«دایی باید لژیونرها را دعوت کند»

فرنگیس محبی

هفته گذشته قرعه‌کشی مرحله دوم مقدماتی جام جهانی‌۲۰۱۰ آفریقای جنوبی در قاره آسیا انجام شد و تیم ملی ایران که در مرحله قبلی در گروه خود به مقام اول رسیده بود، با کره جنوبی، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و کره شمالی هم‌گروه شد. گروه دیگر شامل تیم‌های استرالیا، ژاپن، ازبکستان، بحرین و قطر است.

علی دایی، سرمربی تیم ملی ایران که در محل قرعه‌کشی در کوآلالامپور پایتخت مالزی حضور داشت، گروه ایران را مشکل‌تر از گروه دیگر خواند و بعضی خبرگزاری‌ها هم به سبب حضور ایران، عربستان و کره جنوبی در یک گروه، آن را گروه مرگ نام داده‌اند. در گفت و گویی با جلال طالبی، سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران او ابتدا از ارزیابی خود از گروه ایران می‌گوید:

من فکر می‌کنم در کل، این دو گروه تفاوتی با هم ندارند و هر گروه سختی‌های خودش را دارد و فرق نمی‌کند. ولی احساس می‌کنم می‌توانست سخت‌تر از این باشد که نشد.

به‌طور مثال شما خودتان هم می‌دانید که ما همیشه گرفتار بازی با تیم‌های عربی به‌خصوص بحرین و قطر هستیم. حالا با عربستان که سال‌ها بازی کردیم و یک مقداری دست همدیگر را می‌دانیم. این دو تا تیم - قطر و بحرین- در گروه ما نیستند و این خیلی به ما کمک می‌کند. چون بازی کردن با این‌تیم‌ها از لحاظ روحی برای ما مشکلاتی را فراهم می‌کرد.

خوشبختانه این دو تا تیم درآن گروه هستند ک و در گروه ما هم کره شمالی و امارات هستند که این دو تا تیم شانسی به آن صورت ندارند. یعنی شانس ما‌بین عربستان و ایران و کره جنوبی است برای کسب مقام اول و دوم که مستقیم می‌رود به جام جهانی.

به‌اضافه این‌که سابقه نشان داده این سه تا تیم، عربستان، ایران و کره جنوبی، امتیازات بازی‌های رفت و برگشت را تقریباً تقسیم می‌کنند. یعنی فرضاً اگر شش تا پوئن بدهند در بازی‌‌های رفت و برگشت به صورتی سه تا دو تا می‌شود، چهار تا دو تا می‌شود و زیاد تفاوتی ندارد این پوئن‌ها.

بنابراین من فکر می‌کنم که کار این گروه برسد به گل شماری و تفاضل گل که قهرمان اول و دوم را مشخص بکند. ما باید حتماً سعی بکنیم که تعداد گل‌های زده‌مان را در مقابل کره شمالی و امارات زیاد بکنیم. چون به احتمال فراوان تفاضل گل برای قهرمانی گروه ما تعیین‌کننده باشد.

با توجه به بازی‌هایی که تیم ملی فوتبال ایران در مرحله اول کرد، موقعیت تیم ملی را در این دوره چطور می‌بینید؟

البته خود شما هم می‌دانید که ما در در مرحله اول گروهی که بازی کردیم، خب تیم ملی یک مقداری ناهماهنگ بود. به خصوص در شروع بازی‌ها، تغییراتی در کادر فنی انجام شده بود، یک تعداد بازیکن جوان‌تر وارد تیم شده بودند، زمان نبود، مدت‌ها بود که تیم ملی فعالیتی نمی‌کرد.

خب، ما بازی‌های اول‌مان را خوب انجام ندادیم. به‌طور کلی شانس ما در این گروه مشخص بود که از چهار تا تیمی که در گروه ما مشخص بود که ما از این گروه بالا می‌رویم. ولی برای سرگروهی سعی کردیم که با قدرت بیشتری از این گروه صعود کنیم. بازی‌هاتیم ملیصد‌در‌صد باید همه‌گونه تقویت بشود و با شناخت بیشتری با حریفانی که در این دوره داریم، تدارک ببینیم. چون حریفانی که در مرحله مقدماتی داشتیم، متفاوت بودند با حریفانی که دراین دوره خواهیم داشت.

جلال طالبی، سرمربی اسبق تیم ملی

به نظر می‌آید بازی‌های تدارکاتی خوبی هم برای تیم ملی فوتبال ایران در نظر گرفته شده. تا زمان بازی‌ها باید تیم به حد آمادگی برسد، نه؟

مسلماً. فکر می‌کنم مدت کوتاهی پس از این‌که تیم ملی از اسپانیا برمی‌گردد، بازی‌های لیگ ایران شروع می‌شود و در اسپانیا هم من فکر می‌کنم بازیکن‌هایی مثل نکونام و شجاعی نمی‌توانند همراه تیم باشند و باید در تمرین‌های‌شان شرکت کنند. نمی‌دانم ولی بازی‌های تدارکاتی بدی نمیتواند باشد.

بستگی دارد دراسپانیا با چه تیم‌هایی بازی می‌کنند. قرار است با چک بازی کنند که مسلماً چون بازیکنان تیم ملی چک، بیشترشان لژیونر هستند و در کشورهای دیگر بازی می‌کنند، شاید زیاد نتواند به ما کمک کند.

بعد با تیم مصر قرار است بازی کنند در امارات. خب، مصر، قهرمان آفریقاست که بازی مقابل این تیم می‌تواند نقاط ضعف‌مان را به ما نشان بدهد. البته می‌گویم صحبت‌هایی کردند برای بازی‌ها ولی من فکر می‌کنم تعداد تیم‌هایی که می‌خواهند با ما بازی کنند و اعلام کنند که بازی می‌کنیم، می‌تواند خیلی به آمادگی تیم کمک کند.

آقای طالبی در مورد حاشیه‌های اطراف تیم چه فکر می‌کنید؟ الان نزدیک به جام جهانی هستیم و حاشیه در اطراف تیم زیاد است.

ما اصلاً با حاشیه زندگی می‌کنیم. ما اگر حاشیه نباشد، غذا هم نمی‌توانیم بخوریم. بنابراین این مشکلات را داشتیم و خواهیم داشت. منتها باید سعی بکنیم تا آن‌جا که ممکن است، از کنار تیم ملی کمترش بکنیم.

یکی از مشکلاتی که به آن برخواهیم خورد، به‌طور مسلم حضور لژیونرهایی است که در اروپا بازی می‌کنند.

آمدن یا نیامدن این لژیونرها به تیم ملی، حرف و حدیث خواهد خواست و این چیزی است که از همین الان مقدمه‌اش آغاز شده، در روزنامه‌ها دارند می‌نویسند که ما نیاز داریم و آقای دایی می‌گوید به هرحال اگر آماده باشند دعوت می‌کنم و اگر آماده نباشند، همین بچه‌هایی که هستند می‌توانند این بازی‌ها را با موفقیت به پایان برسانند.

این مسایل متاسفانه در فوتبال ما هست و اجتناب‌ناپذیر است. یعنی واقعاً سخت است که بگوییم می‌شود حاشیه‌ای وجود نداشته باشد. حاشیه هست، ولی باید روح همکاری مابین تمام گروه‌ها و کسانی که مستقیم و غیرمستقیم با تیم ملی سروکار دارند، کمک بکند که این حاشیه‌ها کمتر بشود.

شما فکر می‌کنید که باید این بازیکنان ‌را دعوت کنند‌؟

من هم فکر می‌کنم بستگی دارد به آمادگی بازیکنان، ولی ما در این مسابقات، به تجربه نیاز داریم. به هرحال نیاز داریم که کنار جوانی تیم و بازیکنان کم‌تجربه، چند بازیکن با تجربه هم باشند.

به نظر من، ما به علی کریمی در صورتی که واقعاً آماده باشد، نیاز داریم. بازیکنی نیست الان که حتی نیمی از توانایی فردی علی کریمی را داشته باشد. علی کریمی اگر آماده باشد، واقعاً در بازی‌های حساسی که ما خواهیم داشت، نتیجه بازی را می‌تواند به گونه‌ای که ایران نیاز دارد، تغییر بدهد.

عده‌ای معتقد هستند که با وجودی که علی کریمی، بازیکن بسیار خوبی است ولی در بازی‌های تیم ملی خوب عمل نکرده و تک‌روی زیاد کرده، نظر شما چیست؟

علی کریمی قلق دارد.باید با علی کریمی یک مقدار کنار آمد. همین بازی انفرادی باید یک مقداری به او زمان بدهیم و علی کریمی را در زمین تحمل کرد. یعنی به‌قول شما ممکن است خیلی انفرادی هم کار بکند و بعضی جاها هم این انفرادی کار کردن ممکن است کمک نکند به تیم؛ ولی علی کریمی می‌تواند در ۵ ثانیه، ۱۰ یا ۱۵ ثانیه نتیجه بازی را تغییر بدهد.

بنابراین یک مقداری باید او را تحمل کرد، مربی باید او را تحمل کند. یک بازی هست که شاید علی کریمی از ۹۰ دقیقه شاید ۷۰ دقیقه هم علی کریمی را در زمین نبینید ولی ۲۰ دقیقه بعد کاری می‌کند که جبران تمام کم‌کاری‌هایش را می‌کند.

او بازیکن بسیار باهوشی است و موقعیت را بسیار خوب تشخیص می‌دهد. اگر نگاه کنید بازی‌هایی که گرفتار شده بودیم، بیشتر روی کارهای انفرادی علی کریمی بوده که نتیجه را تغییر دادیم. بنابراین علی کریمی آماده بایستی در تیم ملی باشد چون پر کردن جای علی کریمی در پستی که او بازی می‌کند، برای ما غیرممکن نیست، ولی به هرحال مفید نمی‌تواند باشد.

آقای طالبی، خودتان در شرایطی سرمربی تیم ملی شدید که حاشیه اطراف تیم ملی بسیار زیاد بود. به خصوص اولین حضور تیم ملی ایران در مسابقات جام جهانی بعد از انقلاب بود. الان شرایط علی دایی را چطور می‌بینید، به‌ویژه در مورد فشارها و حاشیه‌هایی که در اطراف او هست، در مورد همین چند نفر از بازیکنان سرشناسی که در تیم حضور ندارند، شما بودید چکار می‌کردید؟ آیا فکر می‌کنید ایشان با ایستادن در مقابل این‌ها، روش صحیحی را در پیش گرفته است؟

به هرحال هر مربی یک فلسفه‌ای دارد برای کارش و من امیدوارم که این قرار ایستادگی کردن در مقابل این لژیونرها به تیم ملی آسیب نزند.

خب، عده‌ای اعتقاد دارند که بچه‌های جوانی که در اختیار دارند می‌توانند نتیجه لازم را بگیرند و خب این حق آقای دایی است که به این صورت فکر بکند، چون ایشان مسوول هستند و جوابگو خواهد بود. ولی من که به هرحال یک مدتی کنار تیم ملی بودم احساس می‌کنم این تیم که من در این چند تا بازی دیدم، تجربه کافی برای بازی کردن به‌طور مثال در مقابل کره جنوبی یا عربستان را ندارد

بنابراین من نمی‌خواهم هیچ دخالتی در کار آقای دایی، به عنوان مسوول فنی بکنم، ولی نظر من بر این است که نیاز اهست که دو تا از بچه‌های‌ با تجربه هم اضافه بشوند، در صورتی که از صمیم قلب و با تمام وجودشان بیایند و برای تیم ملی کار بکنند.

به نظر شما آقای دایی چگونه مربی‌ای برای تیم ملی ایران خواهد بود. چه خصوصیاتی در ایشان می بینید که مثبت است و یا منفی است؟

مثبتش این است که پشتکار بسیار خوبی دارد و خیلی سخت ناامید می‌شود. به کاری که به او محول می‌شود، به‌عنوان یک فوتبالیست، اعتقاد دارد. از سختی‌ها هراس نداشته و ندارد، به هرحال‌ می‌خواهد به آن‌چه معتقد است باید بشود‌، کمک کند. من این را ضعف نمی‌دانم.

‌شاید یکی از نکاتی که بهتر است آقای دایی به آن توجه کند این است که به هرحال همه، بد تیم ملی را نمی‌خواهند، همه اگر انتقادی می‌کنند به قصد بهبود کار تیم ملی عمل می‌کنند. دایی باید تشخیص بدهد که چه کسانی می‌خواهند کمک او باشند و چه کسانی نمی‌خواهند.

او همه را به یک چشم نگاه می‌کند و هر انتقاد و نقدی را مغرضانه به‌حساب می‌آورد و کار خودش را مشکل‌تر می‌کند. علی دایی مقابل همه این تیم‌هایی که با آن‌ها هم‌گروه هستیم، تجربه دارد، بارها و بارها به عنوان کاپیتان بازی کرده و توانایی این را دارد که بازیکن‌های حریف را بشناسد.

ولی او در جایگاه مسوول تیم ملی باید به بازی یک‌جور دیگری نگاه بکند و آن‌جوری که باید و شاید تیم و خودش را آماده کند، به گونه‌ای که هم به نفع خودش و هم به نفع تیم ملی باشد.