Nov 2008

مرتضی احمدی: اگر بمیرم، کسی نیست روحوضی بخواند

نمایش‌هایی چون روحوضی‌، نقالی‌، شبیه‌سازی و... همواره در طول تاریخ ایران سابقه داشته و تأثیرات خود را بر جا گذاشته‌اند‌. مرتضی احمدی درباره نمایش روحوضی می‌گوید: «هنرهای روحوضی‌، پیش‌پرده و کوچه‌باغی‌ها متعلق به تهران است. اگر در شهرستان دیگری اجرا می‌شود از تهران گرفته‌اند، با ذوق و سلیقه‌ی محلی خودشان تغییراتی داده‌اند و اجرا می‌کنند. هرکسی که می‌خواهد این‌ها را بخواند، باید صدای خوبی داشته باشد، بچه‌ی جنوب شهر تهران باشد، فرهنگ تهران را بشناسد و بداند فرهنگ تهران چیست

منوچهر احترامی: خودم هم از حسنی محروم هستم

مینو صابری: یکی از مشهور‌ترین کتاب‌هایی که در زمینه‌ی ادبیات کودکان نوشته شده کتاب «حسنی نگو یه دسته گل‌» است که سال‌هاست نه از یادها می‌رود و نه کهنه می‌شود. شاید بتوان گفت جرقه‌ی‌ شوق به مطالعه جوانان امروز و کودکان دهه شصت، از خواندن همین کتاب زده شده است. منوچهر احترامی، خالق این کتاب می‌گوید: «از دیدگاه رسمی تا سال‌ها این کتاب مطرود بود و برای این نوع کار خیلی ناسزا شنیدیم. وزارت ارشاد می‌گفت این کتاب به درد نمی‌خورد و اصلاً نمی‌شود آن‌ را خواند».

قتل‌عام درختان کهنسال به بهانه خرافه‌پرستی‬

در روزهای اخیر، دستور قطع درختان کهنسال از سوی حجت‌الاسلام میرحسینی اشکوری، مدير كل اوقاف و امور خيريه استان گيلان صادر و دلیل این تصمیم، مبارزه با خرافه‌پرستی عنوان شده است. درختان کهنسالی که برخی از مردم بنا به اعتقادات دیرینه‌شان به این درختان دخیل می‌بندند و حاجت می‌طلبند به عنوان عامل اصلی خرافه‌پرستی محکوم به مرگ شدند. در این راستا با مهندس محمد درویش گفت و گو کرده‌ام.