انتخابات، بی حضور نهادهای امنیتی

پرویز مشرف، رییس جمهور پاکستان، در سفر به اروپا، با برخی از مقامات بریتانیا و فرانسه، پیرامون اوضاع بحرانی پاکستان و انتخابات عمومی این کشور در ماه میلادی آینده، به تبادل نظر پرداختند. در گفتگویی با مصطفی دانش، کارشناس مسائل پاکستان، نگرانی‌ها و نیز انتظار‌ات اتحادیه اروپا، نسبت به آینده سیاسی این کشور را در میان گذاشته‌ام.

به نظر من انتخابات ١٨ فوریه امسال، حرکت جدیدی است در رابطه با دموکراسی کردن جامعه پاکستان. مشروط بر اینکه در واقع، انتخابات در محیط آزاد و خارج از اعمال نفوذ ارتش یا ریاست جمهوری پرویز مشرف انجام بگیرد. و باید به این مطلب اشاره کرد که این اولین باری است که در تاریخ شصت ساله‌ی پاکستان - که دیکتاتورهای نظامی که بیش از سی و سه سال در پاکستان حکومت کردند- با موج عظیمی از نیروهای دموکرات و آزادی‌خواه، روبرو هستند. طبیعتا، غرب با بحرانی که در پاکستان وجود دارد، خواهان اینست که مشرف، این اجازه را بدهد به خصوص با قدرت عمیق و نفوذی که در ارتش دارد؛ هیچ محدودیتی در انتخابات نباشد و یک حکومت منتخب مردم، انتخاب بشود که این حکومت بتواند در واقع توده‌های مردم پاکستان را دور خود جمع کند و یک جبهه عظیمی بر علیه تروریسم و رادیکالیزم در پاکستان بر پا کند. تنها شرطی که می‌تواند یک چنین پیروزی را به بار آورد؛ اینست که دولت مشرف و ارتش پاکستان و سازمان استخباراتی آن، هیچگونه مشکل و محدودیتی را در انتخابات بوجود نیاورد. یکی از مواردی که سیاست‌مداران غربی خواهان هستند، همین است که به مشرف فشار آورند که در واقع چنین اتفاقی در پاکستان بیفتد.

الان که صحبت از غرب می‌کنیم آیا بین اروپا و آمریکا در سیاست‌های آنها، نسبت به آینده پاکستان تفاوتی وجود دارد؟

طبیعتا، همانطور که در عراق، تفاوت زیادی بین سیاست‌های غرب یا اروپا با آمریکا می‌بینیم؛ در رابطه با پاکستان هم، چنین مشکلی وجود خواهد داشت. ببینید چند هفته‌ی پیش، معاون رییس جمهور آمریکا، آقای چنی و خانم رایس، وزیر امور خارجه و مشاورین عالی رتبه امنیتی، در نشستی در کاخ سفید خواهان آن شدند که آمریکا در پاکستان، عملیات نظامی انجام دهند. به خصوص بر علیه القاعده و طالبان، ولی باید به این مطلب هم اشاره کنیم که مشرف، چند روز پیش، ادعا کرد که چنین اجازه‌ای را نخواهد داد و جلوی دخالت خارجی را در پاکستان، خواهد گرفت. ولی خب، این صحبت‌هایی که مشرف می‌کند؛ به نظر من باید با شک و تردید به آن نگاه کرد. و این سیاست آمریکا در مغایرت با سیاست اتحادیه اروپا قرار دارد و می‌دانیم که مردم پاکستان و عده‌ی زیادی از سیاست‌مداران سکولار پاکستان، از این امر وحشت دارند که در کنار عراق و افغانستان، دخالت نظامی آمریکا، در پاکستان هم شروع شود و این موضوع، خطرات بزرگی را با خود، به همراه دارد. و به خاطر همین هم هست که اروپا با این سیاست آمریکا، مخالفت می‌کند و از مشرف می‌خواهد که رسما و راسا، خود ارتش پاکستان برعلیه تروریسم، طالبان و القاعده اقدام کند و اجازه ندهد یک ارتش خارجی در واقع وارد پاکستان شود و بحران جدیدی در منطقه بوجود آورد.

آقای دانش! به این ترتیب، با آرایش کنونی صحنه سیاسی در پاکستان، چشم‌انداز انتخابات ماه فوریه، چگونه خواهد بود؟ آیا هیچ حزبی امکان دارد به پیروزی چشمگیری دست پیدا کند و ثبات سیاسی در پاکستان، آیا آینده نزدیک مدتی دارد؟

به نظر من، ثبات سیاسی در پاکستان، آینده بسیار مثبتی خواهد داشت. مشروط بر اینکه، همانطوری که گفتم دولت کنونی پاکستان، ارتش و نیز سازمان استخبارات پاکستان؛ محدودیتی قائل نشوند و این اجازه را به احزاب سکولار و مردم بدهند؛ که بتوانند سرنوشت خود را انتخاب کنند و شانس اینکه حزب خانم بوتو، توده مردم را به این سمت ببرد که حزب مردم را انتخاب بکنند، بسیار زیاد است. البته ممکن است اکثریت مطلق را به دست نیاورند ولی می‌توانند با احزاب دیگر به خصوص نواز شریف ائتلاف کنند و یک دولت منتخب مردمی و با ثباتی را در پاکستان بوجود آورند.