Jul 2008

ملکه‌ی موسیقی کوبا از اشک سیاه می‌خواند

رضا علامه‌زاده: «اومارا پورتو اوندو» در سن ۷۸ سالگی هم‌چنان ملکه‌ی موسیقی کوبا نامیده می‌شود. او بر خلاف بسیاری از هنرمندان هم‌دوره‌‌اش در پیش از انقلاب کوبا، پس از انقلاب هرگز فعالیت هنری‌اش متوقف نشد و کنسرت‌هایش در داخل و به‌ویژه خارج از کوبا همواره هواداران بی‌شماری داشت. او حتی با نامدارترین خوانندگان جهان هم‌چون نات کینگ کول و ادیت پیاف کنسرت‌های مشترک برگزار کرد.

در خیابان‌های هاوانا چه خواهید شنید؟

رضا علامه‌زاده: در اصلی‌ترین خیابان هاوانای کهنه که مرکزی‌ترین محله‌ی هاواناست، نوای موسیقی در تمام روز و شب قطع نمی‌شود. در همین محله و در حوالی هتل‌ها و کافه‌ها و رستوران‌هایی که جفت هم قرار گرفته‌اند، فاحشه‌های جوان به دنبال توریستی شهوت‌ران، جیب‌برها به دنبال مسافری بی‌حواس، و موادفروشان به دنبال معتادی خمارند. به همه‌ی این‌ها گروه‌های موسیقی کوچک چهار پنج نفره را نیز بیفزایید که هر کدام با یکی از رستوران‌ها و کافه‌ها و هتل‌های هاوانای کهنه قرارداد دارند و تصویر این قدیمی‌ترین محله هاوانا را با ضرب موسیقی‌شان کامل می‌کنند.

شعری برای هاوانا

رضا علامه‌زاده: در دومین قسمت از مجموعه‌ی «دست در دست» که با هم با شعر و موسیقی کوبایی هم‌نوا می‌شویم، این بار به سراغ ترانه‌های خوانندگان کوبا می‌رویم که برای هاوانا و از عشق خوانده‌اند. نخست از کارلوس بالرا می‌گویم که با ظرافتی کم‌نظیر در ترانه‌ای با عنوان زیبای «هاوانایم کن»، از خودش و هاوانا حرف می‌زند و سپس به سراغ رجسته‌ترین چهره‌ی این جنبش یعنی پابلو میلانس خواهم رفت.

هم‌نوا با شعر و موسیقی کوبایی

رضا علامه‌زاده: در مجموعه‌‌ی شش قسمتی «دست در دست» که گشت و گذاری است شاد و گاهی هم غمگین در موسیقی کوبا، دست در دست شما همنوا می‌شنویم با شعر و موسیقی کوبایی. با نوای عاشقانه‌ی «می‌بخشمت» با صدای «نوئل نیکولا» ترانه‌سرا، آهنگ‌ساز و خواننده‌ی فقید کوبایی، که همین سه سال پیش در اثر بیماری سرطان در هاوانا در گذشت، آغاز می‌کنم.

شجریان: بزرگان‌مان را برای خودمان نگه داریم

ساغر رفیعی: ۲۰ هزار نفر از علاقمندان موسیقی سنتی در کنسرت تابستانه محمدرضا شجریان شرکت کردند. این کنسرت یک هفته‌ای که حواشی بسیاری را هم با خود به‌همراه داشت، در آخرین شب اجرا در تالار سه هزار نفری وزارت کشور به پایان رسید.