اصول‌گرایان مجلس و کابینه احمدی‌نژاد

مریم محمدی

با به جای آوردن دو مراسم تنفیذ و تحلیف، محمود احمدی‏نژاد خود را برای معرفی کابینه‏ی دهم به مجلس شورای اسلامی، آماده می‏کند.

اما آیا این تلاش‏ها، به توافق و تعامل مورد انتظار اصول‏گرایان منجر خواهد شد؟
این امکان را در گفت و ‏گو با آقای عزت‏الله یوسفیان مولا، نماینده‏ی مردم آمل در مجلس شورای اسلامی و هم‏چنین خلیل طهماسبی، نماینده‏ی مردم لُردگان در مجلس هفتم، بررسی کرده‏ام. هم‏چنین نظر و تحلیل خانم اعظم طالقانی، فعال سیاسی و دبیرکل جامعه‏ی اسلامی زنان را خواهیم شنید.

از آقای یوسفیان مولا، می‏پرسم: گفته می‏شود آقای احمد‏ی‏نژاد که هوادار رایزنی با مجلس بوده است، چرا قبل از دریافت نامه‏ی دویست نماینده‏ی مجلس اقدام به این امر نکرده بود؟

قبل از این نامه، به طور جسته گریخته و موردی، با بخش‏های از مجلس، بحث‏ها و صحبت‏هایی شده است.

بخش‏هایی از اصول‏گرایان…

بله، با بخش‏هایی از اصول‏گرایان و نه کل آنان. مثلاً نمایندگان محترم روحانی که جمعی بیست، سی نفره را تشکیل می‏دهند، با آقای احمدی‏نژاد ملاقاتی داشتند. بعضی از نمایندگان هم به صورت گروهی، تبادل‏نظرهایی داشتند. ولی این‌که مورد خاص در این جلسات مطرح شده باشد و توافق کرده باشند، هنوز خیر.

عمده‏ترین تعامل برمی‏گردد به همین جلسه‏ی مجلس و دولت که آقای رییس جمهور می‏خواهد در جمع تمامی اصول‏گرایان حاضر شود و تبادل‏نظر کند. من، این نامه را چندان تأثیر نمی‏دهم. چون قرار بر این بود که این تعامل صورت بگیرد. این جلسه، ساعت پنج بعداز ظهر شروع ‏شد.

عزت‏الله یوسفیان مولا، نماینده‏ی مردم آمل

آقای یوسفیان، گذشته از تعامل اصول‏گرایان مجلس با آقای احمدی‏نژاد، مسأله‏ی دیگری هم در مجلس بوده و آن هم تعامل میان اقلیت و اکثریت مجلس است. در دور گذشته، گاهی دیدیم که تعامل میان اقلیت و اکثریت مجلس، بیشتر از تعامل اصول‏گرایان با آقای رییس جمهور بود. به طوری که اقلیت و اکثریت، بر سر سوال یا استیضاح و یا برکناری یک وزیر با هم در مقابل رییس جمهور متحد بودند. فکر می‏کنید این بار، این رابطه چگونه باشد؟

بستگی به لیست کابینه دارد. موضوع لیست و موارد آن، هماهنگی بین اقلیت و اکثریت را روشن می‏کند. آن‏جا این هماهنگی شفاف می‏شود. مثلاً در دور هفتم، هماهنگی‏ای بین اقلیت و اکثریت در ارتباط با کابینه‏ها بوده است.

یعنی، خیلی از وزرایی که رأی نیاوردند، هم اقلیت رأی نداد و هم اکثریت. خیلی‏ها هم از هر دو گروه رأی گرفته بودند. ولی منع و مانعی برای این‌که اقلیت هم بروند، رایزنی کنند و با رییس جمهور صحبت کنند، تا به حال وجود نداشته است.

یعنی آقای احمدی‏نژاد خواهان رایزنی با اقلیت مجلس است؟

خود آقای احمدی‏نژاد در بحث مشورت، فرقی بین اقلیت و اکثریت، نگذاشته بود. ایشان مجلس را به طور مطلق اسم برده و در مورد این که با مجلس تعامل می‏کنم، صحبت کرده است.

هیچ‏وقت نگفته است، با اقلیت مجلس یا اکثریت مجلس. لذا، ما از این گفته‏ی آقای رییس جمهور باید این‏طور تعبیر کنیم که نظرش به مجلس یک‏پارچه است.

نام‏هایی طرح هست که از جانب نزدیکان آقای احمدی‏نژاد هم تایید شده است. برخورد مجلس با نام‏هایی که تا الان طرح شده‏اند، چگونه است؟

این نام‏هایی که آمده است، بستگی دارد؛ بعضی از این افراد را مجلس قبول دارد و آن‏‏ها در مجلس رأی می‏آورند. بعضی از این افراد جایگاه دارند. بعضی‏ها هم شناخته شده نیستند. شاید با شناسایی و معرفی بیشتر، وضع بهتری پیدا کنند.

به هرحال، الان شرایطی نیست که بتوان دقیقاً اظهارنظر کرد. چون لیست قطعی و واقعی هنوز نیامده است. این لیست، حدس و گمان است. برای یک وزات‏خانه، حتا ده نفر را هم اسم برده‏اند.

آقای خلیل طهماسبی، نماینده‏ی مردم لردگان در مجلس هفتم معتقد است:

بسیار کار خوبی است. هماهنگی بسیار خوب است. انشاالله بتوانند با هماهنگی دولت و مجلس، کابینه‏ای پیشنهاد بدهند که در مجلس رأی اعتماد بیاورد. مثل مجلس قبل نشود که بعضی از وزرا بدون هماهنگی، نتوانستند رأی اعتماد مجلس را کسب کنند.

اگر هم به طور مطلق، هماهنگی کافی ایجاد نمی‏شود، اما به طور نسبی، به هر حال، هماهنگی ایجاد خواهد شد. اصلاً بعید می‏دانم، هماهنگی مطلق ایجاد شود که هر فردی را که مجلس بخواهد، به رییس جمهور معرفی کند. اما به طور نسبی، یک سری توافقاتی خواهند داشت.

به این ترتیب، شما فکر می‏کنید، دولت دهم با مجلس هماهنگ‏تر خواهد بود؟

من که این‏طور فکر می‏کنم. البته شاید هم وزیری معرفی کند که مجلس به او رأی ندهد. این هست، ولی به آن شدت دور قبل، اتفاق نخواهد افتاد.

بعضی معتقدند که این بار میزان تعامل اصول‏گرایان با دولت آقای احمدی‏نژاد، کم‏تر از دوره‏ی قبل هم هست. به خاطر برخی مسایل، نظیر حضور آقای رحیم مشایی و مواردی از این دست…

البته، بازهم نمی‏شود این‏طور فکر کرد. با توجه به فشارهایی که الان هست و موقعیت کنونی جامعه، چنین چیزی را بعید می‏دانم. چون وضعیت جامعه طوری است که رهبری معظم هم می‏خواست مجلس با دولت هماهنگ‏تر بشود.

این جلسات هم خوب است، پیش‏بینی خوبی است، اما اگر رییس جمهور کمی کوتاه بیاید و با مجلس به توافق برسد، مجلس هم آمادگی آن را دارد.

اعظم طالقانی، دبیرکل جامعه‏ی اسلامی زنان

خانم اعظم طالقانی، اساساً، نگاه دیگری دارد:

هنوز جریان اعتراض سرجایش است.

ولی به هرحال، کابینه دارد تشکیل می‏شود…

وقتی اصل مسأله برای ما زیر سوال است، دیگر مهم نیست که کابینه چه باشد.

خانم طالقانی در مورد مخالفت‏هایی که ممکن است میان اصول‏گرایان با آقای احمدی‏نژاد بروز کند، می‏گوید:

هر پروسه‏ای هم که پیش برود، وقتی نظر رهبر جمهوری اسلامی این است که با آقای احمد‏ی‏نژاد هم‏فکرتر است و فکرش به او نزدیک‏تر است، بقیه‏ی مسایل دیگر تحت‏الشعاع است. ایشان در نماز جمعه اعلام کرد که فکرش با آقای احمدی‏نژاد نزدیک‏تر است تا با رفیق پنجاه و دوساله‏اش.

این نکته‏ی خیلی مهمی است. باید خیلی مورد توجه قرار بگیرد. وقتی آقای احمدی‏نژاد می‏گوید: «ما با هم پدر و پسر هستیم، خیال نکنند می‏توانند بین ما تفرقه بیاندازند»، اصول‏گرایان، ولو این‌که با آقای احمدی‏نژاد هم مشکل داشته باشند، کاری از پیش نخواهند برد.

ولی، همین روزها شاهد اعتراضات برخی اصول‏گرایان، مثل آقای مطهری یا آقای کاتوزیان هستیم.

این اعتراضات همیشه بوده. قبل از انتخابات هم این اعتراضات بود. ولی زمانی که وقت انتخابات شد، ایشان را انتخاب کردند.

یعنی، این اعتراضات نقد واقعی نیستند یا این‌که موفق نمی‏شوند؟

بعضاً تلاش می‏کنند که ایشان را تحت کنترل قانون دربیاورند، ولی آن‏طور که ما متوجه می‏شویم، ایشان تحت کنترل قانون درنمی‏آید، آن کاری را که بخواهد، انجام می‏دهد. مثلاً آقای اژه‏ای، وزیر اطلاعاتی را که مقام رهبری به او خیلی اعتماد داشت و دارد و سال‏ها خدمت‏گزار حاکمیت بوده است به راحتی کنار می‏گذارد.

گذشته از عمل‏کرد فراقانونی، تحلیل شما برای این گونه‏ عمل‏کردها که ‏ظاهراً، مخالف نظر رهبری هم هست، چیست؟

آن‏طور که من احساس می‏کنم، قانون‏گریزی ایشان، برای مقام رهبری هم ممکن است خطر ایجاد کند. حال پشت سر چه کسانی هستند، خودش مسأله‏ی بسیار مهمی است که اگر آن‏ها عقلانیت‏شان را به کار بگیرند، به فکر آینده‏ی این کشور باشند و به منافع ملی این مملکت بیاندیشند، فکر می‏کنم تغییر رویه بدهند.