تظاهرات اعتراض‏آمیز ایرانیان ساکن کانادا

محمد تاج دولتی

در پی تظاهرات اعتراض‏آمیز ایرانیان ساکن برخی از کشورها نسبت به نتایج اعلام شده‏ی انتخابات ریاست جمهوری ایران، بعد از ظهر یکشنبه، بیست و چهارم خرداد، حدود سه هزار تن از ایرانیان ساکن کانادا، در میدان ملس‏من در شمال شهر تورنتو گرد هم آمدند تا هم‏صدا با ایرانیان داخل کشور، نسبت به نادیده گرفتن رأی مردم و انتخاب آنان اعتراض اشان را نشان دهند.
این گرد‏همایی که از سوی «کمیته‏ی هم‏صدایی با ایرانیان معترض»، متشکل از چند دانشجو و فعال اجتماعی و با شعار کلیدی «رأی من چه شد؟» شکل گرفت، نزدیک به دو ساعت ادامه داشت.

گردهمایی اعتراضی ایرانیان کانادا در شهرهای دیگری، هم‏چون مونترال، کِبِک، وینی‏پی و ونکوور نیز برگزار شد.

در جریان این مراسم، شرکت کنندگان با خواندن سرودهای «ای ایران» و «یار دبستانی»، ضمن سر دادن شعارهایی در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری و وضع موجود در ایران، پیام‏های ارسالی از سوی فاطمه‏ حقیقت‏جو، نماینده‏ی مجلس ششم، ساکن امریکا و پیام اخوان، استاد دانشگاه مگ‏گیل و فعال بین‏المللی حقوق بشر در مورد تحولات سیاسی اخیر ایران را هم شنیدند.

مهرداد آرین‏نژاد، یکی از اعضای کمیته‏ی برگزاری این گردهم‏آیی، در پاسخ به این پرسش که این برنامه با چه هدفی شکل گرفت و اجرا شد، گفت:.

وظیفه‏ی اصلی ما این‏جا این است که صدای مردم ایران را به گوش مردم دنیا برسانیم و برای رأی‏ای که در ایران داده شده، احترام قایل باشیم و برای آن کار کنیم. الان در ایران، موبایل‏ها قطع است، سایت‏های اینترنتی قطع هستند و ما باید از امکاناتی که این‏جا داریم استفاده کنیم و صدای مردم ایران را به دنیا برسانیم.

چه توصیه‏هایی برای دوستان، آشنایان در ایران و کسانی که رأی‏شان مورد احترام قرار نگرفته، دارید؟ چه‏کار باید بکنند؟

فکر می‏کنم، هم‏دلی بزرگ‏ترین چیزی است که الان باید داشته باشیم. همیشه نباید شادی باعث هم‏دلی ما باشد، بعضی وقت‏ها اندوه هم ما را هم‏دل می‏کند. ما باید هم‏دل و متحد بشویم و تا جایی که می‏توانیم خبررسانی کنیم. این خبررسانی خیلی کمک می‏کند که همه در جریان باشند، یک حرکت همگانی انجام شود و روی حداقل خواسته‏های مردم تاکید شود.

با توجه به درگیری‏هایی که پیش آمده، خطرات حضور مردم در خیابان‏ها، چه می‏تواند باشد؟

من همیشه با جنبش کور مخالف بوده‏ام. جنبش کور به هیچ‏جا نمی‏رسد. اما این حرکتی که الان انجام شده، کور نیست. حرکتی کاملا آگاهانه است، سر دارد و سر آن هم همان کسانی است که به آن‏ها خیانت شده است. آن‏ها باید حمایت شوند و به خیابان رفتن و اعتراض به این موضوع، به نظر من، هیچ اشکالی ندارد.
من فکر می‏کنم، اسم این را یا کودتا یا شبه‏کودتا باید گذاشت. به خاطر این که اگر بیست و هشت مرداد را مرور کنیم، نیروهای امریکایی و خود محمد رضا شاه، فقط جای‏شان را عوض کرده‏اند. یعنی رییس جمهور مملکت که به او رأی داده شده، در خانه‏اش تحت نظر است. بنابراین، این یک شبه‏کودتا است.

ارنواز، یکی از دانشجویان دانشگاه تورنتو که جمعه‏ی گذشته با اتوبوس از تورنتو به شهر اوتاوا رفته بود تا رأی دهد، در مورد این که نخستین واکنش او پس از شنیدن نتیجه‏ی اعلام شده‏ی انتخابات چه بود، اظهار داشت:

واقعاً تا صبح خوابم نبرد. تا ساعت چهار صبح بیدار بودم و از طریق‏ سایت‏ها اخبار مربوط به انتخابات را دنبال می‏کردم. عکس‏العمل اولیه‏ام در ساعت‏های اول، گریه کردن بود. بعد این گریه تبدیل به خشم شد. بعد از آن از دیدن تصاویر و عکس‏العمل مردم، نمی‏توانم بگویم شوکه شدم، اما برایم بسیار جالب بود و دوست داشتم من هم آن‏جا بودم. از صبح صد دفعه به دوستان‏ام گفته‏ام که می‏خواهم به ایران بروم.
عکس‏العمل مردم برایم جالب است. خودم هم فکر می‏کردم چنین اتفاقی بیفتد. در فیس‏بوک هم نوشته بودم: «اگر تقلب بشه، ایران قیامت می‏شه».

ما هم این‏جا فکر کردیم که باید یک کاری بکنیم. هرچقدر هم کار کوچکی باشد، فرقی نمی‏کند. فقط بتوانیم با مردم ایران همراهی کنیم.

به دوستانی که در ایران هستند، چه توصیه‏ای دارید؟

توصیه‏ی من این است تا آن‏جایی که می‏توانند صدای‏شان را برسانند و از طرفی سعی کنند به نیروی انتظامی هم این احساس را بدهند که آن‏ها هم جزو مردم هستند و این حق، حق آن‏ها هم هست. این نیروها هم تحت تحریک یک سری عوامل دیگری می‏‏‏آیند کتک‏کاری می‏کنند، ولی مردم باید نشان بدهند این حق همه‏ی ملت ایران است که انتخابات آزاد برگزار شود و نتایج آن درست اعلام شود. این حق همه‏ی مردم است.
ما هم که این‏جا هستیم، مدافع حق همه‏ی مردم ایران هستیم. من به عنوان یک ایرانی حق همه‏ی هموطنانم را به رسمیت می‏شناسم و دوست دارم از حق همه‏ی آن‏ها دفاع کنم.

در این مراسم، بیانیه‏ای به دو زبان انگلیسی و فارسی، در تشریح وضعیت کنونی کشور، برای ایرانیان و غیر ایرانیان خوانده شد:

این‏جا جمع شده‏ایم تا هم‏صدا با مردم ایران، اعتراض خود را به تحریف نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایران اعلام کنیم.
شواهد و قراین مختلف حاکی از آن است که دولت جمهوری اسلامی، نه تنها حرمت آرای ملت ایران را نگاه نداشته، بلکه با بی‏رحمی تمام، به سرکوب مردم، به ویژه جوانان رشید آن مرز و بوم پرداخته است.

مردم ایران با مشارکت بی‏سابقه در انتخابات ریاست جمهوری، به رغم محدودیت‏های موجود، به کاندیدایی رأی دادند که شاید آینده‏ی بهتری را برای آنان رقم زند. اما دولت جمهوری اسلامی با تغییر و تحریف کامل نتیجه‏ی انتخابات ، کاندیدای دیگری را به عنوان رییس جمهور آینده، معرفی و تایید کرده است.

این تحریف بزرگ نه تنها شگفتی و خشم گسترده‏ی مردم ایران را برانگیخته‏، بلکه باعث عدم پذیرش نتیجه‏ی اعلام شده توسط برخی کشورهای دیگر شده است.

دولت جمهوری اسلامی از یک سو، به تحریف انتخابات مردم ایران پرداخته و از سوی دیگر اعتراض مسالمت‏آمیز زنان و مردان ایرانی را با بی‏رحمی، توسط نیروهای نظامی و شبه‏نظامی خود سرکوب می‏کند.

آخرین خبرهای رسیده از ایران، بیانگر این است که بسیاری از رهبران سیاسی جریان‏های اصلاح‏طلب دستگیر، زندانی و یا به حبس خانگی محکوم شده‏اند.

آرش هاشمی یکی از دانشجویان ایرانی ساکن مونترال که به عنوان ناظر در روز انتخابات در سفارت جمهوری اسلامی، در اوتاوا، حضور داشته، نتایج آرای ایرانیان کانادا را اینطور بیان کرد:

با توجه به این که مجموعه‏ی تجمع‏هایی که در شهرهای امریکا و کانادا شکل گرفته، حول محور «رأی من کجاست؟» است، ناچارم آماری را که بعضا از جاهای مختلف شنیده‏اید، آماری که صورت‏جلسه‏ی رسمی سفارت جمهوری اسلامی ایران در اوتاوا است را برای‏تان بخوانم.
کسانی که آن روز آمده‏اند رأی داده‏اند، بدانند: وزارت کشور بر خلاف دوره‏های قبل‏، حاضر نشده، رأی صندوق به صندوق را حتا در داخل ایران، شهرها، بخش‏ها، استان‏ها را اعلام کند. فقط آرای بعضی از شهرهای بزرگ را اعلام کرده، ولی گزارش رسمی از جزء به جزء صندوق‏ها نداده است.

اما آن‏چه که در صندوق اوتاوا، جایی که شما رأی داده‏اید، ثبت و صورت‏جلسه شده است:

سه هزار و چهل و شش نفر در این رأی‏گیری شرکت کرده‏اند. مطابق آمار رسمی سفارت جمهوری اسلامی ایران، هشتاد و پنج درصد به آقای میرحسین موسوی رأی داده‏اند (تشویق و ابراز احساسات جمعیت). شش و پنجاه و نه صدم درصد رأی به آقای مهدی کروبی، شش و پنجاه و شش صدم درصد، آقای احمدی‏نژاد و یک و سی و یک صدم درصد، آرای آقای محسن رضایی بوده است.

حس و حال همه‏ی شما را می‏فهم. خودم هم دارم. بعضی را که در گلوی همه هست، متوجه می‏شوم. اما فارغ از هیجاناتی که هست، می‏خواهیم ابراز هم‏دردی کنیم و حضور و همراهی‏مان را به مردم ایران اعلام کنیم.

می‏خواهیم نظرمان را به جامعه‏ی بین‏المللی اعلام کنیم که رییس جمهوری که از طرف وزارت کشور و دولت جمهوری اسلامی اعلام شده، بنا بر آمار، رییس جمهور قانونی نیست.

اما در شرایط امروز ایران چه کار مفید و موثری می‏شود انجام داد. شبه‏کودتایی که داخل ایران دارد صورت می‏گیرد، بسیار منسجم و سازماندهی شده است. شواهدی که در دو روز گذشته به دست ما می‏رسد، نشان از برنامه‏ریزی بسیار بسیار با دقت و منسجم گروه شبه کودتا دارد.

اما در داخل ایران، در خیابان‏ها شور هست، ولی در نیروهای سیاسی بایکوت خبری کامل هست. کاری که شما می‏توانید بکنید، این است که بار رسانه‏هایی را که به طور کامل بایکوت شده‏اند، به دوش بکشید.هرکدام از شما، فارغ از دوستان و خویشاوندانی که دارید، عده‏ی زیادی را داخل ایران می‏شناسید.

صبح که می‏آمدم، به من گفتند، از ایران، از ستادتان خبر بدهید، باور کنید خیلی از خبرهایی که شما دارید، داخل ایران، خود فعالین ندارند.

روزی که از طرف جبهه‏ی مشارکت اعلام شد که شبانه دارند تعدادی از اعضا را دستگیر می‏کنند، خیلی از اعضای حزب خبر نداشتند. شما می‏توانید این وظیفه را به‏دوش بکشید که بیانیه‏ها، اطلاعیه‏ها، خبرهای رسمی و موثق را به اطلاع ایرانیان داخل برسانید.

مردم در داخل ایران فقط صحنه‏های خیابان‏ها ، موتورهای آتش‏زده و ماشین‏های آتش‏زده را می‏بینند. خبرهای موثق احزاب، گروه‏های سیاسی، اتفاق‏هایی که می‏افتد و شما در رسانه‏های رسمی می‏بینید را ندارند. این‏ها را اطلاع بدهید تا بایکوت خبری و رسانه‏ای داخل ایران را بشکنید.

کیان قمیشی، برنامه‏ساز و مجری بسیار معروف شبکه‏ی سی‏بی‏سی کانادا نیز ضمن تشویق ایرانیان به حمایت از مطالبات آزادی‏خواهانه‏ی مردم ایران، اظهار داشت:

تظاهرات مسالمت‏آمیز ایرانیان در خارج از کشور، کمک می‏کند تا تصویر اغلب، غیرواقعی‏ای که رسانه‏های غربی از ایرانی‏ها ارائه می‏دهند، تغییر کند.

در حاشیه‏ی این مراسم، تعدادی از افراد مخالف جمهوری اسلامی نیز در گوشه‏ای از محل برگزاری گردهم‏آیی، شعارهایی در مخالفت با جمهوری اسلامی می‏دادند.