Jul 2010

«آرانخوئز»؛ اثری افسانه‌ای برای گیتار و ارکستر

زمانه: محبوبیت «آرانخوئز» حتی برای آهنگساز آن هم قابل پیش‌بینی نبود. اثری که برای نخستین‌بار در ۱۹۴۰ در بارسلون اجرا شد به سرعت از مرزهای اسپانیا گذشت و در چهار گوشه‌ی دنیا دوستداران بی‌شماری یافت. علاوه بر اجراهای پی ‌در پی آن با گیتار و ارکستر، خوانندگان بسیاری نیز با الهام از آن، ترانه‌هایی اجرا کردند؛ از ریچارد آنتونی در فرانسه تا فیروز در لبنان.

مینیاتوری شنیدنی در برابر گوش ما

محمود خوشنام: برنامه‌ی «گل‌ها»، حاصل کار گروهی شاعران، آهنگسازان و نوازندگان برجسته‌ای بوده است که شمار بسیاری از آنها چشم از جهان پوشیده‌اند. اگر این هنرمندان نبودند، کوشش‌های داود پیرنیا و دیگر مسئولان برنامه به‌جایی نمی‌رسید. بار اصلی و محتوایی نخستین‌ برنامه‌ها را تکنوازان کمال‌یافته‌ای چون لطف‌الله مجد، احمد عبادی، ابوالحسن صبا و حسن کسایی بر دوش داشتند و موفقیت آنها پای نوازندگان دیگر را نیز به این برنامه بازکرد.

گل سرسبد برنامه‌ی «گل‌ها»

محمود خوشنام: این‌بار در گشت‌وگذار خود در برنامه‌ی «گل‌ها»، به دیدار زنی می‌رویم که باید او را گل سرسبد این برنامه به‌شمار آورد. او با صدای لطیف و شیوه‌های ویژه‌‌ی اجرایی، فضای کم و بیش مردانه‌ی «گل‌ها» را شکست و رنگ‌وبویی تازه و دلپذیر به آن بخشید. «مرضیه»، گمان می‌کنم نخستین زنی است که به برنامه‌ی «گل‌ها» راه یافته و در کوتاه‌مدت جاذبه‌ی آن را دو چندان کرده است.

مرتضی محجوبی و نوای مینیاتوری

ابوالحسن صبا، آموزگار بزرگ موسیقی، اگرچه در نخستین برنامه‏های «گل‌ها» شرکت داشت، ولی عمرش دوام نیاورد و یکی‌دوسالی پس از آغاز کار آن، به سرای باقی شتافت. پس از او باید از زمره‏ی نخستین‏ها، از احمد عبادی، حسین تهرانی، لطف‏الله مجد، رضا ورزنده، حسن کسایی و مرتضی محجوبی یاد کرد. در این میان، محجوبی از این بابت مقام برتر پیدا می‏کند که علاوه بر شیوه‏ی مخملی پیانونوازی، ذوق و قریحه‏‏ای غریب در آهنگسازی سنتی داشت.