رادیو زمانه > خارج از سیاست > کاروان موسیقی > سفری همراه با موسیقی به دور دنیا | ||
سفری همراه با موسیقی به دور دنیاسهند و با کمک علیرضاشنوندههای ما میدانند که یکی ازفعالیتهای برنامههای کاروان موسیقی، معرفی کارهای جدید موسیقی است. امروز میخواهم سه تا از سیدیهایی را که بدست ما رسیده و قرار است تا سه هفته دیگر به بازار بیاید، به شما معرفی کنم.
اولی، سیدی ای است به نام فولک سانگز او ولز (Folk Songs of Wales) یا آوازهای محلی ولز. این سیدی یک مجموعه است از کارهای چند تا گروه. این آهنگها موضوعهای بسیار متنوعی دارند. از آهنگهای مذهبی گرفته تا آنهایی که مال عرق خورها است. از عاشقانهها تا آهنگهای طنزآمیز. این یک بخش از آهنگی است که گاوچرانها میخوانند.
در بریتانیای کبیر، اقلیتهایی که زیاد اسم آنها سر زبانها است، ایرلندیها و اسکاتلندیها هستند که به خاطر مبارزههای طولانی آنها برای آزادی و خود مختاری معروف شدند. مردم منطقه ولز هم سابقه مبارزاتشان کم نیست. ولی مثل آنها معروف نشدند. درست است که برای مردم منطقه ولز مثل ایرلندیها و اسکاتلندیها، فیلمها و داستانهای آنچنانی ساخته و نوشته نشده ولی خوب است بدانیم که مردم ولز قبل از انگلیسیها در بریتانیای کبیر زندگی میکردند و فرهنگ و زبان آنها از قدیمیترین و غنیترین فرهنگها و زبانهای بریتانیای کبیر است. شعرهای آهنگ بعدی، راجع به زیباییهای منطقه کانویی است که با کمی حزن خوانده میشود. افریکن هارت بیتز (African Heart Beats) یا ضربان قلب آفریقا، اسم سیدی دوم است. نوازنده این ریتمها اسمش "بری فانزایل" است که اهل آفریقای جنوبی است. سیاههای آفریقای جنوبی از نژادهای مختلف هستند با فرهنگهای متفاوت که اصلا با هم قابل مقایسه نیستند. ولی "بری فانزایل" سفید پوست است و بنابراین خودش مال هیچ کدام از این فرهنگها نیست. فقط با علاقه دنبال همه این فرهنگها رفته که ریتمهای موسیقیشان را پیدا کند. البته "بری" از کسانی نیست که فقط دنبال جمع آوری این ریتمها باشد، بلکه میخواهد آنها را در موسیقیهایی که میسازد به فرم جدید بکار ببرد. او حتی از موسیقی جوانهای خیابانی آفریقای جنوبی در کارهایش استفاده میکند. به شکلی که الان میخواهیم به یکی از آنها گوش کنیم. کوایتو.
"بری" دید بازی نسبت به ریتمهای آفریقا دارد و حتی روی موسیقی هندیهای مهاجر آفریقای جنوبی هم کار کرده و معتقد است که چون این هندیها چند نسل است که در آفریقای جنوبی زندگی میکنند، یکی از اقلیتهای این کشور هستند و باید فرهنگ این مردم را جزیی از فرهنگ این کشور دانست. آهنگ بعد که از موسیقی زولوآ است، معمولا با گیتار زده میشود. ولی این اجرا با زنبورک است. گیتار و زنبورک هردو از غرب به آنجا رفتند و هردو کاملا جذب موسیقی آنجا شدند. اینطوری است که آدم بیشتر متوجه میشود که چند تا فرهنگ مختلف در یک کشور چگونه میتوانند با هم ترکیب بشوند. این دو تا سیدی اگرچه ممکن است برای کسانی که اهل موسیقی هستند، خیلی جالب باشد، ولی من فکر میکنم یک سیدی فقط با آوازهای ولز یا فقط ریتمهای آفریقا، ممکن است برای بعضیها کمی یکنواخت باشد. اگرچه اینها سیدیهای خوب و کاملی هستند. ولی سیدی بعدی، کاری است که میتواند همه را به خودش جلب کند. بعضی از آنها، قدیمی و خاطره انگیز است. چند تایی هم جدید هستند و نوازندههای گروه، خودشان آنها را ساختند; گروه ساری گلین از آذربایجان. سازهای این گروه تار، دایره، سورنا، نقاره، آلابان و کمانچه است. شعرهای آهنگها هم از شعرای کلاسیک شروع میشود و تا شاعران معاصر ادامه پیدا میکند. من مطمئن هستم که همه ایرانیها، به خصوص هموطنان آذری از این آهنگها لذت میبرند.
اسم خواننده این گروه، گرچک اصغروف است که اهل قرهباغ است. قرهباغ به خوانندههای خوب خود معروف است. در سال 2006، اصغروف یکی از برندههای "مقام استار" شد و از آن موقع در اروپا و آمریکا، اجراهای زیادی داشته است. جالب بودن کارهای این خواننده و گروهش در تنوع است. اصغروف کنار آهنگهای شاد، آهنگهای آرام هم اجرا میکند و آدم را به جاهای جور و واجوری میبرد. بعد از حیدربابا نوبت یک آهنگی است که همه از آن خاطره دارند. ولی حتما این اجرا را نشنیدند. ساری گلین. وقت امروز ما دارد تمام میشود. ولی نمیشود از گروه ساری گلین دل کند. برنامه امروز را با یک رنگ شاد از این گروه تمام میکنیم. این قسمت چون بدون خواننده اجرا میشود، آدم بیشتر به کار نوازندهها دقیق میشود. همانطوری که گفتم این سیدیها قرار است تا سه هفته دیگر به بازار بیاید. امیدوارم از برنامه امروز لذت برده باشید. |