عمومی این را مشاهده می کنیم، در انتخابات هم اگر انشالله بدون نقص باشد و امیدوار هستیم که این‌گونه باشد.

روی‌کرد مردم این‌گونه فلش می‌زند که به سمت اصلاح‌طلبان هست. و اگر این اتفاق بیافتد، حداقل دستاورد انتخابات پنجاه درصدی رقابتی اعتماد ملی و اصلاح‌طلبان، فکر می کنم یک اقلیت قوی باشد.

به این ترتیب می توان انتظار داشت که طی روزهای آینده بین اعتماد ملی و ائتلاف اصلاح‌طلبان برای ارائه فهرست‌های مشترک و احیانا شعارهای مشترک همکاری‌های تازه‌ای شکل بگیرد؟

ما به‌طور مشترک با گروه ائتلاف اصلاح‌طلبان کار نمی کنیم. ما بصورت مستقل با تابلوی خودمان شرکت می‌کنیم. چون برای ما فعلا مهم‌تر از اینکه چند کرسی بدست بیاوریم، کارکرد حزبی است که باید در جامعه ایران نهادینه شود.

یعنی ما سعی می‌کنیم که با ساز و کار حزبی وارد شویم. در این ساز و کار حزبی چون هم طیف با اصلاح‌طلبان هستیم قاعدتا ممکن است که لیستهای ما تا حدود بالای هشتاد درصد یا نود درصد مشترک هم باشد.

در مورد شعارها هم ما قبلا شعارمان را انتخاب کرده ایم و ممکن است که شعارهایمان هم با هم مشترک باشد. ولی این الزاما به این معنا نیست که ائتلافی بین اعتماد ملی، آنچنان که برخی از گروهها رفته اند و دور ائتلاف نشسته اند، بوجود بیاید. هر چند که ائتلاف به‌طور طبیعی بوجود می‌آید و این نقطه مثبت برای کل جریان اصلاحات است و ما هم آن را به فال نیک می‌گیریم و فکر می‌کنم که برایند آن هم برای کل جریان اصلاحات مثبت باشد.