«رونی درو» خاطرات ایرلندی‌ها را ماندگار کرد

شهزاده سمرقندی

رونی درو (Ronnie Drew) شاید برای ما مردم فارسی‌گو کم‌تر آشنا باشد. اما باز هم پیدا می‌شوند کسانی که نام او را از سال‌های ۱۹۵۰ تا به حال شنیده باشند و با موسیقی او آشنا باشند، چون محبوبیت رونی بسیار گسترده و دامنه‌دار بود.

امروز به موسیقی ایرلندی گوش می‌دهیم؛ به موسیقی رونی درو، خواننده موسیقی محلی ایرلندی که ۱۶ اوگوست امسال در سن ۷۳ سالگی درگذشت.

صدای او برای مردم انگلیسی‌زبان به خصوص مردم ایرلندی صدایی بود که از گذشته‌های دور و نزدیک کشور خود حکایت می‌کرد. وی در ترانه‌هایش قصه‌گو بود و از دوران جوانی خود با یک حس آرمانی می‌گفت.

رونی درو به داشتن صدای حماسی مشهور بود.

رونی در در اسپانیا آموزگار زبان انگلیسی بود و خود در این حال از مردم اسپانیا نواختن گیتار و موسیقی فلامنکو را آموخت که در برگشت به ایرلند راه و روزگار او را به کلی عوض کرد. وی خواننده‌ای شد که مردم ایرلند نیاز داشت؛ خواننده موسیقی مردمی و محلی که در حال از بین رفتن بودند.

رونی بیشتر ترانه‌های خود را از روزگار خود و روزگار مردم خود می‌گرفت و بیشتر آن‌ها را نیز خود می‌نوشت.

بعدها که به محبوبیت زیادی رسید، برای خود گروه موسیقی با عنوان «دوبلینرز» یا دوبلینی‌ها تشکیل داد. او با این کار می‌خواست بگوید که در ایرلند کسانی مثل من زیادند و حرف‌های زیادی برای گفتن دارند.

صدای حماسی رونی درو و متن ترانه‌های او برای نسل جوان داستان و برای نسل خودش خواننده تاریخ و روزگاری بود که بازگو می‌شد.

در طول ۳۰ سال مردم اروپا وقتی از ایرلند یاد می‌کردند، نام رونی درو را هم به زبان می‌آوردند. رونی نماینده فرهنگی مردم خود بود. تا این‌که از سرطان حلق درگذشت.

نام رونی به عنوان قهرمان و مدافع موسیقی مردمی ایرلند در تاریخ موسیقی جهان برای همیشه ثبت است. بارها از او به عنوان «پادشاه ایرلند» نام آورده شده است.

شش ماه پایانی عمر این خواننده به مبارزه با سرطان سپری شد و برای دلداری و قوت دادن او تعداد زیادی از خوانندگان معروف ایرلندی کنسرتی با ترانه‌های او اجرا کردند. مصرعی که بین این ترانه‌ها تکرار می‌شد، این بود: «رونی درو، ما بی‌شک تو را دوست داریم... رونی درو، به آرامش برسی زودتر»

این کنسرت (The Ballad of Ronnie Drew) از تلویزیون ایرلند و هم‌زمان زنده پخش می‌شد تا رونی بتواند آن را از اتاقش در بیمارستان آن را ببیند.

رونی درو مردی بود که بیش از همه، شهر خود را دوست داشت. او توانست تاریخ نیم‌قرن کشورش را در ترانه‌هایش بین مردم خود ماندگار کند. ترانه‌های او را ایرلندی‌ها سر تا پا از بر بودند و کنسرت‌های او گاهی از شکل تک‌آوازی درمی‌آمد، چون همه حاضران با او هم‌خوانی می‌کردند.

رونی درو در زمان فعالیت خود به عنوان خواننده، افراد زیادی را تشویق کرد که موسیقی محلی ایرلندی را زمین نگذارند و راه او را ادامه دهند. در این حال خوانندگان زیادی با سبک و شیوه او در حال فعالیت هستند.