| خانه > آهنگ زمانه > موسیقی ایرانی > هفدهمین سالروز درگذشت هایده | |||
هفدهمین سالروز درگذشت هایدهپژمان اکبرزادهpejman.akbarzadeh@gmail.comدریافت فایل صوتی از ۳۰ دی ۱۳۶۸ و خاموشی آوازخوان پرآوازه ایرانیان، هایده، هفده سال گذشت اما ترانه‌های او چنان در میان مردم است که کمتر کسی گذشت این سالیان از درگذشت نابهنگام او را باور دارد.
حجم تولید ترانه‌ها چه در داخل و چه در برون مرز، شگفت آور شده و امکانات اجرا و ضبط نیز هر روز پیشرفته از روز قبل، ولی عمر ترانه ها، اغلب از چند هفته و چند ماه فراتر نمی رود. گویی دیگر در عرصه موسیقی ما، نه آهنگ، نه شعر، نه تنظیم و نه صداهای خوش و پرتوان، بلکه ویدئوهای پرزرق و برق و تبلیغات تلویزیونی هستند که ملاک ارزشمند بودن و عامل ترویج یک ترانه در میان مردم می شوند. ولی آنچه هایده و شمار اندکی از خوانندگان همنسل او در عرصه موسیقی مردمی ما از خود به یادگار گذاشته‌اند و همچنان در میان ایرانیان، دوستداران بیشمار دارد، از موقتی بودن شرایط فعلی نوید می دهد.
هایده در ۲۱ فروردین ۱۳۲۱ در تهران متولد شد. جاذبه صدای دلکش او را به دنیای موسیقی کشاند و اجرای ترانه ای از همین خواننده در یک مهمانی که علی تجویدی (آهنگساز برنامه «گلها» در رادیو تهران) در آن حضور داشت، موجب کشف صدای منحصربفرد او توسط تجویدی شد. هایده نزد تجویدی آموزش دید و چندی هم با فرهنگ شریف، احمد عبادی و فریدون ناصری در زمینه آواز ایرانی و سرایش کار کرد. آزاده و کشف هايده هایده در سال ۱۳۴۷/۱۹۶۸ نخستین ترانه خود را همراه با ارکستر بزرگ گلها در رادیو تهران اجرا کرد. اثری به نام «آزاده» که علی تجویدی روی آخرین سرودهء رهی معیری آفریده بود و معتقد بود هیچ خواننده دیگری جز هایده توان اجرای آنرا ندارد. اجرای این کار، صدای هایده را به ایرانیان شناساند. ترک برنامه گلها هایده پس از اجرای چند اثر دیگر از ساخته‌های علی تجویدی و همایون خرم در برنامه گلها، از اوایل دهه ۱۳۵۰ به اجرای ترانه‌های پاپ از ساخته‌های طیف دیگری از ترانه‌سازان همچون فریدون خشنود، جهانبخش پازوکی، انوشیروان روحانی و محمد حیدری روی آورد. کیفیت بخشی از ترانه‌های او در این دوره سخت نزول کرد. اشعاری غیرقابل مقایسه با کارهای سنگین پیشین، تنظیم‌هایی سطح پایین و گهگاه با حال و هوای موسیقی عربی.
این روند نه‌تنها در کارهای هایده، بلکه در بسیاری از ترانه های پاپ خوانندگان مطرح موسیقی ایرانی در آن دوره که به موسیقی پاپ روی آورده بودند مانند حمیرا، مهستی و اکبر گلپایگانی هم شنیده می‌شود. گویی اساساً فضا، ارائه چنین کارهایی را طلب می‌کرده است. جالب اینجاست که هایده در گفتگویی که چند ماه پیش از درگذشت نابهنگامش با شهرام میریان در بخش فارسی دویچه وله انجام داد اظهار داشت که کارهایش در برنامه گلها را به همه کارهای بعدی‌اش ترجیح می‌دهد. به هر رو هایده تا پایان دوره اقامت در ایران، علیرغم دسترسی به امکانات و تعداد زیادی از تکنوازان و تصنیف سازان نامدار، به برنامه گلها بازنگشت و فعالیت های جدی او در زمینه موسیقی ایرانی، بیشتر به اجراهای مشترکی با اکبر گلپایگانی محدود شد. اجراهایی که با عنوان «بزم» اغلب از تلویزیون ملی ایران در واپسین سالهای پیش از انقلاب به نمایش درآمد. یکی از هفته‌نامه های هنری تهران در آن زمان، نگاهی شیطنت آمیز به این تغییر رویه ناگهانی در خوانندگی هایده داشت: «یه ابرو بالا، یه ابرو پایین، گاهی هم یه چشمک قاطیش! اینا ژست های هایده در زمان اجرای آخرین کارش بود. خیلی ها معتقدن هایده باید همون سبک کار سابقشو که اجرای ترانه های اصیله ادامه بده... » لطف الله مجد، «تکنواز نامدار تار نیز در همان دوران در یکی از نشریات گفته بود: در میان خوانندگان جدید، تنها صدای هایده را می پسندم اما این خانم باید بداند که بیشتر باید در زمینه موسیقی اصیل ایرانی کار کند. » فعالیت در موسیقی پاپ به هر رو گرچه هایده دیگر به خوانندگی به سبک برنامه گلها، علاقه چندانی نشان نداد، ولی به مرور، ترانه های پاپ او نیز به فرم تازه و قابل قبول‌تری دست پیدا کردند. ترانه هایی چون «تنها با گلها»، «بزن تار»، «سوغاتی» و «گل سنگ» از همین دوره فعالیت او به یادگار مانده اند. انقلاب و ترک ایران هایده درشهریور ۱۳۵۷ چندین ماه پیش از پیروزی انقلابی که موسیقی و به ویژه آوازخوانی زنان را دچار ممنوعیت و محدودیت های بسیار ساخت ایران را به مقصد انگلستان ترک کرد. او تا پایان عمر از این رویداد به عنوان تلخ ترین خاطره زندگی خود یاد می کرد. هایده در دوران اقامت در ایران با دربار پهلوی پیوندی نزدیک داشت و برنامه های متعددی را در مجالس حکومتی اجرا کرد. در سال ۱۳۵۸ دادگاه انقلاب در تهران حکم احضار او را همراه با شماری دیگری از خوانندگان و بازیگران سینما همچون گوگوش، حمیرا و فریدون فرخزاد صادر کرد. این حکم در همان دوران در روزنامه کیهان در تهران به چاپ رسید. پس از انقلاب، هایده حدود سه سال را در کنار سه فرزندش، کیوان، کامران و نوشین، در لندن سپری کرد و برنامه‌های پراکنده ای را همراه با نوازندگان ایرانی در این شهر اجرا کرد. «می‌زنم فریاد» از نخستین ترانه های او در غربت است که همواره در برنامه هایش مورد تقاضای ایرانیان گریخته از انقلاب و جنگ بود؛ شعری از کریم فکور و آهنگی از انوشیروان روحانی. تاثیرگذارترین اجرای این ترانه ظاهراً در سال ۱۹۸۱ در کنسرتی در تالار شهرداری کینزینگتون در لندن صورت گرفت که پرویز قریب افشار مجری آن بود و هایده، عارف و فرامرز اصلانی خوانندگان آن. ادامه فعالیت های جدی در لوس آنجلس با متمرکز شدن جامعه ایرانی و به ویژه خوانندگان و نوازندگان ایرانی در جنوب کالیفرنیا هایده نیز در سال ۱۳۶۱/۱۹۸۲ لندن را به قصد لوس‌آنجلس ترک کرد. یکی از نخستین برنامه های رسمی او در این شهر، کنسرتی در دانشگاه کالیفرنیا در لوس آنجلس (یو.سی.ال.ای) بود همراه با گروهی از سازهای ایرانی به سرپرستی منوچهر صادقی (سنتورنواز بنام ایرانی). گرچه بسیاری از نوازندگان صاحب نام ایرانی مقیم کالیفرنیا در گروه حضور پیدا کرده بودند ولی در هم نوایی آنان با یکدیگر هماهنگی چندانی در این برنامه شنیده نمی شد.
فعالیت در لوس آنجلس طی مدتی کوتاه و البته با یاری جستن از ترانه سرایان، ترانه سازان و تنظیم کنندگانی خوش ذوق به یکی از موفق ترین دوران در فعالیت های هنری هایده بدل شد. آغاز جنگ ایران و عراق، گریز بی سابقه ایرانیان از کشور و اجراهای پرتوان و تاثیر گذار هایده از ساخته های هنرمندانی چون فرید زولاند، صادق نجوکی، آندرانیک، محمد حیدری و انوشیروان روحانی روی سروده های اردلان سرفراز، بیژن سمندر، لیلا کسری (هدیه) و برخی دیگر، که در بسیاری از آنها خشم و اندوه ترک ایران موج می زد. ترانه هایی چون «زهر جدایی»، «بهار بهار باز اومده دوباره» و «روزای روشن خداحافظ». افزون بر این ترانه ها که به تعبیر محمود خوشنام «تسکینی در خور برای مهاجران و تبعیدیان دلشکسته بود»، هایده با خواندن ترانه هایی شاد و خوش ساخت مانند «راوی»، «نرگس شیراز»، «سیاه چشمون» و «شب عشق» در بین جوانان ایرانی نیز طرفداران بسیاری پیدا کرد. کنسرت های بزرگ هایده برای کنسرت بیستمین سال خوانندگی اش، در تابستان ۱۳۶۷ نیز در آلبرت هال لندن کنسرتی اجرا کرد. برنامه ای که حسین رحمانی مجری آن بود و هیجانات ایرانیان از ایران گسسته همچنان در آن موج می زد. هایده در جام جم فعالیت های هایده در لوس آنجلس بیشتر در تلویزیون جام جم که در سال ۱۹۸۰ به کوشش منوچهر بی‌بیان و شماری دیگر از نویسندگان و هنرمندان مهاجر ایرانی بنیان نهاده شده بود متمرکز شد. بیش از چهل ویدئو در این تلویزیون از هایده ضبط شد که همچون دیگر آثار ضبط شده در آن دوران در لوس آنجلس به صورت نوارهای ویدئویی غیرقانونی در ایران پخش میشد. بسیاری از ویدئوهای مربوط به هایده در سال ۲۰۰۳ با کیفیتی نه چندان مناسب به وسیله یکی از کمپانی‌های ایرانی در لوس آنجلس به صورت دی.وی.دی منتشر شد. بيماری و درگذشت هایده از نوجوانی به بیماری دیابت دچار بود که در سالهای بعد، فشار خون و ناراحتی قلبی نیز به آن اضافه شد. بی اعتنایی او به سلامت جسمی‌اش، افراط در الکل و فشاری که شیوه آوازخوانی او به قلبش وارد می ساخت مرگش را به جلو انداخت. هایده در آخرین شب زندگی خود، در باشگاه کازابلانکا در حومه سان فرانسیسکو برنامه داشت. در آن شب، علیرغم وضعیت نه‌چندان مناسب جسمی، همراه با نوازندگانی چون پرویز رحمان‌پناه، عبدی یمینی و سیامک پویان، یکی از به‌یادماندنی ترین برنامه‌های خود را به اجرا درآورد.
هفده سال از اجرای آخرین برنامه هایده سپری شده ولی هنوز ویدئوی آن منتشر نشده است. خسرو مترجمی، دانشجوی 22 سالهء آن روزها و کارشناس فن‌آوری اطلاعات امروز در آمریکا با یک دوربین کوچک از این برنامه فیلم‌برداری کرد. هایده ساعاتی پس از اجرای آخرین کنسرت خود در باشگاه کازابلانکا، در ۳۰ دی ۱۳۶۸ برابر با ۲۰ ژانویه ۱۹۹۰ بر اثر سکته قلبی در سن ۴۷ سالگی درگذشت. مراسم خاکسپاری و یادبود او با حضور هزاران نفر از ایرانیان مقیم آمریکا در گورستان وست‌وود در لوس‌آنجلس برگزار شد و در تهران نیز علیرغم محدودیت‌های بسیار، گروهی از مردم در مسجدالجواد یاد او گرامی داشتند.
به ياد هايده پس از هایده، شماری از خوانندگان و نوازندگان ایرانی در برون مرز، در سوگش خواندند و نواختند. خواهرش، مهستی در نوروز سالهای ۱۳۶۹، ۷۲ و ۷۸ به یاد ترانه های اجرا کرد. حسن شماعی زاده بر روی سروده های همایون هوشیارنژاد اثری آفرید که هیچگاه منتشر نشد. انوشیروان روحانی در نوروز ۱۳۷۲ در تلویزیون طنین، ترانه سراب را که در دهه ۱۳۵۰ برای هایده آفریده بود با پیانو نواخت. هوشمند عقیلی نیز این ترانه را در آلبومی بازخوانی کرد. پرویز رحمان پناه، تارنواز خوش ذوقی که در دوران فعالیت هایده در غربت با او تار می نواخت، ترانه «سال» را با حال و هوایی متفاوت برای تار و سازهای الکترونیکی تنظیم کرد و در نهایت شهلا سرشار در سال ۱۳۸۰ ترانه ای به نام «به یاد هایده» اجرا کرد. هایده در ایرانیکا پروفسور اريک نخجوانی درباره صدای هايده در دانشنامه ايرانيکا (Encyclopedia Iranica) می نويسد: «تلفيق قدرت حنجره و مهارت در تکنيک های آوازی، به صدای کنترآلتوی او جنس و طنينی نادر برای اجرای آواز داده بود. از آن گذشته، حس قوی او در زمان بندی موسيقايی، داشتن ريتم روان در اجرا و بيان شاعرانه و موثر موسيقايی، به او اين امکان را داد تا هر ترانه ای را که می خواند به شکلی تاثيرگذار اجرا کند...» نشر آثار هایده حاصل فعالیت ۲۱ ساله هایده در عرصه موسیقی ایران، حدود یکصد و پنجاه قطعه ترانه و آواز است که تقریباً همه آنها در سالهای گذشته به صورت سی.دی توسط شرکت ترانه، کلتکس، پارس ویدئو و ام.زی.ام در آمریکا منتشر شده اند. با اینحال همچنان تعدادی از ترانه‌ها و ویدئوهای او در گوشه آرشیوهای تلویزیونی و کمپانی‌های نشر موسیقی ایرانی از نظر دور مانده‌اند. دوستان، همکاران و فرزاندان او تا کنون هیچیک به طور جدی برای گردآوری و نشر این آثار اقدام موثری انجام نداده‌اند و حتا تارنمایی به طور غیرقانونی در شبکه اینترنت، خود را «وب سایت رسمی هایده» می خواند که نه ارتباطی با صاحبان آثار او دارد و نه پیوندی با بازماندگان او. نهادی با نام «بنیاد یادبود هایده» نیز سالها پیش دو سی.دی به نام‌های «ناشنیده ها» و «بلبلی که خاموش شد» از آوازخوانی های منتشر نشدهء هایده در محافل خصوصی منتشر ساخت ولی این بنیاد نیز پس از مدت کوتاهی ناپدید شد.  |
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
||
 |
نظرهای خوانندگان
خدا روانش را شاد گرداند
-- مه رو ملالی ، Jan 21, 2007الهی خدا کسی را از مادر اصلیش که همان وطنش می باشد جدا نکند که هایده از درد غربت مرد.
"به حرفم گوش کن یارب به دردم وش کن یارب اگر بیهوده می گویم مرا خاموش کن یاااااااااااااااااااااااااارب!
حیف شد.
-- Mehrdad ، Jan 22, 2007rohash shad
-- بدون نام ، Jan 23, 2007Ruhash shad
-- Mohsen ، Jan 23, 2007من می خوام بگم که هایده نه فقط نزد ایرانیان عزیز است. چون من یک ایرانشناس هستم و از همان زمان شنیدن «روزای روشن خداحافظ» عاشق هایده شده ام و او هنوز هنوز محبوب‌ترین خواننده زن ایرانی ام هست. وقتی که درس می دادم، با بچه ها شعر آن ترانه فوق العاده زیبای «ای یار من ای یار من» برای تمرین می نوشتیم و اشک در چشمشان بود.
-- Ivonna Nowicka ، Jan 23, 2007می خواهم هم از فرصت استفاده کنم و بپرسم - آن ترانه ی «پادشاه خوبان» که این همه زیباست - از کدام آلبومش هست؟
Ivonna
kheile khob bod vage an motashakeram
-- payam ، Jan 25, 2007تا ابد در قلبم خواهی ماند
-- hassn ، Jan 26, 2007ای نامه شاهانه در کنار تو می خواند
بدان که سر نوشت مارا از هم جدا کرد ولی
روح مان درکنار توست
خداوند روحش را شاد کند
A very meticulous programme, well down Pejman, put simply, currently there is no Iranian journalist apart from Mahmoud Khoshnam that can produce such programmes!
-- Mahyar ، Jan 27, 2007مثل باد سرد پاییز غم لعنتی به من زد
-- رضا ، Jan 31, 2007حتی باغبون نفهمید که چه آفتی به من زد
ROUHAT SHAD.HAMISHE DOSTAT DARAM VA KHAHAM DASHT .
-- NEDA ، Feb 1, 2007bahse jalbie,avalan ke khoda rohe hayedeh ro dar aramesh negah dare dovomanin dostane azizi ke be onvane jameeye honarie iran dar kharej az iran faaliyat mikonan,ghabele tavajoheshon
-- ahmadreza az norway ، Feb 1, 2007chera faghat be fekre manafe shakhsi hastan?
va hamchenin gelaye daram az bazmandegane khanoome hayede ke hanooz natonestan site marjaee baraye in banooye honarmand dorost konan ke betonan az in banooye honarmand be khobi hemayat konan va betonan ke varese khobi baraye in marhoom bashan,va dar akhar
AZIZAN HAME RAFTANI HASTAN.
mesle tamame adamaye dige
plz shoar nadid,amal konid
be fekre buisenes nabashid age artist hastid artist baghi bemonid
2bare yadesh be kheir ke hanooz sedash toye goshame ta akharin lahze haye zendegi
یقینا حنجره ی جادویی او یکتا بود
-- sarah ، Feb 21, 2007hichki mesle hayde nemishe dosetdariiiiiiiim
-- yasin kelay ، Feb 25, 2007ali bod ailiiiiiiiiiiiiiiii mersi
-- sarvenaz ، Apr 7, 2007خیلی دلم میخواست از نزدیک ببینمش ولی حیف که نشد ولی هر شب با صدایش به خواب میروم خدا کند که دیگر داغ هیچ خواننده ای همچون او به دلمان ننشیند
-- احود ، Apr 9, 2007تنها صدا میماند انهم صدایی جاودانه همچون تنین آوای خوش سلطان صدا هایده
-- احود ، Apr 9, 2007واقعاً حيف بود , بي همتا , هيچكس نمي تونه جاش رو بگيره .
-- سولناز ، Apr 15, 2007صدايش بي نظير بود
-- فاطی ، Apr 27, 2007خداوند رحمتشان كند
از عكسايي كه گذاشتي خوشم اومد دست گلت درد نكن راستي خوشحال ميشم بيشتر با هم اشنا شيم بادا" ميبينمت
-- fashist@yahoo.com ، Apr 28, 2007صدای ایران هنوزهم تسکین دهنده هستی
-- رسول ، May 2, 2007روحت شاد
انشا الله همیشه روح اش شاد باشد که با صدای خودش چقدر روحیه داد به همه چقدر دل شاد کردش نور به قبرت بباره همیشه ..
-- بهنام ، May 6, 2007tajrobeie tekrar napazire mosighie iran roohesh shad
-- kian abadan ، May 13, 2007هايده فوق العاده بود و بي نظير نه كم نظير بنظر من هايده زنده است تا تاريخ هنر ايران زنده است حيف...حيف...حيف
-- بهمن حجازي ، May 16, 2007hich khanandei be andaze hayede da man taasiir nemigzarad roohash shad
-- بدون نام ، May 24, 2007هایده تک ستاره آواز ایران است و خواهد ماند مگه میشه او رو فراموش کنیم من خودم به شخصه هر وقت اسمشو میشنوم گریم میگیره هر وقت خاکسپارشو میبینم تا چند روز افسرده میشم حق هایده نبود که در غربت بمیره هایده همیشه زندس و هیچ وقت نمیمیره من که خودم همیشه سالگردش براش خیرات میدم و یادشو گرامی میدارم . هایده ما تو رو هیچ وقت فراموش نمیکنیم و تنها نمیزاریم آسوده بخواب که باز خواهی گشت . به امید آن روز.
-- مجتبی قادری کیا ، May 25, 2007هایده یک معجزه بود صداش باعث ارامش قلبها می شد هنوز هایده با ان صدای دلنوازش بین مردم زنده است
-- هلیا ، May 27, 2007بي نظير هستد
-- سعيد ، May 28, 2007هايده روانش هميشه شاد باشد كه مردم را شاد مي كرد
همچنين مهستي عزيز و حميرا سلامت باشند اين سه تن در تاريخ موسيقس ايران يگانه اند
فقط میتونم بگم صدای هایده به معنی واقعی کلمه آسمونیه
-- x ، May 28, 2007من با شنیدن صدای هایده حسی بهم دست میده که واقعا نمی دونم چه جوری وصفش کنم
روحش شاد.
فقط میتونم بگم صدای هایده به معنی واقعی کلمه آسمونیه
-- x ، May 28, 2007من با شنیدن صدای هایده حسی بهم دست میده که واقعا نمی دونم چه جوری وصفش کنم
روحش شاد.
گردآوری خلاصه و مفیدی از زندگی هایده زنده یاد بود. با تشکر
-- فرزام ، May 30, 2007هاييده عزيز از ميان ما رفت و ما بعد از رفتنش فهميديم كي رو از دست داديم
پس بيايد قدر عزيزاي ديگه مثل همستي و حميراي عزيز رو بدونيم
-- سعيده ، Jun 2, 2007وبراشون دعا كنيم كه سلامت باشن
سلام
-- عمو شبیر ، Jun 12, 2007غم غربت آدم رو آخر سر می کشه . . .
متاسفم
-- بدون نام ، Jun 25, 2007ghabre aslie Haideh dar Iran ast
-- somayeh ، Jun 26, 2007واقعا" با رفتنش همه رو غمزده كرد و باعث شد براي هميشه جاي خاليش رو در جامعه موسيقي ايراني حس كنيم. روحش شاد و غريق رحمت الهي باد.
-- مهناز ، Jun 26, 2007حال بايد رفتن مهستي را باور كنيم و به سوگ ان عزيز بنشينيم!
خدارحمتشان کند
-- بدون نام ، Jun 27, 2007سلام
-- رضا ، Jun 28, 2007خدا روحشان را شاد کند که دلهاي مردم غم گرفته ايران را شاد مي کردند
خدا رحمتش کنه
-- حسن -دوستار هایده ، Jul 2, 2007میشه یه روز صدایی مثل صدای اون بیاد؟
خدا نکنه که بیاد چون اون موقع عشقمون به هایده رو باید نصفش کنیم
اون تکه
تو اين دنيا هرگز صدايي به قدرت وزيبايي وحلاوت صداي هايده نيامده و نخواهد امد. تك ستاره بود ولي حيف كه زود افول كرد. يادش گرامي ومكانش جنت باد
-- ava ، Jul 3, 2007با مرگ هر کدام از بزرگان هنر ایران زمین احساس می کنم یک تکه از وجودم دارد میرود.هایده،مهستی و حمیرا یگانه های موسیقی ایران بودند و همچنین گوگوش.ولی هایده تک ترین و ماندگارترین صدایی است که موسیقی ایرانی تا بحال بخود دیده است.از خداوند برای او آمرزش می طلبیم.
-- امین ، Jul 17, 2007با مرگ هر کدام از بزرگان هنر ایران زمین احساس می کنم یک تکه از وجودم دارد میرود.هایده،مهستی و حمیرا یگانه های موسیقی ایران بودند و همچنین گوگوش.ولی هایده تک ترین و ماندگارترین صدایی است که موسیقی ایرانی تا بحال بخود دیده است.از خداوند برای او آمرزش می طلبیم.
-- امین ، Jul 17, 2007به نظر من اون راهش رو اشتباه انتخاب کرد. الان که مرده آهنگاش اون دنیا به دادش می رسن؟ من همش تو این فکرم که اون دنیا چی جوری می خواد جواب خدا رو بده؟ خدا بیامرزتش
-- سمیرا ، Jul 18, 2007عالیه
-- بدون نام ، Jul 19, 2007با سلام> مثل هـــایــــده راتو هیچ دنیایی پیدانمیکنید.بزرگترین واژه های نیک در مقابل (هـــایــــده ) واژه ای کوچکند.
-- @ محمد@ ، Jul 21, 2007و خواهش میکنم تنها کسانی که هــــایــــــده
را فهمیدند در موردش نظر بدهند.
خـــــــــدا رحمتــــش کــــنـــــه.
خیلی دوستش دارم
-- سمیرا ، Jul 22, 2007می زنم فریاد هر چه بادا باد
-- بدون نام ، Jul 22, 2007وای از این درد
وای از این درد غم برای ما که تا ابد ماند بر ما
تنش لرزان مبار
-- احسان لطفی ، Aug 17, 2007مو که افسرده حالم کم ننالم
-- احسان ، Aug 17, 2007روزی که بیاد تو شب می آید
هر لحظه به رنگ تاب و تب می آید
اگر شیری اگر میری اکر مور
گذر باید کنی آخر بر لب گور
ملکی اول شهریور ماه 86
-- بدون نام ، Aug 22, 2007من آهنگ آستوریاس را خیلی دوست دارم
-- افشین ، Aug 27, 2007اگر ممکنه برام بفرستید.
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
-- نادر ، Sep 4, 2007خانم هایده به نظر من و همسرم یکی از برترین خوانندهای ایران هستن و در تاریخ موسیقی ایران همیشه جاوید خواهند ماند.خدایا روحش را همیشه شاد بدار چون او همیشه برای شادی مرم تلاش میکرد .
-- امید کتال ، Sep 4, 2007هایده بهترین بود
-- ارش ، Sep 21, 2007من مـادری دارم که خیلی شبیه هایده است درایران همیشه با هم هایده گوش میدیم خیلی دوستشان دارم کاش شما هم مادرم را می دید من واقعا هایده را دوست دارم کاش هایده زنده بود
-- بدون نام ، Mar 12, 2008فریماه
صدای هایده در قلب ها ماندگار است.iloI you hayede
-- بدون نام ، Apr 18, 2008هايده اعجوبه اي بود كه بازبان نميشه وصفش كرد. ماندگارترين صداي تاريخ كه ديگه محاله ايراني جماعت بتونه يه همچين الهه اي رو تو موسيقي فارسي بياره مال اين نازنين بود **********بي نظير ترين صداي تاريخ براي هايده جون بود و بس كاش الان اون عاشق پير كه عشقش اين قدر عميق بود و اون قدر اهنگاش با احساس بودند كه قلب ادمو ميتركونه زنده بود ومي تونستم باهاش يه عكس يادگاري بگيرم .
-- بدون نام ، May 20, 2008حيف واقعا حيف كه هايدة عزيزمون از بينمون رفت من ميميرم براي صداي هايده .هيچ خواننده اي نمي تونه جاي هايده رو بگيره . هايده تك بود . هايده نفس بود. فداي تو بشم هايده عزيزم هميشه دوستت دارم با صدات زندگي ميكنم و با ترانه هات حال مي كنم .
-- ناهيد ، Jul 3, 2008سالار كاش الان زنده بودي ميتونستم از نزديك ببينمت و ببوسمت.
اي پادشه خوبان داد از غم تنهايي ، دل بي تو به جان آمد وقت است كه باز آيي......
مثل هایده جان؟ سه قرن دیگر کسی نخواهد
-- شهرام ، Aug 4, 2008امد وبعد از سه قرن اگر امد او اوست هایده هایده روحش شاد یادش جاویدان
hayede faryade nahofte tak tak ma zanan irani ast
-- behnoush ، Feb 8, 2009Dostat darim Hayedeh Az Taraf Javani Az Kheteh Fars Mano Baradaram
-- A.kh ، Feb 16, 2009الاه سنین قبرین نور یاقدیرسین
-- بهلول بابایی ، Mar 19, 2009