«کشتی، نیازمند انقلاب»

ایران، در هفته‌ی گذشته برای نخستین‌ بار نایب قهرمان جهان در رشته‌ی کشتی فرنگی شد. به دنبال کسب مقام سومی جهان از سوی تیم ملی کشتی آزاد ایران در دانمارک حمید سوریان، فرنگی‌کار ایران در وزن ۵۵ کیلوگرم با دستیابی به مدال طلا قهرمان جهان شد و به همراه سه مدال برنز فرشاد علیزاده در ۷۴، حبیب‌الله اخلاقی در ۸۴ و امیرعلی اکبری در ۹۶ کیلوگرم، تیم ملی کشتی فرنگی ایران را برای اولین‌بار با ۳۹ امتیاز بر سکوی جهانی قرار داد.

برای بررسی این دوره از مسابقات و عملکرد تیم ملی ایران با ناصر نوربخش، مربی تیم ملی کشتی فرنگی گفت ‌و گو کردم و از او سؤال کردم که کسب مقام نایب قهرمانی تیم ملی کشتی فرنگی مدیون چه عواملی است؟

مهم‌ترین عامل موفقیت بچه‌های ما، برنامه‌ریزی خوبی بود که از آن اول طراحی شد و در چهارچوب آن برنامه‌ی کلی، تدارک تمریناتی علمی بود که به هرحال ما تلاش کردیم با توجه به علم روز دنیا و متدلوژی علم تغذیه آن را اجرا کنیم و بچه‌ها هم خب با توجه به این که ما در هر وزن دو یا سه نفر کشتی‌گیر خوب داشتیم، رقابت خوبی را در طول تمرینات داشتند و برای آماده ‌شدن به هم‌دیگر کمک‌های بسیار زیادی کردند.

از طرفی هم تدارکات مؤثری که داشتیم، چه از نظر امکانات که فدراسیون کشتی برای بچه‌ها در اردوهای تیم ملی تدارک دیده بود و چه شرکت مناسبی که ما در تورنمنت‌های بین‌المللی داشتیم؛ به اضافه‌ی آن نظم و انضباط و همکاری مناسب که بین کادر فنی وجود داشت، همه‌ی این‌ها ‌توانستند نقش مهمی را در موفقیت تیم داشته باشند.

به اضافه‌ی این‌ها خب مسائل زیاد دیگری هم بودند که یکی جوان بودن تیم ما بود که اکثر تیم بچه‌هایی بودند که برای اولین بار تیم ملی را تجربه کردند و انگیزه‌ی بالایی وجود داشت برای کسب مقام قهرمانی.

آقای نوربخش، فکر می‌کنید تدارکاتی که تیم ملی کشتی فرنگی ایران قبل از ورود به این مسابقات انجام داده بود، چه تفاوتی داشت با تدارکاتی که قبل از ورود به المپیک انجام داده بود؟

ببینید، متأسفانه در آن مسابقات و در اردوهای تیم ملی برای شرکت در مسابقات المپیک اساساً تمرینات، تمرینات اشتباهی بود. یعنی تمرینات عملی نبودند؛ چه از نظر حجم تمرین و چه از نظر شکلِ تمرین. سطح تمرینات هم مناسب، مطلوب و در حد و اندازه‌ی مسابقات المپیک نبود و عامل اصلی شکست تیم در درجه‌ی اول این بود.

کادر فنی که آن زمان فعالیت می‌کردند، روزهای آخر اختلافات گسترده‌ای داشتند؛ به شکلی که حتا به روزنامه‌ها هم کشانده شد و آن هم‌دلی و هم‌فکری که بین کادر فنی در این دوره بود، نسبت به دوره‌های قبل وجود نداشت. همه‌ی این‌ها متأسفانه عواملی است که از نظر روحی هم بچه‌ها آن شرایط مناسب و مطلوب را برای شرکت در مسابقات المپیک نداشتند.

آن عوامل منفیِِ آن دوره، در این دوره وجود نداشت. طبیعی این است که ما عواملی که باعث موفقیت یک تیم می‌شود، همه‌ی اینها را شناسایی بکنیم، تا بتوانیم این‌ها را فراهم کنیم. اگرچه ما حتا در این مرحله هم، با وجود این‌که بچه‌ها توانستند مقام مناسبی را به دست بیاورند؛ همه‌ی عوامل مثبت و مناسب را به شکل احسن فراهم نداشتیم. ولی در مجموع شاید ما نسبت به تیم‌های شرکت‌کننده‌ی دیگر شرایط بهتری داشتیم که بچه‌ها توانستند بهتر بازی کنند و نتیجه‌ بگیرند.

روی حمید سوریان در مورد گرفتن طلا حساب می‌شد؛ انتظارتان روی چه وزنی برآورده نشد؟

ما انتظار داشتیم که کشتی‌گیر ۱۲۰ کیلوی‌مان، حداقل مقام پنجم را به دست بیاورد و اگر ایشان حداقل پنجم می‌شد، تیم ما عوض می‌شد. ایشان می‌توانستند برای تیم امتیاز بیاورند و شرایط تیم عوض بشود. ایشان اما به‌هرحال یک کشتی‌گیر با تجربه است و حدود ۹ـ ۸ سال عوض تیم ملی بوده و زمانی هم کاپیتان تیم بودند. ایشان به آن شکلی که ما انتظار داشتیم متأسفانه نتوانستند انتظار ما را برآورده کنند.

ولی بقیه‌ی بچه‌ها، به همان حد و اندازه با بدشانسی‌هایی هم که بعضی‌هاشان داشتند، ظاهر شدند. شاید اگر آن شرایطی که برای تیم ترکیه به‌وجود آمد که شانس خوبی آوردند و جایگاه‌شان عوض شد؛ اگر برای ما به‌وجود می‌آمد، شرایط ما با اختلاف خیلی بیشتری عوض می‌شد. ولی خب بچه‌ها قرعه‌های زیاد مناسبی را نیاوردند و در عین حال گفتم که پنج‌تا از کشتی‌گیران‌مان برای اولین بار بود که تیم ملی را تجربه می‌کردند.

به‌هرحال نه تنها جبران المپیک را کردید، نتیجه‌ای که به‌دست آوردید، از کشتی آزاد هم بهتر بود و برای اولین بار است که نایب قهرمان جهان می‌شوید.

بله. ما الان برای اولین‌بار رسیدیم به این جایگاه بر سکوی قهرمانی. و هیچ‌وقت تیم ایران حتا سوم هم نشده بود اما تدارکات و امکانات و شرایطی که برای ما و تیم آزاد بوجود آوردند، مطابق برنامه‌های کلی و کلان فدراسیون کشتی؛ تقریباً یکسان بود، ولی این نشان داد که برنامه‌ریزی تمرینی ما و نوع تمریناتی که ما انجام دادیم، بهتر بوده که بچه‌هامان توانستند نتایج بهتری بگیرند.

یک سؤال هم بپرسم در مورد تفاوتی که بین تیم کشتی فرنگی و تیم کشتی آزاد وجود دارد. در سالهای اخیر کشتی فرنگی پیشرفت کرده است، در حالی که کشتی آزاد کمی پسرفت کرده است و هنوز هم به آن جایگاهی که شایستگی‌اش را دارد نرسیده است. دلیل‌اش چیست به نظر شما؟

اگر بررسی کنید، الان در سطح کشور، کمیت کشتی آزاد شاید ۱۰ برابر کشتی فرنگی باشد. یعنی شما به هر شهری که بروید، حداقل یک سالن تمرینی کشتی آزاد وجود دارد. در صورتی که در کشتی فرنگی محدودیت زیادی هست و فقط سه یا باشگاه در چند شهر محدود است که تمرینات تخصصی فرنگی را انجام می‌دهند.

این است که ما از نظر کمیت در مضیقه هستیم در رشته‌ی فرنگی. ولی با این وجود کیفیت کاری فرنگی‌کارها به خصوص زحمات و تلاش و رعایت اصول علمی تمرینات در رشته‌ی فرنگی، به‌وسیله‌ی مربیان رشته‌ی فرنگی به مراتب بهتر از آزاد است. جامعه‌ای که الان کشتی آزاد را هدایت می‌کند، را حداقل در سطح کشور، اگر بخواهیم، از نظر سطح علمی، از نظر مراتب تحصیلی، از نظر بار سنگین و تکنیکی این رشته، مقایسه بکنیم با کشتی فرنگی، متوجه می‌شویم که تفاوتهایی وجود دارد؛ اکثر بچه‌های فرنگی الان دیگر مثل قدیم نیستند. اکثراً تحصیلات دانشگاهی دارند، اکثراً از نظر متدولوژی تمرین سعی می‌کنند با توجه به علم روز دنیا تمرینات کاملاً علمی را انجام بدهند و همین عوامل باعث شده است که کیفیت کاری کشتی فرنگی در سطح کشور با وجود کمیت بسیار قلیلی که دارد، بالاتر ازکشتی آزاد باشد.

چون من خودم یکی از مدرسین این رشته هستم؛ همیشه این را در جلسات مطرح می‌کنم که ما نیازمند به یک انقلاب علمی در سطح کشور هستیم؛ به‌خصوص این انقلاب علمی می‌بایست بیشتر در کشتی آزاد اتفاق بیفتد، چرا که این رشته گستردگی بیشتری دارد.