تانگوی تخم مرغ در وکیل آباد مشهد

سعید بشیرتاش، ابراهیم نبوی

ارتش فرودگاه را بری جلوگیری از ورود امام بست

در حالیکه شاپور بختیار طرحی برای منحرف کردن هواپیمای آیت الله خمینی و دستگیری وی داشت، به علت نگرانی از واکنش مردم در برابر این اقدام با پیشنهاد ارتشبد قره باغی جهت بستن فرودگاه و مانع شدن از ورود آیت الله به تهران موافقت کرد. بدین ترتیب فرودگاه مهر آباد از بامداد امروز برای تمام پروازهای داخلی و خارجی بسته شد.

قرار بود امروز یک پرواز ویژه موسوم به «پرواز انقلاب» از تهران برای بازگشت آیت الله خمینی، به پاریس عزیمت کند. به همین مناسبت کارکنان هواپیمایی ملی ایران و سازمان هواپیمایی کشوری دیروز طی اطلاعیه‌ای از مردم خواستند در اجتماعی که در محل ترمینال چهار فرودگاه مهرآباد برای انجام پرواز انقلاب برپا می‌شود، شرکت کنند. فرمانداری نظامی تهران از نخستین ساعات بامداد با پخش مکرر اعلامیه خبر مسدود شدن فرودگاه را اعلام کرد.

در همین حال دکتر کریم سنجابی گفت که بسته شدن فرودگاه او را نگران ساخته است. وی افزود که این عمل تحریک‌آمیزی از جانب حکومت غیر قانونی بشمار می‌رود و جبهه ملی ایران شدیدا به این عمل خصومت‌آمیز نسبت به جنبش ملی اسلامی ایران اعتراض می‌کند.

به گفته پرویز راجی، آخرین سفیر شاه در لندن که توسط وزیر امور خارجه بختیار برکنار شد: «ارتش فرودگاه تهران را با سرباز و تانک اشغال کرده است و هیچ پروازی به داخل و خارج صورت نمی‌گیرد. یکی از دستیاران خمینی در پاریس گفته است اگر یک فرودگاه هم در کشور باز باشد، آیت الله باز خواهد گشت.»

بختیار: از یک رویه دیکتاتوری به یک رژیم اختناق جدید نیفتیم

شاپور بختیار در جلسه امروز مجلس شورای ملی گفت: «اگر قرار باشد پس از یک رویه دیکتاتوری به یک رژیم اختناق جدید بی‌افتیم، بهتر است برگردیم.» شاپور بختیار امروز لایحه انحلال ساواک و ماده واحده نحوه تشکیل دادگاه محاکمه مقامات زندانی را با قید یک فوریت تقدیم مجلس کرد. در همین جلسه استعفا نامه ٢٢ تن از نمایندگان مجلس قرائت گردید.

نخست وزیر در سخنانی در این جلسه گفت: «من از سنگر قانون اساسی بیرون نخواهم رفت. هر کسی هر حرف منطقی و قانونی دارد باید با دولت قانونی صحبت بکند. ما هم آمادگی داریم که هر حرف حسابی و منطقی را گوش فرا دهیم.، حتا اگر از ناحیه دشمنان ما باشد. ولی تسلیم زور و جنجال و ماجراجویی نخواهیم شد.

در هر صورت عرض می‌کنم با وجود امکانات محدود، اعتصاب کارکنان پست و تلگراف و مخابرات امروز پایان یافت و تا ٩٥ درصد سر کار خود رفتند. به طور قطع اطمینان داشته باشید که سایر وزارتخانه‌ها هم آرام آرام بر می‌گردند. عمده این است که تفهیم شود دوران مفت‌خوری تمام شده و نخست‌وزیر و وزیران هم در برابر خدمتی که می‌کنند مزد می‌گیرند.»

نخست وزیر گفت: «من بوسیله نمایندگان مورد احترام خود با حضرت آیت‌الله العظمی خمینی مذاکراتی انجام دادم که چون تمام نشده است تا به نتیجه قطعی برسد، فعلا توضیح بیشتری نمی‌دهم. ولی در هیچ حال و صورتی سنگر قانون اساسی را ترک نخواهم کرد.»

نخست‌وزیر گفت: «قبول کنیم که در یک دموکراسی، مخالفان هم حق صحبت دارند. باید قبول کنیم که پس از ٢٥ سال اختناق، دموکراسی یک روزه انجام پذیر نیست. من به آزادی مطبوعات احترام می‌گذارم و می‌بینید که روزنامه‌ها نه تنها طرف دولت را نمی‌گیرند، بلکه بر علیه دولت و وزرا هم می‌نویسند.

باید تحمل کرد و این تحمل مسلما مردم را روشن خواهد کرد. وقتی مردم آگاه شدند، تذکرات مردم از توقع دولت موثرتر است. این آزادی را که عرض می‌کنم ما را آگاه می‌کند که به یک قسم دیکتاتوری جدید گرایش پیدا نکنیم. اگر قرار باشد پس از یک رویه دیکتاتوری به یک رژیم اختناق جدید بیافتیم بهتر است برگردیم.«

بشارت‌نامه جبهه ملی به مناسبت ورود آیت الله خمینی به کشور

روابط عمومی جبهه ملی به مناسبت ورود آیت‌الله خمینی بشارت‌نامه‌ای انتشار داد و در آن ضمن ستایش از عزم راسخ و اراده ایشان خطاب به ملت ایران نوشت: «حق است که اینک صدای هلهله ملتی را به گوش جهانی برسانیم و این بزرگ را چنان که شایسته و بایسته است گرامی بداریم.

جبهه ملی ایران

خمینی که بخاطر ذات رهایی انسان می‌جنگد و بخاطر بازآفرینی معرفت و معنویت بشر به میدان آمده، سپاس نمی‌خواهد، تقدیر و تشویق نمی‌طلبد، ما تنها بخاطر رضای دل خویش عزیزش می‌داریم و بخاطر رضایت تاریخ. حفاظت و حراست جان خمینی به همت سربازان وطن به معنی تجدید میثاق مقدس میان سپاه میهن است و همه خانواده ایشان، میثاق اجزای ملتی که به ضرب شلاق استعمار و استبداد اسیر پراکندگی شده بودند.»

روابط عمومی جبهه ملی در پایان این بشارت نامه چنین خواسته است: «با نظمی که اعجاب و تحسین همگان را برانگیزد و نشانی از فرهنگ متعالی ما باشد از ایشان استقبال می‌کنیم.»

آیت‌الله شیرازی: در حکومت اسلامی رهبر کشور یک فقیه خواهد بود

رهبر عالی که ملت را اداره می‌کند باید فقیه باشد. این مطلب را آیت‌الله سید محمد شیرازی در جلسه‌ای که به دعوت دانشجویان ایرانی در آمریکا ترتیب داده شده بود و در پاسخ به سوالات دانشجویان داد. آیت الله شیرازی در این جلسه گفت: «اکنون مسلمانان ایران برای نجات ایران از نفوذ بیگانه و زیر جور و ستم به رهبری حضرت آیت الله العظمی امام خمینی بپا خاسته‌اند و علیه نفوذ بیگانگان و (برای) سقوط دیکتاتوری قیام کرده‌اند.

چرا که بیدادگران داخلی به یاری اربابانشان ایران را به صورت یک کشور عقب‌مانده، فاسد، ویران، شکنجه‌گاه، پر ترس و ترور درآورده‌اند. بدون تردید آینده در قبضه مردان فضیلت و تقوی است. فقط بحث در زمان پیروزی است که خدا آن را وعده داده است. تنها حزب الله پیروز است.»



آیت‌الله سید محمد شیرازی

آیت الله شیرازی در پاسخ به دومین سوال دانشجویان که پرسیدند: غرض از حکومت اسلامی که مراجع عالیقدر تقلید از آن سخن می‌گویند چیست، گفت: «برقراری حکومت اسلامی در یک کشور اسلامی واجب است. و برای هر مسلمان واجب است که در برقراری و بوجود آوردن آن، آنچه در قدرت دارد بکار ببرد.«

وی گفت: «در حکومت اسلامی مردم کسانی را که اسلام را خوب درک می‌کنند به عنوان وکیل انتخاب می‌کنند. همانطور که در کتاب «شرح العروه: کتاب التقلید» نوشته‌ام، رهبر عالی که ملت را اداره می‌کند علاوه بر شرایط گذشته، باید فقیه هم باشد.»

آیت الله شیرازی در باره نظر اسلام در باره آزادی‌های عمومی بویژه آزادی زنان گفت: «اسلام در محیط پاک خود، تمام آزادی‌هایی را که قابل تصور است، برای زن بوجود آورده است. اسلام زن را از دست هوسرانی‌های گسیخته شده نجات داده، اسلام زن را از صورت کالایی برای آزادی شهوترانی و یا وسایل تبلیغات بازرگانی و فروش جنس، نجات بخشیده است. اسلام زن را از اسارت و در هم شکستن شخصیت و از دست رفتن عفت و عظمت او آزاد ساخته است. آنگاه که به خواست خدا حکومت اسلامی برقرار گردید، جهان آزادی‌های رنگارنگی راکه قبلا به خواب هم نمی‌دید و حتا در جهان آزاد هم وجود ندارد، مشاهده خواهد کرد.»

آیت الله شیرازی در باره صنعتی شدن مملکت گفت: «به خواست خدا در حکومت اسلامی می‌بینید که در کمترین مدت کارخانه‌های بزرگ صنعتی را که صنایع مادر به حساب می‌آیند، بوجود می‌آورد و قدرت پیدا می‌کند که صنعت و تکنولوژی به جهان صادر کند.»

آیت الله سیدمحمد شیرازی نویسنده کتاب «دنیا بازیچه دست یهود» سال‌ها به دلیل تبعید در عراق بود و پس از انقلاب به مشهد رفت و همانجا ماندگار شد.


نامه مجاهدین خلق به یاسر عرفات

مسعود رجوی

مسعود رجوی و موسی خیابانی از طرف مجاهدین آزاد شده از زندان پیامی به یاسر عرفات رییس سازمان آزادیبخش فلسطین فرستادند. در این پیام آمده است: «خوشوقتیم که در بدو آزادی از زندان‌های رژیم ایران که پیوسته از حامیان اصلی اسراییل در منطقه و جهان بوده است، سقوط دیکتاتوری در ایران را به شما و خلق عرب فلسطین نیز تهنیت بگوییم.

ما مجاهدین خلق ایران که بعضا از نزدیک در اردوگاه‌های الفتح شاهد نبرد مرگ و زندگی شما با دشمن نژادپرست صهیونیست و مرتجعین عرب بوده‌ایم، بخوبی می‌دانیم که خلق در زنجیر شما تا چه حد از همکاری‌های همه جانبه رژیم ایران با صهیونیست‌ها و تسلیم‌طلبان عرب، در رنج و عذاب بوده است. رنج و عذابی که تمام خلق ایران نیز از آغاز تولد دولت اسراییل، این طفل نامشروع امپریالیسم در منطقه در آن سهیم بوده‌اند.

به همین دلیل اکنون که در میهن خونبارمان جنبشی بزرگ به راه افتاده و قائد پر افتخار آن امام مجاهد اعظم خمینی، بارها بر قطع هر گونه رابطه با اسراییل پای فشرده است، آغاز فروریختن پشت جبهه ضد انقلابی اسراییل، یعنی رژیم وابسته ایران را به انقلاب فلسطین تبریک می‌گوییم.

برادر ابو عمار! اگر امروز شما و همرزمانتان خانه و خاکی از خود ندارید که بر آن پای گذارید، مردم ما که همیشه انقلاب شما را با چهره فلسطینی و قلب عربی و اسلامی‌اش به طور ویژه‌ای گرامی و عزیز داشته‌اند برآنند تا در مسیر انقلاب آزادیبخش ضد امپریالیستی خود، خانه و خاکشان را در آینده‌ای نه چندان دور به پایگاهی برای شما تبدیل کنند و این انقلابی است تا پیروزی...

این نامه اینچنین به پایان می‌رسد: «با سلام به انقلاب و خلق قهرمان فلسطین بویژه خواهران و برادران رزمنده فلسطینی ما در سرزمین‌های اشغال شده، از طرف مجاهدین آزاد شده از زندان، مسعود رجوی ـ موسی خیابانی

جلسه جبهه ملی در آمریکا تشکیل شد

هفته نامه ایرانشهر روز ششم بهمن ١٣٥٧ اعلام کرد " در روزهای ٣٠ و ٣١ دسامبر، کنگره جبهه ملی ایران (بخش آمریکا) در ایالت ویرجینیا تشکیل شد. در نخستین روز کنگره، آقای نصرت الله امینی به ریاست و آقایان مهندس رضا فصیحی و دکتر استعلامی به سمت منشی انتخاب گردیدند و سپس با اعلام یک دقیقه سکوت به احترام ارواح شهیدان مبارزات اخیر ایران، کنگره بنام دکتر مصدق آخرین نخست وزیر قانونی کشور افتتاح شد.

دکتر بهمن شعله‌ور

از آنجا که تشکیل کنگره مصادف با توافق شاپور بختیار با تشکیل کابینه بود، اعلامیه شورای مرکزی دایر به اخراج او از جبهه ملی که به کنگره مخابره شده بود به اتفاق آراء مورد تائید کنگره قرار گرفت. و آقایان دکتر بهمن شعله‌ور و احمد کریمی از طرف کنگره ماموریت یافتند که نظر شورای مرکزی را در مصاحبه با تلویزیون‌های سراسری آمریکا اعلام کنند و به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ گویند.

کنگره طی دو روز کار خود علاوه بر تحلیل جریانات اخیر ایران، در پایان کار خود هیات اجرائیه‌ای مرکب از پنج نفر آقایان فربد، شعله‌ور، محامدی، حقیری و بوشهری و دو نفر اعضای علی البدل آقایان امینی و بصیری انتخاب کرد که برای مدت یکسال برنامه پیش‌بینی شده در کنگره را به مرحله اجرا بگذارند.

مجاهد، مارکسیست،روحانی وطنزنویس با هم سخنرانی کردند

به نوشته هفته نامه ایرانشهر در تظاهرات دانشگاه تهران «معصومه شادمانی» از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران که به تازگی آزاد شده است، در پیام خود گفت : «فرزندان من! این را همه می‌دانیم که گرچه به پیروزی‌هایی دست یافته‌ایم، هنوز در ابتدای راهیم. لذا باید سخت بکوشیم و خود را آماده پذیرش مشکلاتی که در پیش است بسازیم و در مقابل عناصر فرصت طلب و سازشکار هوشیار باشیم و صفوف خود را مستحکم نمائیم.»

فریدون تنکابنی، طنزنویس چپ گرا نیز در سخنان خود گفت: «با احترام به خون شهیدان اتحاد خود را حفظ کنیم. دشمن زخم خورده، اما هنوز نابود نشده است. از هرگونه تفرقه بپرهیزید.»

سپس یکی از روحانیون جوان از روی اتومبیلی که تنکابنی صحبت می کرد، سخنرانی کرد و همه را به اتحاد دعوت کرد و گفت: «این مبارزه فردی نیست و به هر تفرقه جو و هر کسی که در اصالت این نهضت تفرقه می‌اندازد، فرصت ندهید.»

طیفور بطحائی نیز سخنرانی کرد و دانشجویان سرود «ای فدائی، ای مبارز» را خواندند. عده زیادی از کارگران با حمل شعارهایی در دانشگاه راهپیمایی کرده و با دانشجویان اعلام همبستگی نمودند.

سه سال بعد معصومه شادمانی در جریان درگیری‌های سیاسی سال ١٣٦٠ دستگیر و اعدام شد، فریدون تنکابنی از ایران رفت و در حال حاضر در کلن زندگی می‌کند، طیفور بطحائی از ایران خارج شد و در اروپا به پیگیری مسائل کردستان مشغول است و از آن روحانی جوان اطلاعی در دست نیست.

تانگوی تخم مرغ در وکیل آباد مشهد

هفته نامه ایرانشهر در یک گزارش ویژه مصاحبه نیویورک ریویو را با «ریچارد ساوین» در مورد وضع زندان‌های ایران منتشر کرده است. ریچارد ساوین، انگلیسی و فروشنده رسمی تجهیزات نظامی انگلستان، ٣٨ ساله در ماه می ١٩٧٦ به جرم قاچاق حشیش از ایران به افغانستان به زندان وکیل آباد مشهد برده شد.

کتاب زندان وکیل‌آباد از ریچارد ساوین

وی پس از دوسال و نیم زندان در ایران در ماه نوامبر ١٩٧٩، دو ماه قبل از انقلاب، آزاد و وارد رم شد و خاطرات شکنجه‌های خود از زندان وکیل آباد مشهد را ابتدا برای مطبوعات و آنگاه بصورت کتابی منتشر کرد. در بخش‌هایی از این مصاحبه که به توصیف زندان وکیل آباد مشهد اختصاص دارد و در هفته نامه ایرانشهر منتشر شده، چنین آمده است:

به گزارش نیویورک ریویو «ساوین شش ماه اضافه بر مدت زندان قانونی هم در زندان بود و با این وصف خود را بسیار خوش شانس می‌دانست، زیرا او نیز مانند سایر ٣٥٠٠ زندانی دیگر در آن زندان‌های مخصوص با استحکامات فوق‌العاده که بدست آمریکایی‌ها ساخته شده، هیچ‌وقت نمی‌دانست چه موقع آزاد خواهد شد.

وی علاوه بر مدت زندانش مجبور شد غرامتی به مبلغ سه میلیون ریال ( ٥٠٠٠٠ دلار) بپردازد. در صورت عدم پرداخت وی مجبور می‌شد برای هر گرم حشیش یک روز زندان بماند که در مورد وی یعنی ١٦ سال. یکی از زندانیان آمریکایی مجبور شد مبلغ ٦ میلیون دلار برای هفتاد کیلو گرم مواد مخدر بپردازد: «وی اکنون آزاد شده است، ولی مثل بسیاری از ماها ممکن بود برای تمام عمرش در زندان بماند. آنها همیشه سعی می‌کردند نگذارند بفهمیم چه موقع آزاد خواهیم شد. و این یکی از اشکال شکنجه روانی بود.»

تعداد ٣٥٠ زندانی سیاسی در وکیل آباد بود. محمد نمونه خوبی بود. وی یک روشنفکر ایرانی بود که توسط ساواک به جرم داشتن کتاب‌های مارکسیستی دستگیر شده بود. به امید اینکه اطلاعاتی در مورد دیگر روشنفکران مارکسیست بدست آورند. ساواک همه روزه او را مورد ضرب و شکنجه قرار می‌داد.

شوک الکتریکی به شقیقه و آلت تناسلی، فرو کردن سوزن زیر ناخن انگشت‌ها، استعمال تخم مرغ، که باعث ایجاد تاول‌های شدید در روده راست می‌شود و به آن تانگوی تخم مرغ می‌گویند، چون زندانیان از درد مرتبا به بالا و پائین می‌پرند. طرز استعمال آن به این ترتیب است که یک تخم مرغ پخته شده با بیش از صد درجه حرارت را با فشار داخل ماتحت می‌کنند. تجاوز جنسی توسط باتوم یکی دیگر از شکنجه‌های معمول است.

ساوین می‌گفت: «در اواسط سپتامبر وقتی مبارزات مردم در سرتاسر ایران آغاز شد، روزی هفتاد هشتاد زندانی به زندان‌ها آورده می‌شد که کلا به ٥٠٠٠ نفر رسید: این زندانیان را به هر ترتیب که می‌توانستند جا می‌دادند، و در این موقع مرا به اتاقی که آن را اصطلاحا اتاق چمدانی می‌خواندند بردند. در این اتاق مردم با دست و پای پانسمان شده در اثر شکنجه و کتک روی زمین می‌لولیدند.

زندانی‌های سیاسی به محض ورود و حتی قبل از اینکه جرم آنها ثابت شده باشد، مورد شکنجه قرار می‌گیرند.» با اینکه این نوع رفتار کمتر با اروپایی‌ها می‌شود ولی وحشیگری در وکیل آباد یک امر بسیار عادی است. پاهای زندانیان در کندهای بسیار سنگین چوبی قفل شده توسط یک زنجیر به هوا کشیده می‌شود تا بتوانند کف پای آنها را با چماق‌های لاستیکی که وزنه سربی به سر دارند، مورد ضرب قرار دهند.

طرز رفتار افغان‌ها که معمولا به جرم مواد مخدر دستگیر شده‌اند، حتی بدتر از این بود: «اگر یکی از زندانیان افغانی شکایتی می‌کرد، لب‌های وی با سوزن و نخ دوخته می‌شد. بعد از چند روز بخیه‌ها را باز می‌کردند و از او می‌پرسیدند آیا باز هم حرفی دارید؟»

به نوشته ایرانشهر، «ساوین شخصا شاهد بود که زندانیان را مجبور می‌کردند روی زمین بخزند و زمین را بلیسند و یا آنها را مجبور به تمیز کردن توالت‌ها با زبانشان می‌کردند. در واقع تنها امید زندانیان برای آزاد شدن در این بود که شاه آنها را در روز تولدش یا در روز سال نو، و یا در فلان موقعیت دیگر عفو کند.

«زندانی بودن یا آزاد شدن مساله‌ای بود که فقط در اختیار استبداد شرقی» بعضی اوقات مردم را به بهانه آزاد کردن به جاهای دور می‌بردند و اعدام می‌کردند. گاهی اوقات این اعدام‌ها در محوطه خارج از زندان انجام می‌شد.

«نه این که مثل انگلیسی‌ها آنها را از گلو یکباره خفه کنند، بلکه طناب برای مدتی طولانی دور گردن زندانی آویخته بود و آدم ساعت‌ها به این ترتیب نگهداشته می‌شد، مگر اینکه شانس بیاورد و یکی بیاید پایش را بکشد تا طناب گره بخورد و منجر به مرگ محکوم شود.»

ساوین می‌گفت: «ادعای شاه مبنی بر اینکه هیچ نوع شکنجه‌ای در زندان‌ها نیست و اینکه هزاران زندانی عفو شده‌اند، سراپا مزخرف است. شاید یکی دو نفر ولی نه بیشتر.»