تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۳۸۷ • چاپ کنید    
گفت‌ و گو با محمد طلایی

«‌خیلی راحت از کنار ما گذشتند»

فرنگیس محبی
mohebbi@radiozamaneh.com

از دیروز صبح بیست ‌و‌ نهمین دوره مسابقات بین‌المللی جام جهان پهلوان تختی در مجموعه ورزشی آزادی تهران آغاز شد. در این مسابقات که به مدت دو روز ادامه خواهد داشت تیم‌های ملی ایران، کوبا، ازبکستان، عراق، ترکمنستان، داغستان روسیه ، ترکیه و آمریکا به رقابت می‌پردازند.

هفته گذشته نیز ایران میزبانی سی‌هفتمین دوره مسابقات جام جهانی کشتی آزاد را عهده‌دار بود که با شکست در برابر جمهوری آذربایجان در آخرین مرحله، به مقام نایب قهرمانی رسید.

جمهوری اسلامی ایران در سال‌های ۹۹۶و ۲۰۰۶میلادی هم میزبان این مسابقات بود که در هر دوبار به مقام قهرمانی رسیده بود. این در حالی است که بعد از ناکامی کشتی‌گیران ایران در المپیک پکن، فدراسیون کشتی در کادر فنی آن فدراسیون، تغییراتی به عمل آورده است.

برای ارزیابی مسابقات جام جهانی و جام تختی، با محمد طلایی، قهرمان پیشین جهان و مربی سابق تیم ملی کشتی آزاد ایران گفت‌و‌گو کرده‌ام.

Download it Here!

آقای طلایی، با وجود سابقه قهرمانی ایران در دو میزبانی در جام جهانی کشتی، چرا این‌بار تیم کشتی ایران به مقام قهرمانی دست نیافت؟

بعداز المپیک در کشتی خیلی مشکل داشتیم. الان خدا را شکر این مشکلات دارد از بین می‌رود و کشتی دارد به آرامش قدیم خودش برمی‌گردد. ما امیدوار هستیم که مربی‌های جدید زحمت بکشند و کشتی‌گیرها را به فرم ایده‌آل برسانند.

کشتی ما همین است دیگر. خودتان هم شاهد بودید که کشتی ما در المپیک بدترین نتیجه تاریخ را گرفته و ما باید بدانیم که الان کشتی ما عقب است و باید زحمت بکشیم.

آن طور نیست که حالا بگوییم کادر فنی نمی‌تواند. چون این کادر فنی تازه آمده است و ۲۴ روز هم بیشتر در اردو نبوده است. حالا هر چقدر به تیم ملی آرامش دادند و توانستند بچه‌ها را جمع کنند خیلی کار بزرگی بوده است.

آقای طلایی با وجود اینکه صحبت از جوانگرایی در تیم شده بود ولی در این مسابقات جوانگرایی زیادی هم مشاهده نشد. فکر می‌کنید کشتی‌گیران جوان ایران فرصت کافی برای خودنمایی و نشان دادن حداکثر قابلیت‌های‌شان در این مسابقات جام جهانی داشتند؟

این‌ها به‌خاطر اینکه می‌خواستند ریسک نکنند یک مقدار از جوان‌ها کمتر استفاده کردند. به‌نظر من باید به جوان‌ترها اطمینان می‌کردند. جوان‌هایی مثل آقای آذرشکیب، ایمان محمدیان و آقای تقویان که جواب اعتماد مربیان را دادند.

آقای اسماعیل‌پور هم روز به روز دارد بهتر می‌شود تا انشاالله خلا ۶۰ کیلو را ایشان پر کنند. روی هم رفته می‌توانستند بیشتر به جوان‌ها میدان بدهند. منتها خب سلیقه بود و می‌خواستند نتیجه بگیرند. بازی‌ها در ایران بود و می‌خواستند ریسک نکنند. ولی اگر به جوان‌ها میدان می‌دادند می‌توانستند همین نتیجه را هم بگیرند. به طور کلی نتیجه خوب بود.

به‌نظر من بالاخره کادر فنی زحمت خودش را کشیده است و همین‌قدر که توانسته تیم ملی را جمع‌و‌جور کند و از لحاظ شرایط روحی به تیم ملی آرامش بدهند، خودش قابل ارزش است.


محمد طلایی، قهرمان سابق کشتی

شما که شاید مسابقات را از نزدیک دیده‌اید، حضور کشتی‌گیران ایران در این مسابقات چه تفاوتی با حضورشان در المپیک داشت؟

شرایط روحی،‌ انسجام تیمی و کادر فنی متفاوت بود. در المپیک کادر فنی با هم هیچ انسجامی نداشتند و باهم هماهنگ نبودند. ولی اینجا خدا را شکر کادر فنی هماهنگ بودند. شما اگر یادتان باشد سرمربی ما به هر قیمتی می‌خواست فقط در المپیک حضور داشته باشد.

در واقع خود ایشان من را آورده بود به ‌عنوان این‌که در کنارشان باشم و زحمت تیم را بکشم، ولی خود ایشان یکی از کسانی بودند که باعث شد من کنار بروم و هیچگونه حمایتی هم از من نکرد. ولی این کادر فنی، خدا را شکر پشت هم را دارند.

من یادم است که بعد از المپیک که با شما صحبت کردم شما خیلی از این مسایل دلگیر بودید. ولی الان با این صحبت‌هایی که می‌کنید به‌نظر می‌آید که بعد از المپیک، کشتی ایران در حال رسیدن به آن مسیری است که شایستگی‌اش را دارد. همینطور است؟

هنوز هم دلگیر هستم. چون این‌ها نه‌تنها از ما دلجویی نکردند؛ بلکه خیلی راحت هم از کنار ما گذشتند. الان اگر می‌بینید که مثبت صحبت می‌کنم فقط به خاطر خود کشتی است وگرنه از لحاظ سیستم مدیریت و سیستم کارهایی که انجام شده است، راضی نیستم.

من به خود آقای یزدانی خرم هم گفتم که راضی نیستم. این حرکتی که با من شد را اگر جایی دیگر بود به غیر از این کشور، حتی طرف می‌توانست شکایت هم بکند.

ولی ما همه چیز را به خاطر کشتی به‌جان خریدیم که دودش به چشم جوان‌ها نرود. یعنی من اگر یک‌ موقع می‌بینم دنبال حاشیه هم نیستم و اینها فقط به خاطر امثال تقوی‌ها و امثال محمدیان و امثال آذرشکیب است که این وسط دودش در چشم این جوان‌ها می‌رود و بهتر است که آدم کنار باشد و اگر می‌تواند از این جون‌ها حمایت کند و من اگر از آقای محمدی و آقای کاوه حمایت می‌کنم به خاطر کشتی است.

البته همه‌ی این‌ها استادان ما هستند و من همه‌ی آن‌ها را دوست دارم و باید هم حمایت کنم. این را وظیفه خودم می‌دانم که این کادر جدید را حمایت کنم فقط به خاطراین که کشتی این مملکت پیشرفت کند.

من هنوز روی حرفم هستم و می‌گویم در حق من اجحاف شده است. ولی من آدمی نبوده‌ام که به آن شرایط دامن بزنم و دنبالش را بگیرم.

از لحاظ مدیریت چه فکر می‌کنید. فکر می‌کنید از لحاظ مدیریت و از لحاظ کادر فنی الان تغییرات لازم ایجاد شده؟

من مسابقات از نزدیک ندیده‌ام. چون هیچکس از ما دعوت نکرد که حد‌اقل بیایم کنار تشک و به‌ عنوان یک پیشکسوت، کشتی‌ها را تماشا کنیم. ولی از تلویزیون آن‌چه که می‌دیدم خوب بود. خدا را شکر بچه‌هایی که روی تشک می‌رفتند آرامش داشتند و شرایط خوبی حاکم بود.

فکر می‌کنید مسولان و مربیان تیم ملی کشتی آزاد ایران چه درسی از این مسابقات برای حضور در مسابقات جام تختی گرفته‌اند که توامان بتوانند استفاده کنند و آماده مسابقات قهرمانی آسیا که در اردییهشت در تایلند انجام می‌شود بشوند؟

این‌ها باید بدانند که از کشتی دنیا هنوز عقب هستند که می‌آیند و به یک تیم مثل آذربایجان می‌بازند. کشتی ما جایگاهش این نیست که به آذربایجان ببازد. می‌گویم همان ناهنجاری که بعد از المپیک در کشتی پیش آمد، هنور که هنوز است دامن‌گیر است و انشاالله این کادر بتواند آن برانگیختگی را ازبین ببرد و به جوان‌های ما کمک کنند که خودشان را باور کنند و در حاشیه امنیت زحمت بکشند که انشاالله قهرمان بشوند.

آقای طلایی همین‌طور هم گفته می‌شود که جوانان هم دیگر علاقه‌ای به ثبت نام در کشتی نشان نمی‌دهند که این کمبود جوان هم مشکلی شده است؟

بله دقیقاً. از لحاظ کیفیت و کمی هم الان دیگر کمتر جوان‌ها برای کشتی ثبت‌نام می‌کنند. فقط به خاطر این‌که مردم با کشتی سر همین اتفاق‌هایی که افتاده قهر کرده‌اند.

وقتی که فینال به آذربایجان باختند، مردم خیلی ناراحت شدند. ولی مردم باید بدانند که این کادر هم زمان زیادی نداشت که کار کند.

در واقع هر کادر فنی‌ای بیاید و به او زمان بدهند و اجازه ندهند حاشیه داشته باشند، می‌تواند کشتی ایران را به جایگاه اصلی برساند. منتها مهم این است که به کادر اطمینان بدهند و کادری هم که به کار خودش ایمان داشته باشد و کار کند و حاشیه نداشته باشد موفق است.

پیدا است که در مسابقات جام تختی دارند از کشتی‌گیران جوان استفاده می‌کنند. فکر می‌کنید حضور این‌ها با تجربه کمی که دارند چه طور خواهد بود؟

در جام تختی تیم‌های معتبر نمی‌آیند. نبود تیم‌های معتبر هم معمولا باعث افت کیفیت مسابقات می‌شود و کشتی‌گیرهای جوان ما هم در آن زمان درگیر یک رقابت داخلی می‌شوند. ولی اگر بتوانند تیم‌های بزرگ و صاحب‌نام کشتی جهان را دعوت کنند بسیار به‌نفع کشتی ما خواهد بود.

چرا فکر می‌کنید مثلاً آمریکا و ترکیه در جام جهانی شرکت نکردند ولی در جام تختی حضور خواهند داشت؟

بستگی به شرایط میزبان دارد که چه‌طور از این‌ها دعوت کنند و یا آنها استنباط‌شان از کشتی ایران چیست. الان چون کشتی ایران افت کرده آن‌ها در جام‌های ایران حضور پیدا نمی‌کنند. آن‌ها جام‌های روسی را خوب می‌روند که هم جایزه دلاری دارد و هم سطح مسابقاتش بالا است.

برای همین الان چند سالی است که جام‌های تختی ما از لحاظ فنی بی‌کیفیت برگزار می‌شود و استقبال تیم‌ها از جام تختی خیلی کمتر است.

الان هم این طور که من شنیدم تیم‌های خوب نمی‌خواهند بیایند و این برای کشتی ما یک ضعف بزرگی است که باید طوری رایزنی کنند که انشاالله تیم‌های بزرگ به مسابقات جام تختی بیایند.

جام تختی تنها جامی است که جوان‌های ما می‌توانند با کشتی‌‌گیرهای خوب دنیا در مملکت خودشان کشتی بگیرند و به خودباوری برسند.

Share/Save/Bookmark
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.

نظرهای خوانندگان

تیم آذربایجان شایسته این قهرمانی بود و من به عنوان یک آذربایجانی این پیروزی را به ملت اذربایجان تبریک می گم

-- یاشار زنجانی ، Mar 14, 2009

اقای زنجاني، چون پارسی نوشتی گمان ميکنم که ساکن آذربايجان ايران هستي.
اگر خيلي از شکست تيم ايران و پيرزي آذربايجان خوشحالي، لطفا برو پيش همونها که بيشتر دوستشان داری تا هم ما رو خوشحال کنی هم خودت خوش بهحالت بشه...

-- عباس ، Mar 15, 2009

قهرمان طلایی بسیار خوب، سامانهٌ ورزشی ایران را افشا می کند، نشان می دهد که در صحنه های مهم مثل بازی های المپیک
زورپرستان مافیایی، تا چه حد نسبت به سرنوشت کشتی ایران که سمبل آزادگانی چون رستم دستان، پوریای ولی و پهلوان تختی است و هر گونه
اجحافی از دید آزادگان این سرزمین پنها نمی ماند، بیگانه اند و به استعمارگران در این سرزمین کهن می مانند. سخن و رفتار این قهرمان ها چه
بخواهند و چه نخواهند در زیر زره بین ملت ایران است، چرا که به گودی می روند که ابرمردان شیردل را بخود دیده. شیردلانی که نه توانستن گفت.
نه به زور، به بت پرستی، به شرک فرمانبری، به ستایش زور. این قهرمانان وظیفه ای ندارند مگر وظیفه پذیرش حق و اجرای حق. حق انسان،حق
ملی، حق شهروندی. هر سکوتی تجاوز به حق خود و بنابراین به حق دیگران است. در حق مداری، تجاوز به یک حق، تجاوز به تمام
حق ها است. پهلوان تختی بتنهایی یک ملت شد، در گود وطنش و برای وطنش، وطن که جای عشق ورزی است، نه منفعت جویی.
محمدرضاراعی

-- Mohamed Réza ، Mar 15, 2009

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)