«این مجلس، عدم کفایت احمدی‌نژاد را مطرح نخواهد کرد»

گفتگو با اکبر اعلمی را از این‌جا بشنوید.

‌ ‌

انتقادات صریح اکبر اعلمی نماینده‌ی تبریز در مجلس شورای اسلامی نسبت به دولت احمدی‌نژاد، واکنش تند برخی مطبوعات و محافل نزدیک به رییس‌جمهوری اسلامی را برانگیخته و از عدم صلاحیت او به خاطر آن‌چه «توهین به شخصیت‌های مذهبی» نامیده شده، سخن رفته است.

در ارتباط با دولت احمدی‌نژاد مسأله‌ی دیگری نیز این روزها خبرساز شده و آن استعفای محمود فرشیدی وزیر آموزش و پرورش است. این هر دو مسأله را در گفت‌وگویی با اکبر اعلمی نماینده‌ی تبریز درمیان گذاشتم و ابتدا از نظر وی درباره‌ی دلایلی سیاسی واکنش به انتقادات او جویا شدم:

اکبر اعلمی، نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی

با توجه به این‌که در طول مدت نمایندگی‌ام سعی کرده‌ام بر اساس سوگندی که در بدو ورود به مجلس خورده‌ام، از حقوق ملت دفاع کنم و به قانون اساسی پایبند باشم و هر جایی که انحرافی از قانون می‌بینم، گریبان کسانی را که از قوانین عدول کرده‌اند و حقوق ملت را نقض کرده‌اند، بگیرم، خب طبیعی است که کسانی به اعتبار این نوع ادای وظیفه و انجام نمایندگی، مصالح و منافع‌شان به مخاطره می‌افتد. آن‌ها هم سعی می‌کنند به طرق مختلف با این نماینده برخورد بکنند و حتی‌الامکان اگر برایشان میسر باشد او را تخریب بکنند.

شما ببینید دست می‌گذارند روی بحث صلاحیت. حالا با این آسمان و ریسمانی که می‌بافند، نتیجه‌ می‌گیرند که اعلمی صلاحیت حضور در مجلس را ندارد. خب برای این‌که این‌ها بتوانند مانع از حضور من در انتخابات آتی بشوند، به روش‌های اخلاقی‌تر و وجدانی‌تر هم می‌توانند برخورد بکنند که متأسفانه این‌ها اخلاق و وجدان را قورت داده‌اند.

من یک سخنرانی تقریباً سه‌‌ساعته در جمع مردم مذهبی زنجان داشتم که در آن تقریباً از خواص حضور داشتند؛ ولی از هر دو طیف موسوم به اصول‌گرا و اصلاح‌طلب. در قالب سخنرانی و پرسش و پاسخ سه‌ ساعته‌ای که داشتم، یک بخش و یک فراز از صحبت‌های من ناظر به جایگاه انتقاد و امر به معروف و نهی از منکر در اسلام بود و این‌که نمایندگان براساس سوگندی که در بدو ورود به مجلس و در مراسم تحلیف یاد می‌کنند، نمی‌توانند مقلدوار عمل کنند. باید بر اساس تشخیص خودشان نسبت به موازین اسلام و اوامر و نواهی شرعی و همین طور اصول قانون اساسی و تشخیص ناظر به حقوق و مصالح عالیه کشور و ملت عمل بکنند.

و گفتم با توجه به این‌که معیارهای ما، معیارهای اسلامی است و مبتنی بر سنت و قرآن و عقل است، طبعاً اگر در شرایط فعلی خاتمی که هیچ، اگر شخصیتی چون امام حسین هم در نظام فعلی، دولتی را تشکیل بدهند و یکی از اعضای آن دولت از معیارهایی که در قانون اساسی هست و از موازین اسلامی تخطی بکند، به تأسی از فرمایش معصوم، ما به موجب سوگندی که خورده‌ایم، طبعاً ملزم هستیم عضو چنین کابینه‌ای را هم به مجلس فرا بخوانیم و از ایشان سؤال بکنیم.

انتقادکنندگان به سخنان شما برخی ایرادات مذهبی و دینی گرفته‌اند. آیا در جمعی هم که شما این سخنان را مطرح کرده‌اید، واکنشی در این زمینه بود؟

این در واقع برداشت و استنباطی است که من از فرمایشات معصوم دارم؛ خصوصاً از حضرت علی‌ (ع) که ایشان خودشان در نهج‌البلاغه، علی‌رغم این‌که ما به عصمت ائمه اطهار قائل هستیم، ایشان می‌فرمایند که من هم بشری هستم که چه بسا احتمال لغزش و خطا در من وجود دارد و اگر از من لغزشی دیدید، بر شما مسلمین است که به من تذکر بدهید.

من این توضیحات را در آن‌جا دادم و گفتم طبیعی است که در دین، عصمت قابل تعمیم به اعضای کابینه نیست و خب توضیحات بعدی هم که در همین زمینه دادم، تقریباً وافی به مقصود بود.

خب شما می‌دانید که مردم آذربایجان و خصوصاً مردم زنجان، تعصب شدیدی به ائمه اطهار و خصوصاً حضرت امام حسین دارند. طبیعی است که اگر آن‌جا خدای ناکرده اسائه ادبی به امام حسین صورت می‌گرفت، قطعاً مورد شماتت این مردم مذهبی زنجان قرار می‌گرفتم؛ در حالی که آن‌جا اساساً از صحبت‌ها استقبال شد. زیرا این بحث‌ها بحث‌های اقناعی بود.

اما همان طور که گفتم، تعدادی از شخصیت‌های حقیقی و حقوقی از مدت‌ها قبل در مقام به دست آوردن بهانه‌ای برای تخریب من بودند. این را هم بگویم که در گذشته نه چندان دوری، یکی از کسانی که به هر حال با بحث صلاحیت‌ها مرتبط است، به من گفته بود که بعضی‌ها به دنبال این هستند که صلاحیت شما را مردود اعلام بکنند و به این دلیل که از شما نقطه‌ ضعفی ندارند، احساس می‌کنند اگر این کار بشود، هزینه‌ی آن بالا خواهد بود، در مقام پیدا کردن راهی هستند که هزینه‌ی اجتماعی این کار را کاهش بدهد. همین است که احساس می‌کنم این برخورد سیاسی است و خوشبختانه به دلیل آگاهی مردم و شناختی که مردم از من داشته‌اند تا الان خنثی شده است.

آقای اعلمی، ایرادات و انتقادات شما در مجلس بیشتر متوجه سیاست‌هایی بوده در این دوره که دولت آقای احمدی‌نژاد به اجرا گذاشته‌اند. انتقادی که از شما از جانب برخی مقامات دولت و یا مطبوعاتی که نزدیک به محافل دولتی هستند، انجام می‌گیرد، چه چارچوب حقوقی دارد؟ آیا سخنان شما خارج از وظایف و حقوق نمایندگان بوده و فکر می‌کنید از لحاظ حقوقی قابل پیگیری و تعقیب است؟

اساساً همان طور که اطلاع دارید، به موجب قانون اساسی، نمایندگان مردم در اظهار نظر نسبت به مسایل داخلی و خارجی کاملاً آزاد هستند و آن‌ها را نمی‌توان به‌هیچ‌ وجه تعقیب یا توبیخ کرد. این صراحت قانون اساسی ما است و در واقع، این جزو ملزومات نمایندگی تلقی می‌شود.

من تصور می‌کنم که همه‌ی این بازی‌ها و شیطنت‌هایی که در یکی دو روزه علیه من از ناحیه‌ی بعضی‌ها دارد صورت می‌گیرد، پیش از آن‌که نسبت به مقدسات باشد، (چون در مورد مقدسات همه من را می‌شناسند؛ سوابق و گذشته‌ی من را و میزان ارادت من را نسبت به امام حسین می‌شناسند و «برچسب لا یتچسبک» است) بیشترین ناراحتی این‌ها به دلیل آن انتقادهایی است که من به آقای احمدی‌نژاد در همین سخنرانی داشتم و در آن‌جا اعلام کرده بودم که چنان چه مجلس مجلس مقتدری بود، عدم کفایت ایشان را صادر می‌کرد.

در واقع درد اصلی این آقایان همین است. منتها چون دیدند که این صحبت‌ها با خواست‌های مردم انطباق دارد، برای تخریب سعی کردند که از علایق دینی و از مقدسات آن‌ها استفاده بکنند. به هر حال این روش‌ها محدود به دیروز و امروز نیست و در آینده هم ادامه پیدا خواهد کرد و این هم یکی از لوازم انجام وظایف قانونی‌ به آن شرحی است که در مقدمه‌ی صحبت‌هایم اشاره کردم.

دیروز آقای محمود فرشیدی وزیر آموزش و پرورش استعفای خودشان را به رییس‌جمهوری دادند. فکر می‌کنید علت استعفای ایشان چیست؟ چون در مورد استعفای ایشان هنوز خبری مبنی بر دلایل این استعفا وجود ندارد.

من تصور می‌کنم استفاده از عنوان استعفا، در واقع یک برخورد آبرومندانه با ایشان بوده. حتماً پی‌گیر بوده‌اید که در گذشته دو بار خود من، آقای فرشیدی را به مجلس فرا خوانده‌ام و در ارتباط با ضعف مدیریت‌شان ایشان را مورد شماتت قرار دادیم و قانع هم نشدیم و به جز من، دیگر نمایندگان هم از ایشان سؤالاتی را داشتند و دامنه‌ی نارضایتی‌ها هم در مجلس و هم در خارج از مجلس و خصوصاً در بین فرهنگیان نسبت به ایشان بسیار گسترده بود و به نوعی که دامنه‌ی این نارضایتی‌ها تقریباً به کابینه‌ی آقای احمدی‌نژاد هم تسری پیدا کرده بود. من برداشتم این است که از ایشان خواسته‌اند محترمانه استعفا بدهد؛ و در واقع به دلیل نداشتن کفایت لازم برای این سمت، عزل شده‌اند.

با توجه به این‌که آقای فرشیدی پنجمین وزیری هستند که از کار به‌ نوعی کنار گذاشته می‌شوند، برخی ناظران بر این نظرند که دولت آقای احمدی‌نژاد با بحران وزرای کابینه‌ی خودش و در حقیقت عدم انطباق سیاست‌هایی که مطرح می‌کنند با مدیران اجرایی روبه‌رو هست. آیا این بحران فکر می‌‌کنید در حدی هست که مجلس ممکن است طرح عدم کفایت آقای احمدی‌نژاد را مطرح کند؟

من این قسمت آخر سؤالتان را ابتدا جواب می‌دهم. این‌که شما انتظار داشته باشید مجلس چنین کاری بکند، مطمئن باشید حتی به اندازه‌ی نیم‌درصد هم این احتمال وجود ندارد. اما این نکته‌ای که به هر حال جابجایی‌هایی صورت می‌گیرد، خب این جزو اختیارات رییس‌جمهور است. واقعاً اگر رییس‌جمهوری به این نتیجه برسد که با حضور یک وزیر یا استاندار یا مدیری نمی‌تواند برنامه‌های خودش را به پیش ببرد، این حق را دارد که او را عوض کند.

اما انتقادی که نسبت به آقای احمدی‌نژاد وجود دارد، این است که در انتخابش باید این ملاحظات را در نظر بگیرد و با دوراندیشی لازم نیروها را معرفی بکند که در نیمه راه، ناگزیر نشود که وزیر را عوض بکند و نابسامانی‌های موجود در یک دستگاه را بیش از این دامن بزند.

در عین حال من اعتقادم این است که آقای احمدی‌نژاد اساساً خودش تصمیم‌گیر است و وزرا تصمیم‌گیر چندانی نیستند و اراده‌ی چندانی در تصمیمات آقای احمدی‌نژاد ندارند و حتی در این سخنرانی‌ای که در زنجان داشتم، این را هم اشاره کرده بودم که هیأت دولت یعنی آقای احمدی‌نژاد. در حالی که طبق قانون اساسی هیأت وزیران در برابر مجلس و رییس‌جمهور و رهبری و مردم پاسخگو باید باشند و همین طور در مواقعی که مصوبه‌ای به تصویب هیأت وزیران می‌رسد، نسبت به آن هم در برابر مجلس و ریاست جمهوری مسئول هستند.

اما تجربه نشان داده که آقای احمدی‌نژاد از طریق آزمون و خطا، سیاست‌های خودش را به پیش می‌برد و همین روش را در انتخاب کارگزاران دولت خودش هم اعمال می‌کند.