دست در دست

پدرم کمونیست بود؛ ولی من نه چندان

رضا علامه‌زاده: در کنسرت پدرو لوئیس فرر، یک خواننده معترض کوبایی وقتی مطلع ترانه با این مضمون که «پدرم کمونیست بود ولی من نه چندان، ولی من نه چندان» از دهان خواننده بیرون زد سالن به تمامی به پا خاست و احساسش را به این ترانه بدین‌گونه بیرون ریخت. یک گروه جوان موسیقی با نام «موندا دورا» که امروزه در کوبا شهرت و محبوبیتی کم‌نظیر دارند اخیراً آلبومی انتشار داده‌اند که به‌خاطر یکی از ترانه‌های این آلبوم، برای مدتی مورد غضب حکومت قرار گرفت.

هنرمندان کوبایی در هاوانا جمع می‌شوند

رضا علامه‌زاده: ری کودر، گیتاریست معروف گروه رولینگ استون، وقتی همه‌ی هنرمندان پیش از انقلاب کوبا را در هاوانا به دور خود گرد می‌آورد، از اومارا پورتو اوندو هم دعوت می‌کند تا به آن‌ها بپیوندد. این گروه تازه، اغلب ترانه‌های قدیمی را بازسازی و بازخوانی می‌کنند. هم چنین ری کودر با ویم وندرس نامی‌ترین سینماگر زنده‌ی آلمانی در فیلم معروف او «پاریس تگزاس» به عنوان سازنده‌ی موسیقی فیلم همکاری داشته است.

ملکه‌ی موسیقی کوبا از اشک سیاه می‌خواند

رضا علامه‌زاده: «اومارا پورتو اوندو» در سن ۷۸ سالگی هم‌چنان ملکه‌ی موسیقی کوبا نامیده می‌شود. او بر خلاف بسیاری از هنرمندان هم‌دوره‌‌اش در پیش از انقلاب کوبا، پس از انقلاب هرگز فعالیت هنری‌اش متوقف نشد و کنسرت‌هایش در داخل و به‌ویژه خارج از کوبا همواره هواداران بی‌شماری داشت. او حتی با نامدارترین خوانندگان جهان هم‌چون نات کینگ کول و ادیت پیاف کنسرت‌های مشترک برگزار کرد.

در خیابان‌های هاوانا چه خواهید شنید؟

رضا علامه‌زاده: در اصلی‌ترین خیابان هاوانای کهنه که مرکزی‌ترین محله‌ی هاواناست، نوای موسیقی در تمام روز و شب قطع نمی‌شود. در همین محله و در حوالی هتل‌ها و کافه‌ها و رستوران‌هایی که جفت هم قرار گرفته‌اند، فاحشه‌های جوان به دنبال توریستی شهوت‌ران، جیب‌برها به دنبال مسافری بی‌حواس، و موادفروشان به دنبال معتادی خمارند. به همه‌ی این‌ها گروه‌های موسیقی کوچک چهار پنج نفره را نیز بیفزایید که هر کدام با یکی از رستوران‌ها و کافه‌ها و هتل‌های هاوانای کهنه قرارداد دارند و تصویر این قدیمی‌ترین محله هاوانا را با ضرب موسیقی‌شان کامل می‌کنند.

شعری برای هاوانا

رضا علامه‌زاده: در دومین قسمت از مجموعه‌ی «دست در دست» که با هم با شعر و موسیقی کوبایی هم‌نوا می‌شویم، این بار به سراغ ترانه‌های خوانندگان کوبا می‌رویم که برای هاوانا و از عشق خوانده‌اند. نخست از کارلوس بالرا می‌گویم که با ظرافتی کم‌نظیر در ترانه‌ای با عنوان زیبای «هاوانایم کن»، از خودش و هاوانا حرف می‌زند و سپس به سراغ رجسته‌ترین چهره‌ی این جنبش یعنی پابلو میلانس خواهم رفت.

هم‌نوا با شعر و موسیقی کوبایی

رضا علامه‌زاده: در مجموعه‌‌ی شش قسمتی «دست در دست» که گشت و گذاری است شاد و گاهی هم غمگین در موسیقی کوبا، دست در دست شما همنوا می‌شنویم با شعر و موسیقی کوبایی. با نوای عاشقانه‌ی «می‌بخشمت» با صدای «نوئل نیکولا» ترانه‌سرا، آهنگ‌ساز و خواننده‌ی فقید کوبایی، که همین سه سال پیش در اثر بیماری سرطان در هاوانا در گذشت، آغاز می‌کنم.