«به این شوها زیاد اعتماد ندارم»

بامداد اسماعیلی

مهرزاد مرعشی، جوان ۲۹ ساله‌ای است که در شو «سوپر استار» آلمان شرکت کرده و در حال حاضر به فینال نزدیک می‌شود؛ خواننده‌ای بااستعداد که از کودکی به این هنر علاقه‌مند بوده است.

پس از هر رأی‌گیری مشخص می‌شود که کدامیک از این هنرمندان می‌توانند به مرحله‌ی بعدی برسند و کسی که کمتر از دیگران رأی آورده باشد حذف می‌شود. بعد از شو هفته‌ی پیش که در شهر کلن آلمان برگزار شد فرصتی دست داد که با مهرزاد گفت‌وگویی داشته باشیم.

مهرزاد مرعشی

مهرزاد جان، از کی شروع به خوانندگی کردی؟

من ۱۶ سال است موسیقی می‌خوانم. اول شروع کردم به خواندن در یک گروه کُر. آهنگ‌های کلیسایی می‌خواندم، مسلمان هستم ولی آهنگ‌های مسیحی قشنگ بود و ما هم می‌خواندیم.

حالا چرا موسیقی کلیسایی؟

از طریق مدرسه‌مان بود. ۹۹ نفر بودند که من نیز یکی از آن ۹۹ نفر بودم. آن موقع ۱۳ سالم بود. معلمم گفت از طنین صدات خوشم می‌آید. تو بیا در گروه کُر آواز بخوان. پرسیدم من آواز بخوانم؟ کمی خجالتی بودم. آمدم جلو، خواندم و دیدم همه خوششان آمد. بعد خودم هم از خوانندگی خوشم آمد. تا آن موقع هنوز نمی‌دانستم استعداد خوانندگی دارم.

مهرزاد در سن پنج سالگی با خانواده‌اش از ایران به آلمان آمد و اکنون نزدیک به ۲۴ سال است که در شهر هامبورگ زندگی می کند. در همین شهر با دوستان هم‌مدرسه‌ای خود گروهی تشکیل داد که حدود هشت سال فعال بود.

اسم گروه‌مان «ریلایز» بود و ترانه‌های آلمانی می‌خواندیم. گروه خوبی بود. یعنی هر جا کنسرت می‌گذاشتیم مردم حال می‌کردند. ولی یک‌ دفعه یکی از اعضاء گروه گفت من نمی‌خواهم توی گروه‌ باشم. بیرون رفت و ما نیز جدا شدیم. در این هشت سال هر روز با هم بودیم. بعد که رفیق‌مان از ما جدا شدیم، دیدیم چیزی در گروه کم است. فرشاد رفت دنبال کار و من هم به دانشگاه رفتم و موسیقی خواندم. بعد سعی کردم یک‌جوری روی پای خودم بایستم.

پس از این کار مقدماتی، مهرزاد مرعشی با گروهی به نام «وایت کینگز» آهنگی با نام «شی ایز لایک د ویند» ضبط کرد که برایش موفقیت‌آمیز بود.

در اصل «وایت کینگز» آهنگ من را دزدیدند. من اول شروع کردم با آنها آهنگ ضبط کنم و قراردادی با آنها بستم، می‌خواستند پولم را بالا بکشند. فهمیدم و گفتم با شما کار نمی‌کنم. بعد از من کس دیگری را آوردند که داستانش طولانی است.

فکر می‌کردی به اینجا برسی؟

هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم یک خارجی بتواند این‌قدر بالا بیاید. همیشه این شو را می‌دیدم، اما هیچوقت ندیده بودم که یک خارجی این‌قدر بالا بیاید و شانس داشته باشد. اما انگار این دفعه کلاً خارجی‌ها زیاد هستند. گفته‌اند آلمانی کافی است و دنبال خارجی می‌گردند.

رئیس این ژوری، دیتا بولن که قبلاً خواننده‌ی گروه «مدرن‌تاکینگ» بوده، آدم سخت‌گیری است و می‌گویند کار کردن با او سخت است. نظر تو چیست؟

راستش را بگویم از روز اول تا الان به من فقط حرف‌های خوب و تشویق‌آمیزی گفته. به نظرم اگر به کسی گیر بدهد، حتماً دلیلی دارد. یا این شخص بد خوانده‌ یا مثل سیخ روی صحنه ایستاده‌. یعنی واقعاً آدم روی صحنه که می‌ایستد باید از صحنه استفاده کند. باید با همه‌چیز بازی کند تا اینها حس کنند واقعاً تو استار هستی. نباید بترسی و خودت را پشت میکروفن قایم کنی.

هر هفته جزو تماشاگران شوی سوپر استار اعضاء خانواده و دوستان این خوانندگان نیز در استودیو حضور دارند و هنرمند مورد علاقه‌شان را تشویق می‌کنند. طرفداران مهرزاد و پدر و مادر وی حدوداً ۳۵ نفر هستند. آنها هر شنبه با اتوبوس از هامبورگ به کلن می‌آیند. پدر مهرزاد، محمد مرعشی به ما گفت:

حدوداً پنج ساعت در راه هستیم. البته بستگی دارد به آب و هوا. پنج ساعت هم برمی‌گردیم. یعنی اگر ساعت ده و نیم صبح از هامبورگ حرکت ‌کنیم، صبح از هفت به بعد به هامبورگ می‌رسیم. مسلماً خوشحالم از اینکه پسرم تا این لحظه به هر آنچه که دوست داشته رسیده و به جایی رسیده که امروز دیگر طرفدارانِ خاص حودش را دارد.

الآن از ۱۰ نفر هفت‌ نفر باقی مانده‌اند. شماها روی سن همه با هم خوب هستید، دوست هستید و شوخی می کنید. پشت سن با هم چطورید؟

پشت سن نیز همه با هم خوب هستیم. اما کم کم رقابت بیشتر می‌شود. داریم به مرحله‌ی نهایی نزدیک‌تر می‌شویم. ترس‌مان هم بیشتر می‌شود. هر کس از خودش می‌پرسد که چه کار کند که در تلویزیون، رادیو و روزنامه بیشتر مطرح بشود. حضور در رسانه‌ها برای آخر هفته مهم است. در طول هفته هر چه بیشتر تلاش کنی، مردم بیشتر تو را می‌شناسند و بیشتر به خاطر تو زنگ می‌زنند.

چند فرزند داری الان؟

یک پسر، آقا شاهین. میرشاهین هم هست. سید است.

آقا شاهین چند ماهه است؟

سه ماه دارد.

زیاد نمی‌توانی ببینی‌اش درست است؟

هر آخرهفته، شنبه‌ها چند دقیقه‌ای می‌بینمش. خیلی سخت است. فقط به خاطر او اینکار را می‌کنم وگرنه هیچوقت اینجا نمی‌آمدم و سعی می کردم روی پای خودم بایستم. راستش، به این شوها زیاد اعتماد ندارم. اما پیش خودم فکر کردم، حالا که صاحب پسری شدم، آن را به فال نیک بگیرم. شانس است دیگر. یا می‌بری یا از دور رقابت می‌افتی بیرون.

زندگی‌ات چه تغییرِی کرده؟ به خیابان یا بیرون که می‌روی، مردم با دیدن تو چه واکنشی نشان می‌دهند؟

دیگر نمی‌توانم مثل قبل همین‌جوری بیرون بروم. هر جا بروم زود دورم جمع می‌شوند و می‌خواهند با من عکس بگیرند. من هم دوست دارم. بدم نمی‌آید. ولی فعلاً می‌خواهم سعی کنم، روی کارم متمرکز باشم و زیاد بیرون نروم. چون هرچه آدم بیشتر برود بیرون - مثلاً اگر هر شب برود دیسکو - هدفش را بیشتر فراموش می‌کند. نمی‌خواهم هدفم را فراموش کنم.

می‌دانیم خارجی خیلی قشنگ می‌خوانی، فارسی چطور؟

فارسی‌ام بد نیست، اما آنقدر‌هم خوب نیست. زیاد فارسی نخوانده‌ام. در خانه یا جشن‌های فامیلی به فارسی می‌خوانم. ولی درین حد نیست که کنسرت بگذارم. اما خدا را چه دیدی، شاید یک وقتی آلبوم ایرانی هم منتشر کردم.

فکر می‌کنی شانس داری تا کجا برسی؟

امیدوارم به فینال برسم و آن موقع دیگر مدام مردم زنگ می‌زنند. ما ۱۳۰ هزار‌تا ایرانی در آلمان داریم اگر هرکس یک بار زنگ بزند فکر می‌کنم کافی است.