May 2007

طنينِ باشکوهِ شش‌مقام

در تاجيکستان همه‌ساله در دوازدهم ماه مه (22 ارديبهشت) جشن شش‌مقام را برگزار می‌کنند. تاجيک‌ها بر اين باورند که باربد مروزی، خنياگر معروف دربار شاهان ساسانی، بنيانگذار سيستم موسيقی فارسی و تاجيکی است و شش‌مقام ميراث بی‌نظيری است که توسط مکتب خودجوش هنری موسوم به سلسله‌ی استاد و شاگردی تا زمان ما بدون تغيير رسيده است.

کتابی روسی درباره موسیقی ایرانی

آگاهی موسیقی‌دانان ایرانی از نوشته‌های روسی درباره موسیقی ایران بسیار ناچیز است. یکی از دلایل، شاید عدم آشنایی با این زبان باشد. از کتاب‌های مهم چاپ شده درباره موسیقی ایرانی در شوروی سابق باید به «سنت‌های کلاسیک موسیقی ایرانی» اثر ویکتور وینوگرادوف اشاره کرد. بابک آرش‌تبار، آهنگساز ایرانی مقیم برلین که خود سالها در باکو و مینسک به تحصیل موسیقی مشغول بوده نقدی بر این کتاب نوشته است.

ازبکستان سرزمین عشق است نه مخالفت

موسیقی نوین پاپ در ازبکستان هنوز در همان سطح موضوع‌های معصومانه عشق وصل و جدايی و زن تنها و مادر تنها و از این قبیل باقی مانده است. منظورم این است که کمتر و یا شاید هیج ترانه‌ای در این ده سال آخیر پیدا نمی‌‌کنید که در موضوع اجتماعی و یا سیاسی سروده شده باشد.

خلاقيت در چارچوب

"شب‌های بخارا" این‌بار رنگ و بوی دیگری داشت. شبی که به پاس عمری تلاش و فعالیت هنری فردی برگزار شد که به گفته‌ی دوستداران و شاگردان وی، یکی از تأثیرگذارترین موسیقی‌دانان و آهنگسازان کشور است: مهندس همایون خرم.

استقبال از هنرمندان ایرانی در فستیوال «امداترا» سوئيس

پوستر امسال فستیوال جهانی موسیقی «امداترا» به عکس عباس بختیاری، استاد دف، اختصاص داشت و بسیاری از مطبوعات سوئیس با درج مطالب و عکس کار او را ستودند.

رستاک و الهام گرفتن از موسیقی بومی ایران

موسیقی محلی، به عنوان بخش قابل توجهی از فرهنگ اقوام ایرانی، موضوعی بکر و جذاب برای رویکردهای مختلف است. این موسیقی که تا چند دهه‌ی پیش در محاق فراموشی تاریخی به سر می‌برد، اینک به لطف و مدد عده‌ای موسیقیدان که تحت عنوان گروهی به‌نام «رستاک» گرد هم آمده‌اند، وجوه گوناگونی یافته است.

شب همایون خرم

سی‌وسومین شب از شب‌های بخارا، مناسبت آغاز شصتمین سال فعالیت هنری استاد همایون خرم، به وی اختصاص یافته است. در این مراسم، قطعاتی از آثار استاد با ویلن و پیانو نواخته شده و فیلم مستندی نیز از زندگی او به نمایش در می‌آید.

تجربه‌ای نادر در حضور پری زنگنه

برنامه‌ی موسیقی ملل: پری زنگنه را دیشب، برای اولین بار، در «دِن هاخ» يا همان «لاهه» دیدم. او در نگاه اول مرا به یاد آنا آخماتوا انداخت که حتما عکس مشهور او را دیده‌اید. همان چهره و حالت اشرافی و همان حرکات ممتاز کلاسیک و در عین حال بسیار فروتنانه.