«مفسد فی‌الارض»؛ اتهام احتمالی هفت بهائی

بانی دوگال نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل می‌گوید که مقام‌های ایران از احتمال متهم شدن هفت بهائی زندانی به «فساد در ارض» خبر داده‌اند.

پنجشنبه هفته جاری، اولین سالگرد زندانى شدن هفت تن از رهبران جامعه بهائیان ایران در تهران است.

جامعه جهانی بهائی امروز سه‌شنبه اعلام کرد که این افراد در معرض اتهام‌های «سنگین و تازه‌اى» قرار گرفته‌اند.

به گفته خانم دوگال، مقام‌های ایران به خانواده این هفت نفر اعلام کرده‌اند که آنها ممکن است با اتهام «مفسد فی‌الارض» نیز مواجه شوند.

مجازات «مفسدان در ارض» بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران، اعدام است.

نماینده جامعه بهائی در سازمان ملل در واکنش به این اظهارات مقام‌های ایران گفته است که «اتهام مفسد فى‌الارض همان اتهامى است که علیه بهائیانى که در سال‌هاى نخستین بعد از انقلاب اسلامى اعدام شدند، عنوان شده بود.»

به گفته خانم دوگال، «سیر وقایعى که در اطراف این بازداشت‌ها رخ داده، نمونه وقیحانه‌اى از بازیچه کردن عدالت است.»

وی همچنین از سازمان‌های مدافع حقوق بشر و نهاد‌های بین‌المللی خواست که تلاش‌ها برای آزادی این هفت بهائی زندانی را افزایش دهند و «به قوى‌ترین شکل»، دست‌کم خواستار آغاز «محاکمه عادلانه و علنى آنها» بر اساس ضوابط قضائى بین‌المللى شوند.

«یاران ایران»؛ نشسته از چپ به راست: بهروز توکلى و سعید رضایى. ایستاده: فریبا کمال‌آبادى، وحید تیزفهم، جمال‌الدین خانجانى، عفیف نعیمى و مهوش ثابت

فریبا کمال‌آبادى، جمال‌الدین خانجانى، عفیف نعیمى، سعید رضائى، مهوش ثابت، بهروز توکلى و وحید تیزفهم هفت رهبر بهائی هستند که از سال گذشته تاکنون به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل، توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام» در زندان به سر می‌برند.

همه این افراد به جز یک نفر ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷ ( ۱۴ مه ۲۰۰۸) در خانه‌هایشان در تهران دستگیر شدند.
خانم مهوش ثابت ۱۵ اسفند ۱۳۸۶ (۵ مارس ۲۰۰۸) در مشهد دستگیر شده بود.

محاکمه این هفت نفر در تهران که عضو گروهی به نام «یاران ایران» هستند، قرار بود در هفته‌های پایانی سال گذشته خورشیدی برگزار شود.

مقام‌های قضایی ایران توضیحی درباره علت تاخیر در برگزاری دادگاه این هفت بهائی ارائه نکرده‌اند.

نهاد‌ها و سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر با صدور بیانیه‌هایی، اتهامات این هفت بهائی را «رد کرده» و خواستار آزادی فوری آنها شده‌اند.

فعالیت جامعه بهائیان از سال ۱۳۶۲ در ایران ممنوع اعلام شده و هم‌اکنون در حدود ۳۰ بهائی به اتهام‌های مختلف در ایران زندانی هستند.

از نظر حکومت ایران، بهائیان مرتد محسوب می‌شوند.
اگرچه در قانون اساسی این کشور حقوق اقلیت‌هایی چون مسیحیان و زرتشتیان به رسمیت شناخته شده است، اما بهائیان از هیچ حقی برخوردار نیستند.