Dec 2008


گفت و گوی پاریس ریویو با هارولد پینتر، نمایشنامه‌نویس فقید انگلیسی:
هارولد پینتر: نمایشنامه‌نویسی، برهنه‌ترین نوع نوشتن است

هارولد پینتر که امروز بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت، ۱۰ اکتبر سال ۱۹۳۰ در شرق لندن متولد شد. او در سال ۲۰۰۴، به‌خاطر مجموعه‌ای از اشعارش که در آن‌ جنگ عراق را به نقد کشیده بود، جایزه‌ی شعر دیوید کوهن را دریافت کرد. یک‌ سال بعد، در سال ۲۰۰۵، جایزه‌ی نوبل ادبیات به هارولد پینتر تعلق گرفت. در زمان حیات پینتر، مصاحبه‌های زیادی از او منتشر شد. اما گفت و گوی او با مجله‌ی معتبر پاریس ریویو که در سال ۱۹۶۶ منتشر شد، یکی از خواندنی‌ترین آن‌هاست. ترجمه‌ی این مصاحبه مفصل را با اندکی تلخیص بخوانید.



نگاهی به فیلم «‌یکشنبه غم‌انگیز»، ساخته‌ی رالف شوبل
به فرشته‌ها بگو مرا تنها بگذارند، در یکشنبه غم‌انگیز

در سال ۱۹۳۳ یک آهنگساز مجارستانی، با تنها آهنگی که برای محبوب از دست رفته‌اش ساخت، ‌در تمام اروپا به شهرت رسید. اما بخش مهم ماجرا چیز دیگری بود. صدها نفر در گوشه و کنار دنیا، پس از شنیدن آهنگ «یکشنبه غم‌انگیز» دست به خودکشی زدند. موضوع اصلی فیلم «یکشنبه غم‌انگیز» به کارگردانی رالف شوبل، این آهنگ مشهور است که بر اساس رمانی نوشته‌ی نیک بارکو‌ ساخته شده است. فیلم «‌یکشنبه غم‌انگیز» از ابتدا تا انتها سرشار از تعلیق‌های متنوع است. طنین دل‌نشین ملودی یکشنبه غم‌انگیز و بازآفرینی بخش مهمی از تاریخ اروپا در قالب داستانی چند لایه، فیلم «‌یکشنبه غم‌انگیز» را به فیلمی تماشایی تبدیل می‌کند.



پنچرگیری هنرمندانه‌ی این زندگی نکبتی

اهمیت داستان‌های حامد حبیبی این است که اگرچه قصد دارد داستان‌هایی بنویسد که به راحتی خوانده شوند؛ اما برای تحقق جذابیت داستان‌ها، به ورطه سانتی‌مانتالیسم نمی‌لغزد. او از سوگواری‌های کلیشه‌ای داستان‌های متوسطی که درباره‌ی مصائب جهان مدرن نوشته می‌شود هم، اجتناب می‌کند. حبیبی در داستان‌های مجموعه‌ی اخیرش، بیش از هر چیز به قصه‌گویی اهمیت داده و داستان‌های او اگرچه در فضای متفاوتی روایت می‌شوند، اما همگی قصه‌های جذابی دارند. چند داستان این مجموعه، فضای گروتسکی دارند. شخصیت‌های این داستان‌ها به یک‌باره وارد فضای عجیب و غریبی می‌شوند که انتظارش را ندارند.



هلن میرن: از تلفن و هواپیما می‌ترسم

هلن میرن، بازیگر برجسته انگلیسی که جایزه اسکار را هم دریافت کرده، در سال ۱۹۴۵ در لندن به دنیا آمد و در اسکس بزرگ شد. او کارش را با تاتر ملی جوانان آغاز کرد و پس از آن به آراس سی و کمپانی تاتر پیتربروک پیوست. میرن در سال ۲۰۰۶ به خاطر بازی در فیلم «ملکه» به کارگردانی استفن فریرز، جایزه‌ی اسکار بهترین بازیگر زن را گرفت. هم‌چنین میرن یکی از سه بازیگری است که توانسته دوبار برنده جایزه گلدن‌گلاب شود. او در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ برای بازی در فیلم‌های ملکه الیزابت اول و ملکه الیزابت دوم، به این افتخار دست پیدا کرد. گفته می‌شود که هلن میرن از پذیرش نشان سلطنتی بریتانیا خودداری کرده است.



نگاهی به فیلم«مجموعه‌ی دروغ‌ها»، ساخته‌ی ریدلی اسکات
«سلام علیکم» با لهجه لئونارد دی‌کاپریو

«مجموعه‌ی دروغ‌ها» برای ما ایرانی‌ها، چیزی فراتر از یک فیلم، یک اتفاق مهم در تاریخ سینمای ایران محسوب می‌شود. بازی یک بازیگر زن ایرانی در یک فیلم هالیوودی، آن‌قدر اتفاق مهمی هست که نقل محافل ادبی هنری باشد و حتا پای مدیران عالی رتبه‌ی اجرایی کشور را هم به ماجرا باز کند. با تاکید بر این‌که صرف حضور پر رنگ گلشیفته‌ فراهانی در یک فیلم هالیوودی، اتفاق بسیار خوشایندی برای سینمای ایران است، سعی می‌کنم در این مطلب به نقد فیلم «مجموعه‌ی دروغ‌ها» بپردازم.



فیلیپ گلس: وقت زیادی نداریم

موسیقی فیلمِ «ساعت‌ها» تنها یکی از شاهکارهای فلیپ گلس، آهنگساز مشهور آمریکایی است. او که یکی از سرآمدان موسیقی مینی‌مالیستی دنیاست، موسیقی فیلم‌هایی چون ترومن شو، زندگی بدون توازن و کاندون را هم ساخته و سه بار کاندیدای دریافت جایزه اسکار شده است. گلس، یکی از بهترین موزیسین‌های جهان در نیمه‌ی دوم قرن بیستم است. او موسیقی مجلسی، موسیقی فیلم و اپرا می‌سازد. «جعبه‌ی موسیقی گلس»، بازآفرینی ده آلبوم از او به تازگی منتشر شده است. گلس در گفت و گو با گاردین، پاسخ‌هایی کوتاه به سوالات خبرنگار این نشریه داده است.