نویسندگان


سعدی، راوی تجارب گوناگون زندگی

روز سی ‌و یکم فروردین امسال را به نام سعدی و به طور خاص «بوستان» وی نامگذاری کرده‌اند. مرکز سعدی‌شناسی در شیراز، سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵ را به عنوان دهه‌ سعدی‌شناسی نام‌گذاری کرده است.
رییس مرکز سعدی‌شناسی دلیل این نامگذاری را تلاش برای تخصصی کردن مطالعات سعدی‌شناسی می‌داند ولی آیا به موضوعی مثل "مردم و جایگاه سعدی بین عامه" هم توجهی شده است؟
رییس مرکز سعدی‌شناسی جواب می‌دهد: «‌ "تخصصی کردن" یک برنامه ۱۰ ساله است. قبل از این‌که بخواهیم ارتباط سعدی را با دیگران پیدا کنیم باید روی آثار خودش کار می‌کردیم که فقط در همین زمینه مشکلات زیادی پیش روی ماست.»



صد و پنجمین سال تولد صادق هدایت در گفت و گو با علی دهباشی و حورا یاوری:
هدایتِ نویسنده، ماندگارتر است

امسال صد و پنجمین سال تولد یکی از نویسنده‌های مطرح ایرانی است؛ صادق هدایت؛ نویسنده، مترجم و روشنفکری که از پیشگامان داستان‌نویسی نوین ایران، محسوب می‌شود. رمان بوف کور مشهورترین اثر اوست که به زبان‌های مختلف ترجمه شده است که آن‌ را درخشان‌ترین اثر ادبیات داستانی معاصر ایران می‌دانند. درباره‌ تاثیر هدایت بر نسل جدید و دلایل محبوبیت او با علی دهباشی و حورا یاوری صحبت کردم.



گفتگو با عدنان غریفی،نویسنده مقیم هلند
در ایران دروغ جاری‌ست، نخواندن متداول،‌ ادعا بسیار

عدنان غریفی شاعر و نویسنده ای که بیست سالی‌ست در هلند زندگی می‌کند، مدتی‌است تقریبا دست از نوشتن کشیده. او دلزده و خسته از دنیای نویسنده و خواننده می‌گوید: نویسنده‌ی خوب ایرانی را در نظر بگیرید که مخاطبش هلندی‌ست. یک هلندی بهتر او را می‌فهمد تا هموطنش. علتش عقب‌ماندگی حیرت‌آور فرهنگی در کشور ماست.



«نوروز؛ کلیشه‌ای که دوست ندارم»

رضا قاسمی آدمی معمولی نیست که بشود با او رفت داخل استودیو و ساعتها در مورد موضوعی بحث کرد. در سفری که چند روز قبل از نوروز، به آمستردام آمد موقع نوشیدن قهوه و چای، بحثی خودمانی درگرفت درمورد نوروز. و او گفت از نوروز و قبرستان متنفر است.



یداله رویایی: نصرت تخریب تن می‌کرد

نصرت هیچوقت وسوسه‌ی خودکشی نداشت، ولی هیچوقت لذت های زندگی را پس نمی‌زد و اتفاقا خیلی هم درجست‌وجوی لذت بود. نه تنها لذت های روحی و مخدرها که به آن اشاره کردم، بلکه لذت تن هم زیاد در او بود



گفت‌وگو با شهریار مندنی‌پور:
از دوستان نویسنده زخم خوردم

شهریارمندنی‌پور یک سالی هست به آمریکا رفته. می‌گوید در این مدت نتوانسته بنویسد. رازش را هنوز نمی‌داند. معتقد است اتفاقی است که برای خیلی از نویسنده‌های ایرانی می‌افتد. وقتی زیر فشار می‌نویسند، شکوفاترند و وقتی به آرامش و آسایش می‌رسند و زندگی جدیدی را در کشوری جدید شروع می‌کنند، قلم‌شان می‌خشکد. با این حال چند ماهی است که دوباره شروع به نوشتن کرده و کتاب جدیدش در دست چاپ است.