«در مسابقات جهانی، فقط باید مدال گرفت»

فرنگیس محبی

هفتاد و هفتمین دوره مسابقات جهانی وزنه‌برداری از روز جمعه در شهر «گویانگ» کره‌ی جنوبی آغاز و تا یک‌شنبه‌ی آینده ادامه دارد. حدود ۳۰۰ نفر از بهترین وزنه‌برداران جهان از ۶۴ کشور در این مسابقات زورآزمایی می‌کنند. تیم ملی وزنه‌برداری ایران هم که با ۳ وزنه‌بردار در این مسابقات شرکت کرده است، برای اولین بار علی حسینی، قهرمان نوجوانان و جوانان آسیا و قهرمان جام باشگاههای آسیا را، در رده‌ی بزرگسالان در اختیار دارد.

برای ارزیابی تیم ملی وزنه‌برداری ایران در این مسابقات با حسین رضازاده که هنوز پس از چندسال دوری از صحنه‌های جهانی رکورددار جهان است و هم‌اکنون به عنوان مدیر تیم‌های ملی و سرمربی تیم ملی بزرگسالان در شهر گویانگ حضور دارد، گفت‌وگو کردم و از سطح مسابقات در این دوره پرسیدم:

هفتادوهفتمین دوره‌ی مسابقات جهانی است و سطح مسابقات هم خیلی بالاست و امروز هم که مسابقات دسته ۶۹ کیلو بود و آقای «سجاد بهروزی» هم دیروز وزنه زد که به مقام هشتمی رسید.

ایشان اگر آن رکوردهایی که کادر فنی انتخاب کرده‌اند، نائل به رسیدنش می‌‌شد و می‌توانست هم در حرکت یک ضرب و هم در حرکت دو ضرب آن‌ها را مهار کند، به مدال نقره یا برنز جهانی می‌رسید که متأسفانه به دلیل این‌که ایشان ۲۰ سال‌شان است و برای اولین بار بود که در مسابقات جهانی بزرگسالان شرکت می‌کردند، نتوانستند و به مقام هشتمی دنیا رسیدند.

البته ایشان بعد از مسابقات جهانی جوانان که چهارماهی هست از آن می‌گذرد، هفت کیلو بیشتر از رکودش زد.

البته ما برای جوانان‌مان برنامه‌ریزی کردیم که سال دیگر برای مسابقات جهانی و هم‌چنین بازی‌های آسیایی گوانجو انشاالله بتوانند برای کشور عزیزمان افتخار کسب کنند.

آقای رضازاده چند سالی هست که پس از بازنشستگی شما وزنه‌برداری ایران از مدال طلا در این وزن بی‌بهره مانده است. فکر می‌کنید که حضور علی حسینی در رده‌ی بزرگسالان بتواند این مدال را مجدداً برای تیم ملی کسب کند و هم‌چنین عنوان قوی‌ترین مرد جهان را در المپیک آینده به ایران برگرداند؟

بله، انشااله. روز جمعه هم مسابقات آقای اصغر ابراهیمی است در دسته ۹۴ کیلو که ایشان هم رقابت سنگینی دارد. حریف‌هایش روسیه است، آذربایجان، قزاقستان و لهستان است.

آقای ابراهیمی هم رکوردهای خوبی داشت. ولی متأسفانه یکی دو ماه در تمرینات کمی آسیب‌دیدگی کهنه‌ داشت که مانع تمرینات سنگین می‌شد. حالا انشااله آقای اصغر ابراهیمی روز جمعه به رقابت می‌پردازد و آقای سعید علی حسینی هم روز یکشنبه.

ایشان هفت هشت ماه تمرین کرده، زحمت کشیده، کادر فنی هم زحمت کشیده است و باتوجه به این‌که در این مسابقات او حریف‌هایی از کره‌، لیتوانی و حریف قوی‌ای از اوکراین دارد، امیدواریم بتواند رقابت خوبی داشته باشد و به مدال طلای این مسابقات دست پیدا کند.

حسین رضازداه می‌گوید رشته‌ی وزنه‌برداری رشته‌ی رکوردی است

در حال حاضر خیلی صحبت از حضور شما در کنار سعید علی حسینی است. کلاً شما چه شباهت‌ها و چه تفاوت‌هایی بین خودتان و آقای حسینی می‌بینید؟

ببینید، رشته‌ی وزنه‌برداری رشته‌ی رکوردی است و خب زمانی که آقای حسینی جوان بودند، من چندین سال در کنارش بودم، تا به امروز. در این مسابقات کادر فنی و خودم در کنارش هستیم و امیدواریم با روحیه‌ای که به او داده‌ایم و با انگیزه‌ی خوب، در صحنه آماده شود و رکوردهایی که ما انتخاب می‌کنیم را امیدواریم که بتواند بالای سر ببرد و برای کشور عزیزمان و مردم خوب‌مان افتخارآفرینی کند.

حتماً ایشان از لحاظ روحی خیلی تحت فشار هستند، با انتظاری که از ایشان می‌رود!

خب ایشان اولین‌بارشان است. من یکی دوبار هم برایتان گفتم، که مطبوعاتمان کمی انتظارات را بالا می‌برند. باید به قول معروف زیاد انتظار نداشته باشیم. ولی خب من خودم هستم، من خودم روحیه می‌دهم و امیدوارم بتواند روز مسابقات با روحیه‌ی خیلی خوب و بالا به مدال طلا دست پیدا کند.

با تجربه‌ای که خودتان دارید، این که بارها تحت این شرایط و فشار روحی قرار گرفتید، چه نصیحت‌هایی می‌توانید به ایشان بکنید که تحت تأثیر فشار، بر روحیه‌شان مسلط باشند؟

خب من قبل از مسابقات، چه قبل از این که از ایران بیاییم یا همین جا که هستیم، نکته‌های مهمی که خودم آن را تجربه‌ کرده‌ام در اختیارش می‌گذارم و نکات خیلی مهم را گوشزد می‌کنم و از لحاظ روحی هم من خودم روی او کار می‌کنم؛ چه در ایران که بودیم و چه این‌جا در کره که چهار ـ پنج روز به مسابقات مانده، دارم روی کارها و نکته‌های مهم از لحاظ روحی و روانی کار می‌کنم تا آماده شود و در روز مسابقه در شرایط خیلی خوب بهتر بتواند وزنه‌هایش را بزند.

آقای رضازاده احساس خودتان چه طور هست؟ الان که به این مسابقات می‌آیید و به هرحال این اتمسفر را می‌بینید، دلتان نمی‌خواهد که خودتان هم می‌توانستید وزنه بزنید؟

خب به قول معروف دل آدم می‌خواهد، ولی من حدوداً ۱۲ـ ۱۰ سال، آن وزنه‌ها و آن رکوردهایی که لازم بود زدم و خب الان آرزویم این است و باز هم دوست دارم، همان طور که گفتید، قوی‌ترین مرد دنیا از ایران باشد. چون این مدال خیلی مهم است و امیدوارم که بتوانیم این عنوان را کسب کنیم.

آخرین سوالی که از شما می‌کنم؛ با امید چند مدال در چه وزن‌هایی به این مسابقات آمده‌اید و فکر می‌کنید انتظاراتتان برآورده شود؟

ما سه وزنه‌بردار آوردیم و مسابقات جهانی است و چندین سال بود که کشور ما ایران یک مدال یا دو مدال می‌گرفت که خب بیشتر از این نباید انتظار باشد. و کادرفنی تیم ملی وزنه‌برداری با برنامه‌ریزی‌ای که کرده، چون رشته‌ی وزنه‌برداری رشته‌ی رکوردی است، ما انشاالله در مسابقات بازی‌های آسیایی و مسابقات ۲۰۱۰ یا ۲۰۱۱ به‌خصوص در المپیک لندن از یک مدال بیشتر خواهیم گرفت.

با برنامه‌ریزی که ما کردیم در این مسابقات جهانی هم سه وزنه‌بردار آورده‌ایم که آقای سجاد بهروزی، آقای اصغر ابراهیمی و آقای علی حسینی هستند و ما امیدواریم که بتوانیم در ۹۴ کیلو هم که رقابت داریم و در دسته فوق هم یک مدال بگیریم که خیلی خوب است.

تیم ملی وزنه‌برداری ایران، برای اولین بار سعید علی حسینی، قهرمان نوجوانان و جوانان آسیا و قهرمان جام باشگاه‌های آسیا را، در رده‌ی بزرگسالان در اختیار دارد

چرا فقط با سه ورزشکار آمده‌اید؟

خب مسابقات جهانی است و رکودها هم معلوم است. من قبل از اردوی اردبیل هم، چهارماه پیش، اعلام کردم که به وزنه‌برداران‌مان که حدوداً ۹ـ ۸ نفردر اردو بودند که رکودهایشان اگر جزو رده بندی ۱۰نفراول دنیا باشند، آن‌ها را اعزام خواهیم کرد که از میان آن‌ها سه وزنه‌بردار را آوردیم.

آقای سهراب مرادی با وجودی که خوب بودند به خاطر مشکل خروج سربازی داشتند که متأسفانه کارشان درست نشد. آقای بهزاد سلیمی هم در دسته‌ی فوق سنگین هم که خب ایشان هم رکوردهای خیلی خوبی زده بودند که متأسفانه ایشان هم یک ماه، ۲۰ روز مانده بود به مسابقات و این که بیایند کره، از ناحیه‌ی کمر آسیب‌ دیدند که ایشان هم نتوانستند.

ما پنج نفر را انتخاب کرده بودیم و خب در ورزش و رکورد آسیب‌دیدگی به‌وجود می‌آید و از این چیزها هست. ما اگر حالا هشت نفر هم می‌آوردیم، آن دسته های ۷۷ یا دسته های دیگرمان بهتر از مقام بیستم یا بیست و پنجم نمی‌آوردند و به آن‌ها هم گفتیم و اعلام کردیم که باید تمرین‌هایشان را ادامه بدهند و تمرین خوب کنند. مسابقه‌ی جهانی این‌جور هست؛ فقط باید مدال بگیرید.