تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۳۸۶ • چاپ کنید    
گفت‌وگو با شیرین عبادی

دیدار زنان با کمیسر حقوق بشر

حسین علوی

شنیدن فایل صوتی

خانم لوییز آربور کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل که برای شرکت در نشست نمایندگان کشورهای عضو سازمان جنبش عدم تعهد به ایران سفر کرده بود، در روزهای اخیر دیدارهایی نیز با خانم شیرین عبادی وکیل دادگستری و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل صلح و برخی دیگر از فعالان حقوق زن در تهران داشت. پیش از این شیرین عبادی از کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل درخواست کرده بود تا برای بررسی وضعیت حقوق زنان در ایران نماینده‌ی ويژه‌ای را به ایران بفرستند. در جریان دیدار لوییز آربور در ایران تعدادی از اعضای خانواده‌های زندانیان سیاسی و نمایندگان برخی گروههای اجتماعی نیز تلاش کردند تا با استفاده از این فرصت موارد نقض حقوق بشر و وضعیت بستگان زندانی خود را به گوش او برسانند. اما بنا به گزارشها در این زمینه با ممانعت نیروهای انتظامی روبه‌رو شدند.

در مورد نتایج دیدار فعالان حقوق زن با کمیسر حقوق بشر گفت‌وگوی کوتاهی داشتم با شیرین عبادی و ابتدا درباره‌ی مسایل مورد بررسی در این دیدار پرسیدم:

در دیدار خانم آربور عمدتا وضعیت حقوقی زنان و نحوه‌ی برخورد با فعالین حقوق زن و اینکه چگونه اجتماعات مسالمت‌آمیز زنان را پلیس برهم می‌زند و زنانی که فقط خواهان برابری حقوق هستند متهم به «اقدام علیه امنیت ملی» می‌شوند و برهمین اساس برای آنها مجازاتهای حبس و شلاق تعیین شده، صحبت شد.

شما قبلا از کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل خواسته بودید که برای آشناشدن با مسایل مربوط به حقوق زنان در ایران نماینده‌ای به ایران فرستاده بشود. آیا این امر با سفر خانم آربور برآورده شده، یا در انتظار نماینده‌ ويژه‌ای هستید؟

فعلا با سفر خود خانم آربور این درخواست برآورده شد. برای اینکه اگر نماینده‌ای هم می‌آمد، بایستی این گزارش را به ایشان می‌دادند و اکنون خود ایشان مستقیما در جریان کارها قرار گرفتند و با تعداد زیادی از زنانی که به علت فعالیت در کمپین یک میلیون امضاء و همچنین شرکت در اجتماعات مسالمت‌آمیز ۲۲ خرداد و ۸ مارس، محاکمه و محکوم شده بودند صحبت کردند.

آیا بجز فعالان حقوق زن کسان دیگری از جمله خانواده‌های زندانیان و یا نمایندگان دانشجویان و گروههای اجتماعی دیگر موفق به دیدار خانم آربور شدند؟

از دانشجویانی که در روز ۱۸تیرماه دستگیر شده بودند، خانم بهاره‌ی هدایت بودند که اینها به‌عنوان فعال حقوق زن هم صحبت می‌کردند. ولیکن کلا این برنامه و ملاقات ایشان مختص به حقوق زن بود و تعدادی از خانواده‌ی زندانیان سیاسی در بیرون ساختمان جمع شده بودند و درخواست ملاقات با ایشان را داشتند که متاسفانه مورد خشونت پلیس قرار گرفتند.

آیا از تجمع کنندگان و کسانی که مایل به ملاقات با خانم آربور بودند دستگیر هم شدند و آیا خانم آربور در جریان این مسائل قرار گرفتند؟

تعداد تقریبا ۱۲ نفر از خانواده‌ی زندانیان سیاسی تجمع کرده بودند. پلیس وقتی متوجه شد که ماشین خانم آربور دارد نزدیک می‌شود و خانم آربور می‌آیند و این تجمع را خواهند دید، شروع کرد با خشونت مردم را متفرق کردن. آنها هم امتناع می‌کردند از این که بروند و پلیس خشونت‌اش را بیشتر کرد و صدای جیغ و داد آمد و از اتاقی که ما در دفتر سازمان ملل بودیم، من از پنجره‌ی اتاق دیدم که یک پسر جوانی را داخل ماشین پلیس کردند و می‌خواستند دستگیر کنند که بلافاصله من و رییس "یو.ان.دی.پی" آمدیم توی خیابان. من اعتراض کردم به دستگیری آن جوان و پلیس با خشونت گفت که به شما ارتباطی ندارد. من هم سوار ماشین شدم و گفتم اگر اینطور هست، پس من را هم بایستی ببرید. وقتی وضع به این صورت درآمد، با دخالت رییس "یو.ان.دی.پی" و کارمندان سازمان ملل، آن پسر را هم از ماشین پیاده کردند و جمع متفرق شد، بدون اینکه متحمل خشونت بیشتری از ناحیه پلیس بشود.

Share/Save/Bookmark
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.

نظرهای خوانندگان

این حرکت خانم عبادی عالی بود .ونقش پررنگ وقابل ستایش ایشان در دفاع از زنان وسایر مسائل حقوق بشر. من به ایشان افتخار میکنم.اما از بعد سیاسی باید گفت حاکمیت ایران با به بن بست کشیدن تمامی راههای مسالمت آمیز ی که ممکن است به کمترین آگاهی رسانی وبدنبال آن تغیر در قوانین منجر شود باعث شده که ما به حامیان حقوق بشر در خارج از کشور بیش از پیش متوسل شویم واین بنظر میاید تنها استراتژی باقی مانده شده است چرا که هیچ چیز جلودار تک محوری حاکمیت اسلامی نیست .

-- minoo ، Sep 9, 2007

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)