غول جوان ایرانی، جانشین رضازاده

فرنگیس محبی

در هفته گذشته، بیست و یکمین دوره از مسابقات وزنه‏برداری قهرمانی جوانان آسیا، با شرکت تیم‏های ملی جوانان و نوجوانان کشورهای این قاره، در شهر «جوئن‏جوی» کره جنوبی آغاز شد.

همچنین، با حسین رضازاده، صاحب دو مدال طلای المپیک و قهرمان پیشین جهان که به عنوان مدیر تیم‏های ملی وزنه‏برداری ایران، به همراه جوانان و نوجوانان ایران در کره جنوبی حضور داشت، گفت و گو کرده‌ام.

سعید ‌علی‌ ‏حسینی درباره‌ی موفقیت‌هایش می‌گوید:

خدا را شکر، توانستم با کمک‏های خدا، در مجموع، رکوردهای یک ضرب و دو ضرب را بزنم. یکی از این رکوردها هم از آن خودم بود که در بازی‏های آسیایی زده بودم. خوشحال هستم که توانستم برای کشورم افتخار کسب کنم و مایه‏ی سربلندی کشورم باشم.

سعید‌علی ‏حسینی، وزنه‏بردار فوق‏سنگین ایران

مقداری از آمادگی‏تان بگویید.

قبل از این مسابقات، شش ماه در اردو بودیم. چهار ماه در مناطق نفت‏خیز جنوب و دو ماه هم در اردوی تیم ملی بودم. تدارکات خوبی را پشت سر گذاشتیم تا بتوانیم نتیجه‏ی خوبی بگیریم.

پدر شما، آقای علی‏ حسینی که ایشان هم قهرمانی آسیا را عهده‏دار است، در آمادگی روحی و بدنی شما چقدر تأثیرگذار بود؟

مسلماً ایشان هم در باشگاه و هم در خانه خیلی به من روحیه می‏دهد. با کمک‏های ایشان است که در این چند سال توانسته‏ام به موفقیت برسم. جا دارد، این‏جا از ایشان تشکر کنم.

وزنه‏بردار دیگر ایران، آقای بهداد سلیمی هم نایب‌ قهرمان شد. کلاً شما نایب‌ قهرمانی تیم ملی جوانان و قهرمانی تیم ملی نوجوانان را در وزنه‏برداری، مدیون چه می‏دانید؟

چون حسین رضازاده در دسته‏ی +۱۰۵ کیلو وزنه می‏زد، ایشان باعث شده وزنه‏برداری ایران در دسته‏ی +۱۰۵ کیلو پیشرفت بیشتری داشته باشد.

به همین خاطر، وزنه‏بردارها بیشتر به دسته‏ی +۱۰۵ کیلو روی می‏آورند که باعث می‏شود وزنه‏بردارهای خوبی در ایران پیدا شوند.

هشت سال است که در وزنه‏برداری کار می‏کنم و حدود چهار سال است که در حوزه‏ی تیم ملی فعالیت می‏کنم. با کمک و حمایت فدراسیون و مربی‏ها توانستیم به این موفقیت برسیم.

حسین رضازاده، صاحب دو مدال طلای المپیک و قهرمان پیشین جهان /عکس:AFP

حسین رضازاده، صاحب دو مدال طلای المپیک و قهرمان پیشین جهان، به عنوان مدیر تیم‏های ملی وزنه‏برداری ایران، به همراه جوانان و نوجوانان ایران در کره جنوبی حضور داشت.

با رضازاده که به علت بیماری قادر به حضور و دفاع از مقام قهرمانی‏اش در بازی‏های المپیک پکن نشد و با ورزش قهرمانی برای همیشه خداحافظی کرد، گفت و گو کرده‌ام.

موفقیت‏های تیم‏های ایران در کره جنوبی را مدیون چه عواملی می‏دانید؟

تیم‏های جوانان و نوجوانانی که در مسابقات آسیایی در کره جنوبی، به مقام اول و نایب قهرمانی دست پیدا کردند، ۱۶ نفر بودند که از بین ۴۰ نفر انتخاب شده بودند.

حدوداً سه ماه شبانه‏روزی در اردوهای تیم ملی، زیر نظر کادر فنی، تمرینات خیلی خوب و مرتبی انجام دادند. این موفقیت‏ها به کمک و لطف خداوند و تلاش‏های خود وزنه‏بردارها، حمایت‏های فدراسیون وزنه‏برداری، آقای افشارزاده که شبانه‏روز زحمت کشید و تلاش‏های کادر فنی به دست آمد.

سطح این بازی‏ها چطور بود؟

سطح این دوره از مسابقات خیلی بالا بود. چندین رکورد آسیایی و جهانی جابجا شد. در تیم نوجوانان کشورمان در دسته‏ی فوق‏سنگین، آقای داوودی به عنوان بهترین وزنه‏بردار آسیا انتخاب شد.

در تیم جوانان هم آقای حسینی به عنوان بهترین وزنه‏بردار انتخاب شد. هم‏چنین آقای حسینی رکورد یک ‏ضرب و دو ضرب جوانان جهان را جابجا کرد.

در مورد شکستن این رکوردها گفتید. آینده‏ی سعید علی‏حسینی را چگونه می‏بینید؟ چون رکوردهایی که شکست، در مجموع ۲۵ کیلوگرم با رکورد بزرگ‏سالان اختلاف دارد.

به قول معروف، آینده‏ی همه دست خداوند است. رکوردهای آقای حسینی در حدی است که باید خودش تلاش کند.

ما هم کمک کنیم و از او حمایت می‌کنیم که آسیب‏دیدگی پیدا نکند و بتواند انشاالله در مسابقات بزرگ جهانی و المپیک با رکوردهای خوب، برای کشور عزیزمان اعتبار کسب کند.

شما دومرتبه به صحنه‏های جهانی وزنه‏برداری برگشته‏اید. این خاطره‏های خودتان را زنده می‏کند.

بله، همین‏طور است. چندین سال در مسابقات بزرگ جهانی و المپیک وزنه می‏زدم. برای مسابقات جوانان آسیا که آقای حسینی را هدایت می‏کردم، یاد خودم و دوران جوانی‏ام می‏افتادم که روی سکو می‏رفتم و وزنه‏ها را بلند می‏کردم.

فکر نمی‏کنید بازنشستگی خودتان از این ورزش که هنوز در اوج قدرت بودید، یک مقدار زود بود؟

نه، ۱۲ـ ۱۳ سال، همه ساله رکورد دنیا را ترقی می‏دادم و مدال طلای جهان و المپیک را می‏گرفتم. در آخرین المپیک هم که متأسفانه چون بیماری پیدا کردم، نتوانستم حضور پیدا کنم.

حالا هم سعی و تلاش‏مان این است که روی جوان‏ها کار کنیم، برنامه‏ریزی جدیدی انجام دهیم که انشالله بتوانند راه ما را ادامه دهند.