رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۲۰ اسفند ۱۳۸۷
همکاری ایران و تاجیکستان در بخش صنایع و راهسازی در گفت و گو با کارشناسان تاجیک

‫کمک ایران برای راه‌های تاجیکستان

شهزاده سمرقندی
shahzoda@radiozamaneh.com

امام‌علی ‌رحمان، رییس‌جمهور تاجیکستان در سفر خود به ایران، روز جمعه در مورد همکاری با ایران در بخش صنایع خودروسازی، راهسازی و خط راه‌آهن ایران به چین ابراز علاقه‌مندی کرده است.

این در حالی است که کشور فارسی‌زبان تاجیکستان که ۱۵ سال پیش، از اتحاد شوروی پیشین استقلال یافته است در این مدت روابط پر فراز و نشیبی را با ایران داشته است.

در همین رابطه با پرویز ملاجانف، تحلیل‌گر مسایل سیاسی تاجیک و عبدالمجید ‌شریف‌اُف، سرپرست وزارت راه این کشور درباره‌ی نتایج این سفر و پروژه‌ی راهسازی در این کشور و نیز راه‌آهن ایران به چین از طریق تاجیکستان گفت و گو کرده‌ام.

Download it Here!

برنامه‌های مطرح شده در دیدار امام‌علی رحمان با آقای احمدی‌نژاد برای تاجکستان اهمیت ژئوپلتیکی دارد. زیرا تاجیکستان در یک بن‌بست قرار دارد.

بیشتر راه‌های بین‌المللی این کشور، به واسطه‌ی ازبکستان و سپس به قزاقستان و روسیه است. مناسبات ما با ازبکستان آن‌قدر خوب نیست و عموماً این راه برای تاجیکستان نسبتاً گران می‌افتد، به همین دلیل ما در بن‌بست قرار داریم.

یکی از راه‌های خارج شدن از این بن‌بست، گشادن راه‌های نو، پیش از همه به جنوب و به چین و از سمت دیگر به قرقیزستان است. می‌توانیم به واسطه‌ی قرقیزستان با روسیه ارتباط برقرار کنیم که به چین نزدیک‌تر است.

این موضوع برای حکومت تاجیکستان، هدفی استراتژیک دارد و چند باری هم رییس ‌جمهور ما بر آن تأکید کرده و گفته بود برای استواری استقلال تاجیکستان به عنوان یک کشور آزاد مهم است.


جاده دوشنبه به خجند

نفع ایران در این برنامه و در این تغییرات جدید چیست؟

برای ساختن راه‌های جدید، سرمایه‌گزاری لازم است. و ایران هم کشوری است که در این زمینه تجربیات و شرکت‌های ساختمانی زیادی دارد. برای همین، جلب سرمایه‌گذاران و کارشناسان ایران برای تاجیکستان فایده‌مند است.

می‌دانیم وضع راه‌های داخلی تاجیکستان در شرایط خوبی قرار ندارند. در فصل‌های زمستانی، به خصوص در مسیر کوهستانی، بدخشان و دور‌دست تاجیکستان بسته می‌شوند و با دشواری می‌توان از آن‌ها گذشت. آیا هیچ طرح و برنامه‌ای راجع به راه‌های داخلی تاجیکستان وجود دارد یا صحبت‌هایی هست که ایران یا کشورهای دیگر بتوانند کمک کنند که راه‌های داخلی تاجیکستان هم رو به بهبود برود؟

طرح و برنامه‌های زیادی در دست اجرا است. اما مسأله‌ی اصلی، گران بودن قیمت‌ها است. کارشناسان حساب کرده‌اند برای نگه داشتن آن شبکه‌ها و راه‌هایی که ما از شوروی داریم، تقریباً هر سال، ۱۰۰ میلیون دلار هزینه دارد که برای تاجیکستان خیلی گران است.

یکی از راه‌هایی که در تاجیکستان استفاده می‌شود، جلب سرمایه‌گذاران خارجی است. در دو سال اخیر، برای ساختن شاهراه دو در داخل تاجیکستان، از چین کمک بسیاری رسید. این راه به منظور ایجاد ارتباط بین پایتخت جمهوری با منطقه‌های شرقی آن است.


نقشه تاجیکستان

درباره‌ی وضع راه‌های داخلی تاجیکستان با عبدالمجید شریف‌اف، مسوول وزارت راه تاجیکستان گفت و گو کرده‌ام.

نخست از آقای شریف‌اف پرسید‌م، الان وضع راه‌های داخلی تاجیکستان چگونه است. تا جایی که ما می‌دانیم وضع راه‌های داخلی تاجیکستان آن‌قدر خوب نیست و ماه‌های زمستان به دلیل بارندگی زیاد بعضی از مناطق از مرکز جدا می‌مانند.

تا به حال ایران برای بهبود وضع راه‌های تاجیکستان کمک زیادی کرده است. در حال حاضر، ایران برای ساخته شدن راه‌های نقب استقلال کمک زیادی می‌کند. این راه از شهر دوشنبه به خجند است.

در نبود این راه، شش ـ هفت ماه از سال، ارتباط بین مرکز جمهوری با ولایت بزرگ خجند قطع می‌شود. مقدار کمی از ساختمان این راه باقی مانده است که اگر به پایان رسد برای مدت دراز به نفع مردم تاجیک خواهد بود.


راه‌های تاجیکستان

به نظر شما نفع ایران از ساخت و بهبود راه‌های داخلی تاجیکستان چیست؟

ما با هم هم‌فرهنگ، هم‌زبان و همسایه هستیم و باید به همدیگر کمک‌های بشردوستانه برسانیم. به نظر من، برای بالا بردن وضع اقتصادی و رفت‌ و آمد زیاد بین این دو کشور بسیار مهم است.

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

تاجیکستان میتوانست نزیدیکترین کشور دنیا به ایران باشد. هم زبانی و احساس تعلق خاطر به یک پیشینه فرهنگی پایه ای استوار برای بنای روابط درست است. ایران کشوری تنها در محاصره اعراب و در شمال و شمال غرب در جوار کشورهای ترک نژاد است. پس از فروپاشی شوروی مردم تاجیکستان امید زیادی به ایران داشتند اما با تاسف جمهوری اسلامی با رویکرد صدور مذهب با این رابطه برخورد کرد به جای انکه مایحتاج و کالاهای مورد نیاز انها را فراهم سازد و به جای اینکه بر پیشینه مشترک فارسی تاکید کند مذهب را عامل اول در نظر گرفت. به جای فرستادن کتابهای ادبیات فارسی شروع کردند به فرستادن نهج البلاغه و مفاتیح الجنان.
کاری که مردم گریحته از دیکتاتوری شوروی را به ترس از افتادن در دامن دیکتاتوری تئوکراتیک دچار کرد.
امیدوارم مدیران قوم به عقل امده لاشند و مبنای رابطه با تاجیکستان را مذهب به سمت اقتصاد و فرهنگ سوق دهند.

-- Ali ، Dec 1, 2008 در ساعت 05:10 PM

lما بايد در زمينه هاي فرهنگي (احياي زبان و ادب فارسي ) فني و اقتصادي به تاجيكستان كمك كنيم آنها بدينوسيله درهمه زمينه ها با همسو خواهند شد

-- فرامرز باستاني فرد ، Mar 5, 2009 در ساعت 05:10 PM

ما بايد كمكها فرهنگي (احياي زبان و ادب فارسي) و فني و اقتصادي در اختيار هم زبانان و هم نژادان تاجيك قرار دهيم و آنها را با خود همسو نمائيم

-- فرامرز باستاني فرد ، Mar 5, 2009 در ساعت 05:10 PM

تاجیکان پاره‌ای از مردم ایران هستند. دولت ایران باید از همه توانمندهایش جهت بالا بردن ارتباط میان ما و تاجیکیستان اقدام کند.

-- Ali ، Mar 10, 2009 در ساعت 05:10 PM