«دمکراسی همیشه قدم به قدم اتفاق می‏افتد »

محمد تاج دولتی

در ادامه‏ی هم‏صدایی گروهی از ایرانیان مقیم کانادا با تظاهرات اعتراضی مردم ایران نسبت به نتایج اعلام شده‏ی انتخابات ریاست جمهوری و پس از سفر محمود احمدی‏نژاد، رییس جمهوری اسلامی ایران به روسیه و دیدار با مقامات بلندپایه‏ی این کشور، تظاهراتی در برابر کنسول‏گری روسیه در شهر تورنتو، از سوی بیش از هزار تن از ایرانیان برگزار شد.

در این تظاهرات اعتراض‏آمیز که در زیر بارش باران صورت گرفت، شعارهایی در مورد تقاضا از دولت روسیه، برای عدم حمایت و شناسایی محمود احمدی‏نژاد، به عنوان رییس جمهور چهار سال آینده‏ی ایران و تقاضای لغو انتخابات انجام شده در هفته‏ی گذشته، داده می‏شد.
هر اتفاقی که بیفتد، دولت احمدی‏نژاد قسر درمی‏رود. ولی این بار دیگر اتحاد است و بیداری‏ای در ملت به وجود آمده آورده که تا به حال نبوده است. به نظر من، این می‏تواند پله‏ای برای اقدامات بعدی باشد.

دمکراسی همیشه قدم به قدم اتفاق می‏افتد و آن‏چه که ما امروز شاهد آن هستیم ، شروع آن از زمان مشروطه بوده است. ما هنوز دنبال همان ایده‏‏آل هستیم. مردم فقط نباید فراموش کنند که برای چه دارند می‏جنگند. مسلما هر اتفاقی که بیفتد، فردا بهشت نمی‏شود.

به دوستان ایران هم توصیه می‏کنم که فعلا همه چیز را آرام نگاه دارند، از راه‏های قانونی، و استفاده از حقوقی که در قانون اساسی هست، ادامه بدهند تا اگر باز به مشکلی برخورد و دیدیم دارد اجحاف می‏‏شود، قدم به قدم جلو برویم. من نمی‏خواهم به کسی بگویم چکار کند، مردم خودشان این‏ها را حل کنند، ببینند برای چه دارند می‏آیند بیرون.

حوادثی که الان در ایران دارد می‏گذرد، راه‏پیمایی‏ها را، دنبال می‏کنید؟

به نظرم، انعکاسی است از احساسی که مردم داشتند و حالا می‏توانند آن را از کانالی ابراز کنند و این راه‏پیمایی‏ها دلالت بر این دارد که مردم ایران به بلوغی رسیده‏اند که نه می‏خواهند به راه خشونت‏آمیز متوسل بشوند و نه زیر بار دیکتاتوری بروند.

ایرانی‏های خارج از کشور چکار می‏توانند بکنند، برای این که به رشد فکری که معتقدید مردم در ایران دارند، کمک کنند؟

به نظرم، تنها کاری که می‏توانند بکنند، این است که کاسه‏ی داغ‏تر از آش نشوند. به جای «مرگ بر…» گفتن، حرکت‏شان را با حرکت داخل ایران هماهنگ کنند. آن‏ها واقع‏بین‏تر از کسانی هستند که در خارج زندگی می‏کنند. ایرانیان خارج باید با آن‏ها هماهنگ کنند و همسو، نه جلوتر از آن‏ها و نه عقب‏تر.

فکر می‏کنم، در این شرایط، مانورهایی که می‏دهند و می‏گویند می‏خواهند اشکالات را برطرف کنند که جنبش را به تحلیل ببرند، باید یک مقاومت مسالمت‏آمیز ادامه داشته باشد. خواسته‏هایی خیلی مهمی که باید حتما مطرح شود، ابطال انتخابات و بررسی و محاکمه‏ی طراحان و مجریان تقلب و عوامل اقدامات غیرقانونی و آزادی فوری و بدون قید و شرط، همه‏ی بازداشت‏شدگان است. در نهایت هم معرفی و محاکمه‏ی عاملان تیراندازی و کشتار مردم و تضمین یک انتخابات سالم. یک خواست خیلی مهم هم لغو نظارت استصوابی برای انتخابات آینده، است.

ایرانی‏های خارج از کشور چکار می‏توانند بکنند؟

به نظرم ایرانیان خارج از کشور، در اروپا و امریکای شمالی تلاش کنند با افشاگری‏ها مانع از به رسمیت شناختن احمدی‏نژاد به عنوان رییس جمهور قانونی ایران، بشوند.

به دوستان و آشنایان‏تان که در ایران هستند، چه پیشنهادی می‏کنید؟

به نظرم، دوستان، فامیل، همه مردم، هیچ کدامشان نباید در این مرحله کوتاه بیایند. چون اگر رژیم برنامه‏اش این است که با قول رسیدگی جنبش را به عقب ببرد، باید متوقف نشود تا به پیروزی برسد. ولی چون رژیم می‏خواهد از راه خشونت و با فرستادن نیروهایی به داخل مردم برای اعمال خشونت، جنبش را به عنوان اراذل و اوباش، به خشونت متهم کند، مردم باید بلوغ‏شان را نشان بدهند و این مقاومت به صورت مسالمت‏آمیز انجام شود.